Η ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗ ΕΠΙΒΑΡΥΝΣΗ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΓΕΝΙΑΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΝΕΛΘΕΙ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΣΤΟ 80% ΤΟΥ ΜΕΙΚΤΟΥ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΟΣ
Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΕΓΑ
ΣΚΑΝΔΙΝΑΒΙΚΟΥΣ φόρους και εισφορές πληρώνουν οι έλληνες εργαζόμενοι, αλλά οι παροχές παραμένουν βαλκάνιες.
Οσο μάλιστα αυξάνονται οι μεταβιβάσεις προς το κράτος, τάση που θα ενταθεί το φθινόπωρο με τα νέα εισπρακτικά μέτρα, τόσο αποψιλώνεται ο κοινωνικός μισθός και αυξάνονται οι πληρωμές κάθε οικογένειας για υγεία (διαγνωστικά κέντρα, μαιευτήρια, φακελάκι) και παιδεία (φροντιστήρια, σπουδές σε άλλη πόλη).
*Σύμφωνα με τον επιστημονικό διευθυντή του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ (ΙΝΕ/ΓΣΕΕ) Σάββα Ρομπόλη, το 2005 η φορολογική (άμεση και έμμεση φορολογία) και ασφαλιστική επιβάρυνση για τους μισθωτούς έφτασε το 57% των ετήσιων αποδοχών, για να ανέλθει στο 59% δύο χρόνια μετά και να φτάσει φέτος, σύμφωνα με τις υπάρχουσες προβλέψεις, στο 60% του εισοδήματος.
Αντίστοιχα ποσοστά πληρώνουν οι Σκανδιναβοί εν είδει φόρου (πλην εμμέσων φόρων), αλλά σε αυτές τις περιπτώσεις καλύπτεται και η συνταξιοδοτική παροχή (Δανία). Δεν προβλέπονται ξεχωριστές εισφορές για τη βασική σύνταξη. Σε αυτές τις χώρες, όμως, οι πολίτες έχουν πραγματικά δωρεάν κοινωνικές υπηρεσίες και καλύψεις που επιτρέπουν να ζουν σε καθεστώς πραγματικής ασφάλειας.
*Υπό αυτά τα δεδομένα οι νέοι, οι οποίοι ήδη καλούνται να ζήσουν μόνο με το 40% του αναλογούντος εισοδήματος, θα κληθούν τα επόμενα χρόνια να πληρώσουν και επιπλέον κρατικά δάνεια για τα τρέχοντα ελλείμματα. Αυτή η επιβάρυνση (αν υπολογίσουμε συνολικά άμεσους φόρους και εισφορές αλλά και την έμμεση φορολογία που αντιστοιχεί στο δαπανούμενο εισδόδημα) της νέας γενιάς μπορεί να ανέλθει ακόμη και στο 80% του (μεικτού) εισοδήματος.
Πόσω μάλιστα αν συνεχιστεί η πολιτική που σήμερα εφαρμόζει η κυβέρνηση των αλλεπάλληλων φοροεπιδρομών, σε αντίθεση με τη διεθνή τάση που προβάλλει τις φοροελαφρύνσεις.
*Την ίδια στιγμή η τάση για τις συντάξεις του μέλλοντος δείχνει ότι θα περιορίζονται συνεχώς (κάτω του 90% του μέσου όρου της καλύτερης 5ετίας που βρίσκεται σήμερα, αθροιστικά, η κύρια και επικουρική σύνταξη), ενώ θα μετατίθεται συνεχώς ο χρόνος λήψης της σύνταξης προς το 65ο έτος (61ο έτος κατά μέσον όρο σήμερα και το 60ό χωρίς τους αγρότες).
*Επιπλέον, το ελληνικό ασφαλιστικό σύστημα στερείται παντελώς αποθεματικών, τα οποία σπαταλήθηκαν είτε λόγω κλοπών (δομημένα) είτε λόγω επιδότησης της βιομηχανίας (άτοκες καταθέσεις στην Τράπεζα της Ελλάδος από το 1950 έως το 1982), ενώ η οικονομία δεν δημιουργεί πλεονάσματα προκειμένου να προσφέρει νέους πόρους στο σύστημα.
*Ετσι, τα αποθεματικά των 24 δισ. ευρώ αρκούν για τις συντάξεις ολίγων μηνών (άνω των 30 δισ. η ετήσια δαπάνη για συντάξεις), είτε για τις «ασπιρίνες» ενάμισι έτους αφού οι δαπάνες υγείας ανέρχονται στα 13,5 δισ. ευρώ. Και συνεχίζουν να «καλπάζουν» (αυξάνονται) με ρυθμούς άνω του 16% σε ετήσια βάση. Μόνο στο ΙΚΑ οι δαπάνες υγείας από 1,4 δισ. το 2006 έφθασαν μέσα σε τρία χρονια τα 2,4 δισ., σημειώνοντας αύξηση κατά 50%.
*Η έκρηξη των δαπανών αποδίδεται στην κατάργηση της λίστας συνταγογραφούμενων σκευασμάτων, στις αλλεπάλληλες αυξήσεις των τιμών, στις πλασματικές εξετάσεις και την πολυφαρμακία, στα ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα. Αλλά κυρίως στην απουσία μηχανοργάνωσης που ενισχύει τα φαινόμενα κατασπατάλησης.