Η σημερινή πανελλαδική- πανεργατική απεργία πραγματοποιείται σε μια ιδιαίτερη στιγμή: στη Βουλή ξεκίνησε η συζήτηση του προϋπολογισμού χωρίς όμως την παρουσία του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης, το οποίο βρίσκεται εις Παρισίους, διεξάγοντας μια διαπραγμάτευση που εξελίσσεται σε πανωλεθρία.
Με μιαν άλλη κυβέρνηση, η απεργιακή κινητοποίηση θα μπορούσε να αξιοποιηθεί για να ενισχυθεί η διαπραγματευτική θέση της χώρας. Με την κυβέρνηση Σαμαρά οι κινητοποιήσεις στηλιτεύονται ως υποκινούμενες… Άλλη μια απόδειξη για την κρίση εκπροσώπησης που βαρύνει τη χώρα και εμποδίζει κάθε προοπτική εξόδου από την κρίση.
Η απεργία συνιστά διπλή απάντηση: απέναντι στην τρόικα και την τρόικα εσωτερικού!
Ο λαϊκός παράγοντας επιστρέφει στο προσκήνιο συνειδητοποιώντας ότι η επικείμενη άκαρπη προεδρική εκλογή μπορεί να αποτελέσει τη θρυαλλίδα, ώστε η εκλογική αναμέτρηση να συντελέσει στην ενίσχυση των λαϊκών προσδοκιών με μια νέα κυβέρνηση κοινωνικής σωτηρίας.
Αυτό το πολιτικό μήνυμα φοβάται η κυβέρνηση και οχυρώνεται απέναντι στον… εχθρό λαό.