Μέσα στην εθνική τραγωδία είχαμε και ένα κορυφαίο γεγονός που πρέπει να αναδειχτεί, γιατί απαντά αποστομωτικά στους μηδενιστές των καφενείων της επικράτειας που διακινούν τη χολερική θεωρία «δεν σώζεται αυτός ο τόπος γιατί έχει τους πολιτικούς που του αξίζουν και τους πολίτες που επιλέγουν τους συγκεκριμένους πολιτικούς να τους διοικούν».
Πρόκειται για τις συγκινητικές εκδηλώσεις αλληλεγγύης από τους απλούς ανθρώπους. Έσπευσαν να βοηθήσουν με όποιο τρόπο μπορούσε ο καθένας (τρόφιμα, είδη πρώτης ανάγκης, αίμα, εθελοντική εργασία στις περιοχές που επλήγησαν). Ο ανθρωπισμός με όλη τη σημασία της λέξης.
Αυθεντικός, ειλικρινής, αυθόρμητος. Όχι για τα μάτια του κόσμου. Όχι φιλανθρωπία για δημόσιες σχέσεις, όπως κάνουν ορισμένοι μεγαλόσχημοι για να τους παίζουν τα κανάλια. Όχι υποκριτική ελεημοσύνη σαν κι αυτή που βλέπουμε από διάφορους τύπους που έχουν χτίσει περιουσίες πατώντας επί πτωμάτων και σταυροκοπιούνται δημοσίως τρεις φορές την ημέρα μπας και συγχωρεθούν οι αμαρτίες τους. Οφείλω επίσης να πω ότι τούτη τη φορά τα κόμματα της αντιπολίτευσης στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων.