Η πρόσφατη εξαγγελία του πρωθυπουργού, για αύξηση της αμοιβής των εφημεριών των Νοσοκομειακών γιατρών κατά 20%, απλά τους ”χρυσώνει το χάπι”, αφού η εξαντλητική φορολόγηση που υπάρχει σήμερα και αγγίζει το 45%, εξανεμίζει την όποια αύξηση δοθεί.
Οι εφημερίες των Νοσοκομειακών γιατρών ως υπερωριακή εργασία, αρχικά, με τον νόμο 1397/83, είχαν αυτοτελή φορόλογηση 20% αφού η εργασία που προσφέρεται, ΔΕΝ προσμετράται στα συντάξιμα χρόνια, παρά τις ασφαλιστικές κρατήσεις που υφίστανται οι αποδοχές εφημέρευσης των γιατρών.
Η υπερωριακή εργασία των εφημεριών είναι -κατά τον νόμο- ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ για τους γιατρούς, καλύπτει ”πάγιες και διαρκείς ανάγκες” των νοσηλευομένων και της λειτουργίας των Νοσοκομείων και αποτελεί πρωτοφανές παράδοξο για τα εργασιακά χρονικά, να μην νομοθετείται η προσμέτρηση του χρόνου εργασίας των ενεργών εφημεριών στα συντάξιμα χρόνια των Νοσοκομειακών γιατρών! Αυτό πρέπει να επαναξεταστεί σοβαρά και να διεκδικείται διαρκώς!
Η καθαυτή αμοιβή των εφημεριών βασίζεται στην ”ωρομίσθια αποζημίωση” και υπολογίζεται με βάση έναν συντελεστή κάτω της μονάδας και συγκεκριμένα, με συντελεστή 0,052 επί του ωρομισθίου της κανονικής εργασίας, οπότε διαμορφώνονται ΕΞΕΥΤΕΛΙΣΤΙΚΕΣ αμοιβές των εφημεριών που ξεκινάνε από 1,25 ευρώ ανά ώρα τις καθημερινές και φτάνουν στα 2,65 ευρώ ανά ώρα, στις αργίες.
Η διάρκεια της υπερωριακής εργασίας κατά τις ενεργείς εφημερίες –”πέραν του πρωϊνού ωραρίου” όπως αναφέρει η νομοθεσία- κυμαίνεται από 17 ώρες στις καθημερινές μέχρι 24 ώρες, συνεχούς εργασίας, στις αργίες! Αυτό διαμορφώνει συνθήκες ”εργασιακής γαλέρας” για τους γιατρούς αφού τα εξαντλητικά ωράρια οδηγούν συχνά σε σύνδρομο εξουθένωσης το γνωστό σε όλους ”Burn out syndrome”…κατάσταση που θέτει σε κίνδυνο τόσο την υγεία των ασθενών που εξετάζονται συχνά από εξουθενωμένους γιατρούς, όσο και των ίδιων των γιατρών που πραγματοποιούν μέχρι και 10 εφημερίες τον μήνα ενώ σε ακραίες περιπτώσεις, ιδίως σε μικρά επαρχιακά Νοσοκομεία ο γιατρός μπορεί να βρίσκεται σε εφημέρευση ως και 15 ημέρες τον μήνα, κατάσταση που αποτελεί ”εργασιακή ομηρεία” των γιατρών!
Με την έναρξη των μνημονιακών δεσμεύσεων -μετά το 2010- οι αποδοχές των εφημεριών ενσωματώθηκαν στο κύριο εισόδημα κάθε γιατρού από τον μισθό του, οπότε, το σύνολο του εισοδήματος των γιατρών, αυξάνεται σημαντικά με συνέπεια να αυξάνεται υπέρμετρα και η φορολογία του, ως και 45% και έτσι να εξανεμίζεται το εισόδημα κάθε γιατρού!
Ταυτόχρονα, εν μέσω μνημονιακών υποχρεώσεων, η αμοιβή των εφημεριών διαχωρίσθηκε στις ”υποχρεωτικές” και στις…”πλεονάζουσες”. Πρόκειται για έναν προσχηματικό διαχωρισμό που απλά καθυστερεί την πληρωμή των εφημεριών ως και 6 μήνες σε ακραίες περιπτώσεις Υγειονομικών Περιφερειών (Υ.ΠΕ.), παρά το γεγονός ότι όλες οι εφημερίες είναι πραγματοποιούμενες υποχρεωτικά, αφού υπάρχει η εντολή της διοίκησης κάθε Νοσοκομείου για το πρόγραμμα εφημέρευσης κάθε τμήματος του Νοσοκομείου.
Αυτή είναι η τραγική πραγματικότητα που βιώνουν σήμερα και για πάνω από 13 χρόνια οι Νοσοκομειακοί γιατροί και φυσικά η εξαγγελθείσα αύξηση κατά 20% απλά ”χρυσώνει το χάπι”, σε έναν κλάδο που και πριν και κατά και μετά την πανδημία, εργάζεται σε άκρως εξαντλητικές συνθήκες και για αυτό , αποτελεί ΥΒΡΙ, η τοποθέτηση της υπουργού Νίκης Κεραμέως, ότι οι Νοσοκομειακοί γιατροί ”αποκτάνε εμπειρία” εργαζόμενοι στα Δημόσια Νοσοκομεία!
Η λύση είναι απλή
Πρέπει να αυξηθεί το Ωρομίσθιο των εφημεριών, με βάση τον συντελεστή 1.0 (κι όχι 0,052) επι του ωρομισθίου και σε αυτό το ποσό, να δίδεται η Ποσοστιαία προσαύξηση (%), ανάλογα με τις ώρες και τις ημέρες εφημέρευσης των γιατρών, αργίες, καθημερινές, Σάββατα, Κυριακές.
Η προσαύξηση, πρέπει να είναι σε ποσοστό 25% για τις απογευματινές ώρες εφημέρευσης και 75% για τις νυχτερινές ώρες εφημερίας στις καθημερινές, ενώ για τα Σάββατα, τις Κυριακές και τις Αργίες, η προσαύξηση πρέπει να είναι ενιαία και σε ποσοστό 50% για τα πρωϊνά και τα απογεύματα και 75% για τις νυχτερινές ώρες εργασίας.
Αυτή την πρόταση καταθέτω δημόσια προς τα θεσμικά και προς τα συνδικαλιστικά όργανα των γιατρών, αλλά και στις πολιτικές δυνάμεις.
Προσθέτω επίσης την πρόταση για εφαρμογή της απόφασης του ΣτΕ για αναπροσαρμογή του μισθολογίου των γιατρών στα επίπεδα προ των μνημονιακών νόμων, με τις αναγκαίες προσαυξήσεις, ώστε να μιλάμε για αξιοπρεπείς αμοιβές των γιατρών!
Παράλληλα, πρέπει να εξευρεθεί τρόπος ώστε, οι ενεργείς εφημερίες που εξαναγκάζουν τον γιατρό, να μένει εντός Νοσοκομείου όλο το 24ωρο και στις καθημερινές, όπως και στις αργίες, να προσμετράνε και στα συντάξιμα χρόνια κάθε γιατρού, αφού αποτελούν πλήρη απασχόληση και ενασχόληση με τους ασθενείς, για δύο 8ωρα (τις καθημερινές) ή τρία 8ωρα (για τα Σάββατα, τις Κυριακές και τις αργίες).
Διαφορετικά το συνδικαλιστικό κίνημα των Νοσοκομειακών γιατρών θα πρέπει να διεκδικήσει την αυτοτελή φορολόγηση των εφημεριών σε ποσοστό ως 15% για τις εφημερίες ετοιμότητας, ως 10% για τις Μικτές εφημερίες και ως 5% για τις ενεργείς εφημερίες. Θεωρώ πως η πρόταση του ΠΙΣ και των άλλων συνδικαλιστικών οργάνων των γιατρών για ”αφορολόγητες” εφημερίες, αποτελεί ”μαξιμαλιστικό” στόχο που αντιστρατεύεται μάλιστα όλες τις άλλες επαγγελματικές ομάδες οι οποίες για κάθε οικονομική τους δραστηριότητα, φορολογούνται.
Άλλωστε το αίτημα για ”δίκαιη φορολόγηση” δεν μπορεί να μεταφράζεται σε μηδενική φορολόγηση, για κάποιες επαγγελματικές ομάδες…
—
*Ο Τάκης Γεωργακόπουλος είναι Πνευμονολόγος, Διευθυντής ΕΣΥ/ΜΕΘ και μέλος στο Δ.Σ. του Ιατρικού Συλλόγου Πάτρας