p>Οι εργαζόμενοι στο
Δημόσιο βρισκόμαστε χρόνια τώρα αντιμέτωποι με μια πολιτική που στο όνομα του
εκσυγχρονισμού ή των μεταρρυθμίσεων μειώνει το εισόδημα μας, περιορίζει βασικά ασφαλιστικά και
κοινωνικά δικαιώματα και υποβαθμίζει το βιοτικό μας επίπεδο.
Οι δεσμεύσεις και
διακηρύξεις της Κυβέρνησης για προστασία και αναβάθμιση των αποδοχών μας μετατράπηκαν
για μια ακόμη φορά σε πολιτικές μείωσης του εισοδήματος μας.
Η μονόπλευρη λιτότητα
άγρια, σκληρή ή λιγότερο σκληρή αποτελεί τον κοινό παρονομαστή των κυβερνητικών πολιτικών των τελευταίων
χρόνων.
Το 2007 είχαμε ακόμη και
ονομαστική μείωση των αποδοχών μας, μια μείωση που θα συνεχιστεί και το 2008 αφού με
πληθωρισμό 4,5% ανακοινώθηκαν αυξήσεις που σε μέσα επίπεδα κυμαίνονται στο 2,5%, ενώ
η ακρίβεια ιδιαίτερα στα είδη λαϊκής κατανάλωσης χειροτερεύει παραπέρα τη θέση μας.
Ταυτόχρονα η επιδοματική
πολιτική που αποτελεί την άλλη όψη της πολιτικής λιτότητας κινδυνεύει να μετατρέψει
τις βασικές μας αποδοχές και ιδιαίτερα τις συντάξιμες σε απλά βοηθήματα.
Έτσι η Κυβέρνηση όπως
εξάλλου το ομολόγησε και ο Υπουργός Εθνικής Οικονομίας πέρα από τις ωμές παρεμβάσεις
με τις αντιασφαλιστικές ρυθμίσεις παρεμβαίνει για τη μείωση των συντάξεων και μέσα από τη μισθολογική
πολιτική.
Οι αδικίες, οι
διακρίσεις, οι χαμηλές αποδοχές, οι διαφορετικές συντάξιμες αποδοχές ακόμη και στον ίδιο κλάδο αποτελούν μια νέα
πραγματικότητα.
Το μισθολόγιο, που
αποτελεί βασικό αίτημα του δημοσιοϋπαλληλικού συνδικαλιστικού κινήματος και
δέσμευση της Κυβέρνησης, μεταφέρεται από χρόνο σε χρόνο και από πενταετία σε πενταετία.
Ταυτόχρονα μέσα σε ένα
περιβάλλον μεγάλων ανατιμήσεων, ανεξέλεγκτης ακρίβειας και μόνιμης λιτότητας, η σημασία
και η αξία κεντρικών στόχων και αιτημάτων όπως το νέο μισθολόγιο και η αύξηση των
βασικών αποδοχών υποβαθμίζονται και υποτιμούνται.
Η κατάσταση μπορεί και πρέπει να
αλλάξει.
Απαιτείται ένας μαζικός και αποφασιστικός
αγώνας για την αύξηση των βασικών μισθών και τη θεσμοθέτηση νέου μισθολογίου.
Ένας αγώνας που μπορεί
να συσπειρώσει όλους τους υπαλλήλους, όλους τους κλάδους πρέπει να ξεκινήσει άμεσα και να κλιμακωθεί το
επόμενο διάστημα.
Διεκδικούμε
•
Κατάργηση των
αντιασφαλιστικών Νόμων Πετραλιά, Σιούφα και Ρέππα.
•
Απόκρουση της νέας επίθεσης που ετοιμάζεται σε βάρος των ασφαλισμένων
του Δημοσίου.
•
Επέκταση των ΒΑΕ και για τους εργαζόμενους στο Δημόσιο.
•
Νέο
μισθολόγιο με ενσωμάτωση των επιδομάτων στο βασικό μισθό με 1.300 ευρώ κατώτερο
βασικό μισθό και σχέσεις 1:3 και 1:2, για την αναβάθμιση μισθών και συντάξεων.
•
Ουσιαστικά
μέτρα για την πάταξη της ακρίβειας και της αισχροκέρδειας και των ραγδαίων
ανατιμήσεων στα είδη λαϊκής κατανάλωσης.
•
Προστασία και αναβάθμιση των Δημοσίων Υπηρεσιών. Κατάργηση του Νόμου
για τις ΣΔΙΤ. Όχι στις
ιδιωτικοποιήσεις.
•
Αύξηση των
δαπανών για παιδεία και υγεία.
•
Κάλυψη των κενών θέσεων στο Δημόσιο με μόνιμο προσωπικό.
•
Ενιαία μόνιμη σχέση εργασίας στο Δημόσιο. Μονιμοποίηση των συμβασιούχων
που καλύπτουν πάγιες
ανάγκες. Όχι στην κατάργηση της μονιμότητας.
•
Καθιέρωση Συλλογικών Διαπραγματεύσεων στο Δημόσιο (αντικειμενική διαδικασία
μεσολάβησης, διεύρυνση του επιπέδου συλλογικής σύμβασης για όλα τα θέματα,
κατοχύρωση διαπραγματεύσεων σε όλα τα επίπεδα).
Κυρίες,
Κύριοι Δημοσιογράφοι,
Την ερχόμενη Πέμπτη
(15/5/2008) προχωράμε με μια
αγωνιστική διαμαρτυρία και διεκδίκηση (με τη μορφή της στάσης εργασίας από 11 έως το τέλος του ωραρίου και
συγκέντρωση στις 12.30 στην Πλατεία Κοραή για την Αθήνα και στο ¶γαλμα
Βενιζέλου για τη Θεσσαλονίκη προκειμένου να καταθέσουμε τα αιτήματά μας με τη
μορφή διαβήματος στην Κυβέρνηση) και ουσιαστικά ανοίγουμε ένα νέο κύκλο
παρεμβάσεων, πρωτοβουλιών προώθησης λύσεων στα αυξανόμενα προβλήματα και
αγωνιστικών, απεργιακών κινητοποιήσεων στο μέτρο που η κυβερνητική πολιτική
συνεχίζει να επιμένει στη λιτότητα, την ακρίβεια, την ανατροπή εργασιακών και
ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων.
¶μεσο
επόμενο βήμα η αγωνιστική κινητοποίηση για την ακρίβεια.
Η
χωρίς φρένο πτώση του βιοτικού επιπέδου των εργαζομένων που σπρώχνει
όλο και περισσότερο μεγάλες ομάδες σε δυσχέρεια, στη φτώχια,
Η
χωρίς όριο επίθεση στα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά μας δικαιώματα,
Η
χωρίς όριο απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων όταν η ευελιξία είναι το κυρίαρχο
πρότυπο που επεκτείνεται στο δημόσιο,
Η
γεωμετρία των φορολογικών βαρών, των αδικιών και των ανισοτήτων σε βάρος των εργαζομένων,
Η
χωρίς σύνορα ιδιωτικοποίηση που έχει καταστήσει τόπο κενό τη δημόσια περιουσία,
τα δημόσια αγαθά, τις δημόσιες και κοινωνικές πολιτικές,
Η
απογύμνωση των δημοσίων υπηρεσιών που υποφέρουν από υποστελέχωση και
υποχρηματοδότηση και ιδιαίτερα ο δημόσιος τομέας παιδείας, υγείας,
Τώρα που για τους
εργαζόμενους και συνταξιούχους του δημοσίου και ευρύτερα τα τελευταία σύνορα αντοχών και άμυνας έχουν καταστεί διαπερατά από την
κρίση μιας ορισμένης πολιτικής, της νεοφιλελεύθερης πολιτικής των κερδών για
τους λίγους, των ζημιών για τους πολλούς,
Τώρα που το διάπλατο άνοιγμα των πυλών της διαρκούς
ανατίμησης των βασικών ειδών διατροφής και αξιοπρεπούς διαβίωσης βυθίζει
στην ανέχεια και προμηνύει ένα σκληρό και δυσβάσταχτο χειμώνα,
Είναι
ώρα νέας ευθύνης για τα συνδικάτα : μεγαλύτερης αυτονομίας, περισσότερης
πολιτικοποίησης και απαγκίστρωσης από γραφειοκρατικές ή μικροκομματικές
πρακτικές,
Είναι
στιγμή ενδυνάμωσης της συλλογικής και αγωνιστικής τους δράσης, της αποφασιστικότητάς
τους.
Το
μήνυμά μας είναι σαφές : επειδή η επιβάρυνση και η καθήλωση της ζωής μας δεν επέρχεται ως σκληρή μοίρα αλλά
ως αποτέλεσμα πολιτικών επιλογών και πολιτικών που ασκούνται στην αδικία, την
ανισότητα, η γρήγορη μετατροπή των αγώνων της προηγούμενης περιόδου με δυναμική
και συνέχεια σε νέα κλιμάκωση είναι η απάντηση, η προοπτική, η απόφασή μας.
Στο
πλαίσιο αυτό η Α.Δ.Ε.Δ.Υ. :
1.
Με τις άμεσες κινητοποιήσεις
της
απαιτεί την επίλυση των οικονομικών και θεσμικών αιτημάτων που έχουν άμεσο και
επείγοντα χαρακτήρα από την ίδια την κατάσταση που έχουν περιέλθει οι
εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι.
2.
Απαιτεί την εισαγωγή και εφαρμογή γνήσιων
Συλλογικών Διαπραγματεύσεων και Συμβάσεων στο Δημόσιο κλείνοντας οριστικά
τη ζωή ενός συστήματος συλλογικής διαβούλευσης που έχει καταγραφεί χωρίς
διέξοδο λύσεων γιατί η μονομέρεια είναι το στοιχείο που επικυριαρχεί.
3. Προχωρά αγωνιστικά, καλεί την Κυβέρνηση σε
ουσιαστικό και άμεσο διάλογο για το εισοδηματικό – μισθολογικό ζήτημα, για την
κατοχύρωση των Συλλογικών Συμβάσεων, για την προστασία και ενίσχυση των
δημοσίων και ιδιαίτερα των κοινωνικών υπηρεσιών, συστηματοποιεί την ενημέρωση των πολιτών, κλιμακώνει τις κινητοποιήσεις, θέτει
τέλος στους επαναλαμβανόμενους και περιοδικούς κύκλους στην αρχή : άλυτα
προβλήματα, συνεχείς απεργιακές
κινητοποιήσεις με εναλλασσόμενες μορφές σε όλο το εύρος.
Από την Εκτελεστική
Επιτροπή της Α.Δ.Ε.Δ.Υ.