p style=”margin: 0cm 0cm 0pt 1cm”>Στις 22 Μαΐου εκδικάστηκε στο Τριμελές Πλημμελειοδικείο Θεσσαλονίκης, η υπόθεση του αντιπρύτανη του ΑΠΘ, Γιάννη Παντή, ο οποίος, μετά από λυσσαλέα επίθεση των ΜΜΕ, ενορχηστρωμένη από τα συμφέροντα που επιχειρούν να καθυποτάξουν και να διαλύσουν τη Δημόσια Ανώτατη Εκπαίδευση, βρέθηκε κατηγορούμενος για «απιστία σε βάρος του δημοσίου».
Ο Γιάννης Παντής αθωώθηκε πανηγυρικά. Η σκευωρία εναντίον του κατέρρευσε. Το κύμα συμπαράστασης στο πρόσωπό του δικαιώθηκε.
Ο Γιάννης Παντής δεν κινδυνεύει επομένως (μέχρι νεωτέρας) με απόλυση ή αναγκαστική αργία. Κινδυνεύουν όμως εξαιτίας του νόμου Μανιτάκη, όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι και λειτουργοί. Μπορεί να τεθεί σε αργία ή και να απολυθεί καθώς και να στιγματισθεί ως επίορκος, ο οποιοσδήποτε βρεθεί κατηγορούμενος, ακόμα και για αιτία εντελώς άσχετη με την υπηρεσία. Επίκαιρο παράδειγμα αποτελεί η περίπτωση του συναδέλφου της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης Στέφανου Γκουλιώνη, ο οποίος κινδυνεύει να απολυθεί για «απρεπή συμπεριφορά εκτός υπηρεσίας»! O Γκουλιώνης, δάσκαλος του 1ου Ειδικού Δημοτικού Σχολείου για παιδιά με αυτισμό, παραπέμπεται άμεσα στο πειθαρχικό, επειδή στην παρέλαση την 25η Μαρτίου του 2012 στην Λάρισα συνελήφθη με την κατηγορία της αντίστασης κατά της αρχής. Η πρωτόδικη καταδίκη του από Τριμελές Πλημμελειοδικείο Λάρισας και χωρίς η υπόθεση να έχει κριθεί στο Εφετείο, αρκεί, με βάση τον νόμο Μανιτάκη (4093/12), για να οδηγηθεί σε προσωρινή ή οριστική παύση από την υπηρεσία του.
Με το νόμο αυτό υπάρχει ο κίνδυνος να κυριαρχήσει ο φόβος, η χειραγώγηση και η αδράνεια σε ολόκληρο το Δημόσιο Τομέα, εφόσον ο καθένας μας βρίσκεται στο έλεος του οποιουδήποτε. Πρόκειται για νόμο που καταλύει την ευθύνη, καταργεί την ελευθερία της έκφρασης, υπονομεύει σοβαρά τη Δημοκρατία, νόμος που δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από ανάλογους νόμους ανελεύθερων καθεστώτων.
Πρόκειται για νόμο, ο οποίος πρέπει να καταργηθεί το συντομότερο δυνατό, και ας είναι σίγουροι οι κρατούντες ότι θα παλέψουμε γι’ αυτό.