Είμαστε σίγουροι πως ο Άδωνις έμεινε άφωνος, με ανοιχτό το στόμα, ενεός που έλεγαν οι αρχαίοι, όταν απέκτησε την ιδιόχειρη αφιέρωση Παττακού.
Δεν είναι μόνον η ιδεολογική αξία του ανδρός που αποφάσισε να αποκαλέσει τον Άδωνι φίλο του. Είναι και όλα εκείνα τα τελικά νι που έχει η αφιέρωση:
«κύριον κ. Γεωργιάδην Άδωνιν »
«έγκριτον, ελλογιμώτατον, ιστορικόν».
Τι ατυχία να έχει χαθεί ο Αδόλφος με τέτοιο τραγικό τρόπο! Θα μπορούσε να έχει ο μικρός Άδωνις κι ένα αντίτυπο του «Ο Αγών μου» με ιδιόχειρη αφιέρωση, να το βλέπει και να σκάζει ο Μάκης.
Τι ατυχία…