Σαν κηλίδα απλώνονται στη χώρα η φτώχεια και η απελπισία.
6,3 εκατομμύρια Έλληνες βρίσκονται ή κινδυνεύουν να βρεθούν κάτω από το όριο της φτώχειας. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής (κλικ εδώ), 2,5 εκατ. πολίτες βρίσκονται κάτω από το όριο της φτώχειας και άλλα 3,8 εκατ. αντιμετωπίζουν τον ίδιο κίνδυνο. Ως όριο φτώχειας για το 2013 θεωρείται το μηνιαίο εισόδημα των 432 ευρώ για ένα άτομο ή τα 908 ευρώ για τετραμελή οικογένεια.
Το φαινόμενο έχει πολλές πλευρές. Δίπλα στις εισοδηματικές ανισότητες και τη στέρηση στοιχειωδών ειδών διατροφής, υπάρχουν η έλλειψη στέγης και η υγειονομική φτώχεια, δηλαδή ο αποκλεισμός από το σύστημα υγείας.
Δυστυχώς, δεν είναι μόνο η παρούσα κατάσταση που καθιστά κοινωνικό εφιάλτη τη φτώχεια. Είναι και η έλλειψη ορατής διεξόδου, η συνεχής υπόσκαψη της ελπίδας από μια κυβέρνηση που κηρύττει δογματικά και ανελέητα τον μονόδρομο του Μνημονίου.
Η φτώχεια είναι αποτέλεσμα κοινωνικών επιλογών. Δεν είναι φυσικό φαινόμενο, όπως περίπου μας το παρουσιάζουν, επιχειρώντας μάλιστα να δημιουργήσουν συνθήκες συλλογικής ενοχοποίησης.