p>
Παγκόσμια Ημέρα κατά της Φτώχειας η 17η Οκτωβρίου και οι αριθμοί χρόνο με το χρόνο γίνονται όλο και πιο ανησυχητικοί. Αιτία, όπως ανέφερε στη σχετική συνέντευξη Τύπου η πρόεδρος του Ιδρύματος Μαραγκοπούλου για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΙΜΔΑ) κ. Α. Μαραγκοπούλου, “η νέα οικονομία και η παγκοσμιοποίηση που έχουν επιδεινώσει την κατάσταση όχι μόνο στις φτωχότερες χώρες του κόσμου, αλλά και εντός των ανεπτυγμένων κρατών μεταξύ των πλέον αδύναμων κοινωνικο-οικονομικά στρωμάτων”.
Χαρακτηριστική επενέργεια της “νέας οικονομίας” στη χώρα μας αποτελεί η μεταφορά εργοστασίων μεγάλων επιχειρήσεων σε πρώην κομμουνιστικά κράτη χαμηλού εργατικού κόστους. Πλέον εύγλωτο παράδειγμα των συνεπειών αυτής της κατάστασης, όπως σημείωσε η κ. Μαραγκοπούλου, αποτελεί το γεγονός ότι στη βόρεια Ελλάδα, καθημερινά, Ελληνίδες εργάτριες μεγάλης χαρτοβιομηχανίας ειδών υγιεινής περνούν τα σύνορα για να εργασθούν με πολύ χαμηλό ημερομίσθιο και χωρίς καμία εργασιακή εξασφάλιση στο εργοστάσιο που έχει πλέον μεταφερθεί στη Βουλγαρία.
Ετσι, σήμερα το πλουσιότερο 1% του παγκόσμιου πληθυσμού (κάτοικοι Ευρώπης και ΗΠΑ) κατέχει περισσότερο από το 40% του παγκόσμιου πλούτου και το πλουσιότερο 10% κατέχει το 85% του παγκόσμιου πλούτου. Συγχρόνως, το φτωχότερο 50% έχει στην κατοχή του σχεδόν μόλις το 1% του παγκόσμιου πλούτου.
Οπως τόνισε η βουλευτής Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ κ. Λούκα Κατσέλη αναφερόμενη στη χώρα μας, το 21% του ελληνικού πληθυσμού βρίσκεται κάτω από το όριο της φτώχειας (850 ευρώ το μήνα), ενώ ο κοινωνικός αποκλεισμός που μετριέται με μη χρηματικούς δείκτες κοινωνικής αποστέρησης είναι πολύ υψηλότερος: “Σήμερα, πάνω από το 50% του πληθυσμού βιώνει υψηλό βαθμό δυσκολίας στην ικανοποίηση βασικών αναγκών και υποχρεώνεται να καταφεύγει στο δανεισμό για να μπορέσει να αντεπεξέλθει στα έξοδά του”, ανέφερε η κ. Κατσέλη.
Το 40% των φτωχών – που αποτελούνται από ηλικιωμένους, ανέργους, νέους και γυναίκες – ζει στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη. Γεωγραφικά, τα υψηλότερα ποσοστά φτώχειας καταγράφονται στην Ηπειρο (37%) και τη Στερεά Ελλάδα (32%). Οπως αναφέρθηκε, ως βασικές αιτίες του φαινομένου προσδιορίζονται το υψηλό ποσοστό ανεργίας, η μεγάλη αύξηση των τιμών στα είδη καθημερινής ανάγκης τα τελευταία χρόνια και η αντίστοιχη μηδαμινή αύξηση των μισθών.
Ο επιστημονικός διευθυντής του ΙΜΔΑ κ. Α. Σισιλιάνος υπογράμμισε τον καίριο ρόλο που καλούνται να παίξουν το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και η Παγκόσμια Τράπεζα στην ανατροπή αυτής της κατάστασης που, όπως τόνισε η κ. Μαραγκοπούλου, “δεν μπορεί να συνεχισθεί”. Αναφέρθηκε στις ελπίδες, όπως είπε, που διαγράφονται στον ορίζοντα μετά την ανάληψη της διεύθυνσης του ΔΝΤ από τον Ντομινίκ Στρος Καν και τις πρόσφατες δηλώσεις του στην εφημερίδα “Le Monde?, όπου είπε ότι πρέπει να αλλάξει άρδην η φιλοσοφία του Οργανισμού και δεσμεύθηκε ότι θα συνεργασθεί στενά με την Παγκόσμια Τράπεζα, ώστε τα αναπτυξιακά προγράμματα να λαμβάνουν πλέον υπόψη την ανάγκη καταπολέμησης της φτώχειας. “Είναι ανάγκη να ξεφύγουμε από τη λογική των μακρο-οικονομικών μεγεθών και να προσεγγίσουμε την οικονομία μέσα από τη λογική της ανθρώπινης ανάπτυξης”, τόνισε ο κ. Σισιλιάνος.