Στην εντατική η δημόσια υγεία

ΣΕ ΤΡΑΓΙΚΕΣ καταστάσεις οδηγείται η νοσοκομειακή περίθαλψη στη χώρα μας, με βαρύτατο αντίτιμο την απώλεια χιλιάδων ανθρώπινων ζωών, εξαιτίας της απαράδεκτης στάσης της κυβέρνησης Καραμανλή στο θέμα της επάνδρωσης των νοσοκομείων με το απαραίτητο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό.

ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ είναι το στοιχείο ότι από τις συνολικά 500 θέσεις σε μονάδες εντατικής θεραπείας που υπάρχουν στη χώρα μας, αγγίζουν φέτος τις 200 (!) αυτές που παραμένουν κλειστές λόγω έλλειψης προσωπικού. Αυτό σημαίνει ότι πεθαίνουν περισσότεροι από 2.000 άνθρωποι τον χρόνο, οι οποίοι θα μπορούσαν να έχουν σωθεί αν λειτουργούσαν οι κλειστές θέσεις, όπως εκτιμά η Ελληνική Εταιρεία Εντατικής Θεραπείας.

Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ Υγείας Δημήτρης Αβραμόπουλος, ο οποίος φέρει και βαρύτατη προσωπική ευθύνη για την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί, αρκείται στις συστηματικές, αλλά δημαγωγικές εξαγγελίες προσλήψεων προσωπικού για τα νοσοκομεία, οι οποίες όμως ουδέποτε πραγματοποιούνται! Ο υπουργός αρέσκεται επίσης στις εμφανίσεις του σε παντός είδους εγκαίνια, συνέδρια, ημερίδες κ.λπ. που αφορούν τον τομέα της Υγείας, αλλά αδιαφορεί για τη λειτουργία των νοσηλευτικών ιδρυμάτων σε βαθμό που δεν έχει καν ρυθμίσει το νομικό καθεστώς των εφημεριών των γιατρών στο νέο πλαίσιο που ισχύει από 1ης Ιουλίου.

ΕΧΟΥΝ προκληθεί τραγελαφικές καταστάσεις με δυνάμει δραματικές συνέπειες, καθώς δεν είναι πλέον ούτε καν βέβαιο ότι θα πληρωθούν οι γιατροί τις εφημερίες που θα κάνουν! Μόλις οι γιατροί της Χαλκιδικής π.χ. έβγαλαν τις εφημερίες με τον νέο νόμο, αποδείχθηκε ότι το νοσοκομείο Πολυγύρου και τα Κέντρα Υγείας του νομού… δεν θα κάνουν εφημερίες από τις 8 έως τις 31 Αυγούστου, θα κλείνουν το μεσημέρι και όλα τα επείγοντα περιστατικά θα διακομίζονται στη Θεσσαλονίκη!

Η ΔΗΜΟΣΙΑ υγεία καταρρέει υπό το βάρος της πολιτικής της κυβέρνησης της ΝΔ. Τα ράντζα επανεμφανίζονται, διασωληνωμένοι ασθενείς τοποθετούνται σε κοινούς θαλάμους, τα ραντεβού των ασθενών κλείνονται για έπειτα από πολλούς μήνες, ο κόσμος συνωστίζεται σε ουρές στα εξωτερικά ιατρεία επί ατελείωτες ώρες. Πού θα πάει αυτή η κατάσταση; Οι δηλώσεις και οι εμφανίσεις αυτοπροβολής του υπουργού δεν αρκούν. Ο κόσμος που υποφέρει απαιτεί έργο – και έργο δεν βλέπει καθόλου.