Η προσφυγή της Ελλάδας στο μηχανισμό ΕΕ – ΕΚΤ – ΔΝΤ, δεν σημαίνει μόνο την καθημερινή εξαγγελία πρωτοφανών μέτρων κοινωνικής κατεδάφισης στο πλαίσιο εφαρμογής του γνωστού «Μνημονίου». Σημαίνει επίσης την πλήρη απαξίωση της Βουλής αλλά και την υποβάθμιση της κρίσης του ελληνικού λαού. Πρώτα, εκτυλίχτηκε μπροστά στα μάτια των πολιτών το κοινοβουλευτικό πραξικόπημα της 11ης Μαϊου, με την επαίσχυντη τροπολογία του Ν.3845/2010 με το Ν.3847/2010. Βάσει αυτής της τροπολογίας τα μνημόνια, οι συμφωνίες και οι συμβάσεις δανεισμού που υπογράφει ο Υπουργός Οικονομικών με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, τις χώρες μέλη της Ευρωζώνης, το ΔΝΤ και την ΕΚΤ δεν εισάγονται πλέον στη Βουλή για «κύρωση» αλλά «για συζήτηση και ενημέρωση». Ακολούθησε το άρθρο 93 του νομοσχεδίου για την κύρωση των Οδηγιών 2007/64/ΕΚ, 2007/44/ΕΚ και 2010/16/ΕΕ, βάσει του οποίου παρέχεται εν λευκώ εξουσιοδότηση στον Υπουργό Οικονομικών στο να υπογράφει μνημόνια, συμφωνίες και συμβάσεις δανεισμού με τα ως άνω μέρη κα γενικά να προβαίνει σε κάθε αναγκαία ενέργεια για τη συμμετοχή του Δημοσίου σε νομικά πρόσωπα και φορείς τα οποία συστήνονται για την εφαρμογή του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Στήριξης, αφαιρώντας ακόμα και την υποχρέωση της κυβέρνησης να τα εισάγει στη Βουλή «για συζήτηση και ενημέρωση».
Από ότι φαίνεται όμως, η κυβέρνηση δεν σταμάτησε εκεί. Έφτασε στο σημείο να αντιμετωπίζει τους έλληνες πολίτες αλλά και τη Βουλή ως «αφελείς ιθαγενείς», καθώς η αγγλική έκδοση του Μνημονίου περιέχει επιπλέον μέτρα σε σχέση με την ελληνική έκδοση.
Συγκεκριμένα, η αγγλική έκδοση του «Μνημονίου Συνεννόησης πάνω στις Συγκεκριμένες Προϋποθέσεις Οικονομικής Πολιτικής», στην παράγραφο 2 ii, προβλέπει τα εξής επιπλέον μέτρα τα οποία έχουν παραλειφθεί από την αντίστοιχη ελληνική έκδοση του Μνημονίου η οποία ψηφίστηκε στη Βουλή:
1. Η αύξηση των δημοσίων δαπανών για συντάξεις να είναι κάτω από 2,5% επί του ΑΕΠ κατά την περίοδο 2010 – 2060
2. Την άμεση ισχύ της εξίσωσης των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης ανδρών – γυναικών στο δημόσιο τομέα στα 65 έτη, αντίθετα με τις κυβερνητικές εξαγγελίες που κάνουν λόγο για σταδιακή εφαρμογή του σχετικού μέτρου κατά την περίοδο από το 2011 έως το 2013.
3. Μέχρι να τεθούν σε ισχύ οι νέοι κανόνες σχετικά με τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, οι νέες αιτήσεις συνταξιοδότησης θα παγώσουν και θα εξεταστούν μετά την θέσπιση των νέων κανόνων. Ειδικά η τελευταία αυτή διάταξη παραβιάζει κάθε έννοια συνταγματικής νομιμότητας.
Τα παραπάνω βρίσκονται αναρτημένα στην ιστοσελίδα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου ως τμήμα της αίτησης της Ελληνικής κυβέρνησης προς το ΔΝΤ για Συμφωνία Στήριξης (Request for Stand-by Agreement) καθώς και στο νομοσχέδιο για την Κύρωση της Σύμβασης Δανειακής Διευκόλυνσης μεταξύ της Ελλάδας και των χωρών της Ευρωζώνης και του Διακανονισμού Χρηματοδότησης, Άμεσης Ετοιμότητας από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Επειδή, τα παραπάνω συνιστούν μια εκ νέου κοινοβουλευτική εκτροπή και τον πλήρη εμπαιγμό του ελληνικού λαού.
Ερωτώνται οι κύριοι Υπουργοί
1. Σκοπεύει να εφαρμόσει κάποιο από τα παραπάνω απαράδεκτα μέτρα τα οποία αναφέρονται στην αγγλική έκδοση του Μνημονίου Συνεννόησης πάνω στις Συγκεκριμένες Προϋποθέσεις Οικονομικής Πολιτικής;
2. Σκοπεύει η κυβέρνηση να αναλάβει την πολιτική ευθύνη απέναντι στον ελληνικό λαό για την ενδεχόμενη νέα αυτή κοινοβουλευτική εκτροπή;
3. Σκοπεύει η κυβέρνηση, στο βαθμό που επιμένει να εφαρμόσει τα ως άνω συγκεκριμένα απαράδεκτα μέτρα, (που περιέχονται στην αγγλική έκδοση του Μνημονίου και τα οποία έχουν παραλειφθεί από την αντίστοιχη ελληνική έκδοση η οποία ψηφίστηκε στη Βουλή) να φέρει στη Βουλή το πλήρες κείμενο του Μνημονίου για κύρωση;
Οι ερωτώντες Βουλευτές
Παναγιώτης Λαφαζάνης
Βασίλης Μουλόπουλος
Ευαγγελία Αμμανατίδου – Πασχαλίδου
Μιχάλης Κριτσωτάκης»