ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΕΝΟΒΑ-ΝΥΣΤΕΡΙ
Οι μαζικές γενικές συνελεύσεις του τελευταίου μήνα σε όλα τα νοσοκομεία της χώρας αποτελούν την κορυφαία στιγμή του κινήματος των νοσοκομειακών γιατρών ως τώρα και αποδεικνύουν την αποφασιστικότητα των νοσοκομειακών γιατρών να παλέψουν για πραγματικές αυξήσεις, ανθρώπινο ωράριο και αναβάθμιση του δημόσιου συστήματος υγείας. Από άκρη σε άκρη της χώρας οι γιατροί αψηφούν τους εκβιασμούς και τον εκφοβισμό υπουργείου, διοικήσεων και διευθυντών και με συντριπτική πλειοψηφία αποφασίζουν την κατάθεση προγραμμάτων με 2 και 4 εφημερίες (για ειδικούς και ειδικευόμενους αντίστοιχα) που οδηγούν σε εφημεριακό κραχ των νοσοκομείων από τις 10 Νοέμβρη και μετά.
Η απειλή του εφημεριακού κραχ και μόνο ανάγκασε τον Αβραμόπουλο να σε άτακτη υποχώρηση. Την προηγούμενη βδομάδα το υπουργείο σπάζοντας τη σιωπή μηνών έκανε νέα πρόταση για υπογραφή συλλογικής σύμβαση καθώς βλέπει να ναυαγούν τα σχέδιά του πως θα εξασφάλιζε την ατομική μας συναίνεση. Πριν έξι μήνες ο Αβραμόπουλος σχεδίαζε να επιβάλει επίδομα εφημερίας με τη συνεργασία της ηγεσίας της ΟΕΝΓΕ και την απειλή των απλήρωτων εφημεριών. Το κύμα επισχέσεων της προηγούμενης άνοιξης και η νίκη του εκτάκτου συνεδρίου της ΟΕΝΓΕ απέτρεψαν αυτή την εξέλιξη και τώρα το υπουργείο βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο. Είναι χαρακτηριστικό ότι πλέον αναγνωρίζει ως συνομιλητή τη Διαπραγματευτική Ομάδα που όρισε το συνέδριο παραμερίζοντας τους συμμάχους του Τσούκαλο και Λαοπόδη και για πρώτη φορά μιλάει για επιπλέον κονδύλια στο νέο προϋπολογισμό. Για πρώτη φορά μετά από δύο χρόνια εμείς έχουμε το πάνω χέρι και το υπουργείο βρίσκεται στριμωγμένο από τις κινητοποιήσεις μας.
Δεν έχουμε καμιά αυταπάτη πως ο Αβραμόπουλος έχει την παραμικρή πρόθεση να ικανοποιήσει τα αιτήματα μας και κάνει ένα «τίμιο» διάλογο. Παρόλες τις μεγαλόστομες διακηρύξεις η αλήθεια είναι πως η πρόταση της 22ας Οκτωβρίου είναι «ψίχουλα» καθώς η αύξηση του νοσοκομειακού επιδόματος (και όχι του βασικού μισθού που σημαίνει αύξηση στα δώρα, τις συντάξεις και την αποζημίωση της εφημερίας) κατά 210 ευρώ είναι πολύ λίγη και ροκανίζεται από τη φορολόγηση του κατά 30% με 40%. Δεν υπάρχει καμία δέσμευση ότι τα κονδύλια θα εγγραφούν στο νέο προϋπολογισμό και είναι ασαφές το χρονοδιάγραμμα των προσλήψεων και γι’ αυτό είναι αυτονόητη η απόρριψή αυτής της πρότασης-κοροϊδία. Χαρακτηριστικό είναι πως ενώ την Τρίτη μιλούσε για πρόταση 250 εκατομμυρίων, η γραπτή πρόταση της Τετάρτης δεν ξεπερνά τα 100 εκατομμύρια. Την ίδια ώρα το υπουργείο συνεχίζει να εκβιάζει χρησιμοποιώντας όλους τους μηχανισμούς του (ΔΥΠΕ, διοικήσεις, διευθυντές ιατρικής υπηρεσίας, διευθυντές κλινικών και κάθε λογής παπαγαλάκια) και αρνείται να δώσει τα κονδύλια που έχει υποσχεθεί στους συναδέρφους του Αττικού που κινδυνεύει με κατάρρευση.
Ο Αβραμόπουλος έχει το θράσος να δηλώνει πως «δεν μπορεί η κυβέρνηση να ικανοποιήσει την καθαρή οικονομική πρόταση συνεδριου σας για 1600 ευρώ», δηλαδή να δώσει 500 εκατομμύρια ευρώ περίπου για τους νοσοκομειακούς γιατρούς και τη δημόσια υγεία, την ώρα που η ίδια κυβέρνηση χαρίζει 28 δισεκατομμύρια ευρώ στους τραπεζίτες και τους κερδοσκόπους του χρηματιστηρίου. Είναι προφανές πως τα χρήματα φτάνουν και περισσεύουν για να ικανοποιηθούν όλα τα αιτήματα του συνεδρίου μας. Στο χέρι μας είναι να τα κερδίσουμε όλα. Τώρα είναι η ώρα να κατακτήσουμε τα 1600 ευρώ βασικό μισθό (όσο και αν φαντάζει «μεταφυσικό» στον γενικό γραμματέα του υπουργείου), εξάωρο πενθήμερο και μία ενεργό εφημερία τη βδομάδα, 5 χιλιάδες προσλήψεις και απρόσκοπτη εξέλιξη.
Δεν υπάρχει κανένας λόγος να κάνουμε «ρεαλιστικές» αντιπροτάσεις αποδεχόμενοι τις απόψεις της κυβέρνησης περί έλλειψης κονδυλίων. Ίσα ίσα αυτό τους δίνει τη δυνατότητα να πιέσουν για ακόμα μεγαλύτερες παραχωρήσεις από τη δικιά μας τη μεριά και δημιουργεί εφησυχασμό στους συναδέρφους. Είναι λάθος η εκτίμηση ότι δεν μπορούμε να τα πάρουμε όλα. Υποτιμάει τη δύναμη του κινήματός μας που μόνο με τις συνελεύσεις και την απειλή του εφημεριακού κραχ πέτυχε την πρώτη νίκη και πανικόβαλε την κυβέρνηση. Η πραγματικότητα είναι πως η κυβέρνηση είναι σε βαθειά κρίση με τους υπουργούς της να παραιτούνται ο ένας μετά τον άλλο, με τα σκάνδαλα να διαδέχονται το ένα το άλλο, με την οικονομική κρίση να φαντάζει αξεπέραστη και το απεργιακό κύμα συνεχώς να μεγαλώνει. Η επιτυχία της 24ωρης απεργίας στις 21 Οκτώβρη δείχνει πως οι νοσοκομειακοί γιατροί δεν είναι μόνοι αλλά αποτελούν κομμάτι ενός ευρύτερου κινήματος που παλεύει ενάντια στις επιθέσεις της κυβέρνησης και τον παραλογισμό αυτού του συστήματος.
Ο μόνος ρεαλισμός είναι η κλιμάκωση των κινητοποιήσεων μας για να επιβάλουμε την ατζέντα μας. Η τελευταία βδομάδα του Οκτώβρη είναι πολύ κρίσιμη για να εξασφαλίσουμε ότι σε κάθε κλινική και κάθε τμήμα κατεβαίνουν προγράμματα ως τις 10 Νοέμβρη για να είναι σαφές ότι το υπουργείο είναι σε αδιέξοδο. Οι συνελεύσεις αυτής της βδομάδας πρέπει να είναι ακόμα πιο μαζικές από τις προηγούμενες και να αποφασίσουν την κλιμάκωση των κινητοποιήσεων μας. Καταρχήν χρειάζεται να οργανώσουμε μαζικές συγκεντρώσεις σε κάθε πόλη με 24ωρη απεργία στις 3 Νοέμβρη και πανελλαδικό απεργιακό συλλαλητήριο έξω από το υπουργείο υγείας την ημέρα του γενικού συμβουλίου στις 5 Νοέμβρη με πανελλαδικό συντονιστικό και νέες γενικές συνελεύσεις στις 6 Νοέμβρη. Να αποφασίσουμε ότι σε περίπτωση πολιτικής επιστράτευσης απαντάμε με απεργία διαρκείας από 10 Νοέμβρη. Να συντονιστούμε με τους υπόλοιπους εργαζόμενους στα νοσοκομεία και με τους άλλους κλάδους που βρίσκονται σε κινητοποιήσεις για να χτίσουμε ένα πλατύ μέτωπο απέναντι στην κυβέρνηση των τραπεζιτών. Με αυτά τα βήματα χωρίς ταλαντεύσεις και συμβιβασμούς μπορούμε να κερδίσουμε.
27/10/08