Θ. Λεβέντης Προβλήματα στην εκτέλεση ιατρικών συνταγών.

Με την εφαρμογή του νέου νόμου 3457/06 για την φαρμακευτική περίθαλψη,  ο οποίος  καταργεί τη θεώρηση των συνταγών, οξύνθηκαν αμέσως τα προβλήματα  που εξ αρχής είχαμε επισημάνει, αφού δεν υπήρξε εναρμόνιση νόμου και Π. Δ/τος 67/2000. Συγκεκριμένα ο συνδυασμός νόμου και Π. Δ/τος αφήνει κενά  και δεν ορίζεται σαφώς  ούτε το ποιος καθορίζει και ευθύνεται για τον προσδιορισμό της συμμετοχής του ασφαλισμένου σε κάθε συνταγή ούτε το ποιος καθορίζει και ευθύνεται για την ποσότητα των χορηγουμένων φαρμάκων σε χρόνιες παθήσεις (παρά το αυτονόητο ότι την συνταγή την γράφει ο γιατρός).

 Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με την πρακτική των φαρμακευτικών εταιρειών να κυκλοφορούν στην αγορά συσκευασίες που δεν αρκούν για  θεραπεία 30 ημερών  όπως ο νόμος προβλέπει ή την υπερβαίνουν κατά πολύ, δημιουργεί προβλήματα στη σωστή φαρμακευτική   αγωγή των ασθενών, κυρίως των χρονίως πασχόντων, καθώς και μεγάλες προστριβές μεταξύ φαρμακοποιών και ασφαλιστικών ταμείων.

Τα  ασφαλιστικά ταμεία  εκμεταλλευόμενα το κενό του νόμου δίνουν αυθαίρετες ερμηνείες και πολλές φορές κάνουν καταχρηστική εφαρμογή των υφιστάμενων διατάξεων σε βάρος ασφαλισμένων και φαρμακοποιών.

Συγκεκριμένα:

α)Πάρα πολλοί γιατροί του ΕΣΥ και των ασφαλιστικών ταμείων δεν ορίζουν τη σωστή συμμετοχή των ασφαλισμένων με προφανή οικονομική επιβάρυνσή τους.

β)Ενώ ο νόμος ορίζει για τις μακροχρόνιες παθήσεις θεραπεία 30 ημερών (άρθρο 8.)και όλοι οι μήνες, πλην ενός, έχουν 30ή 31 ημέρες, οι φαρμακευτικές εταιρείες έχουν για θεραπεία χρόνιων παθήσεων (οστεοπόρωση, στεφανιαία νόσο, χοληστερίνη, κλπ) συσκευασίες 28 ημερών ή κλάσμα αυτών. Για τις υπόλοιπες 2 ή 3 ημέρες,  αφού μιλάμε για συνεχή θεραπεία, χρειάζεται 2η συσκευασία. Τα ασφαλιστικά ταμεία όμως απορρίπτουν τη 2η συσκευασία στηριζόμενα, όπως ισχυρίζονται , στο Π. Δ. 67/2000 με αποτέλεσμα να βλάπτονται και οι ασφαλισμένοι και οι φαρμακοποιοί αν τα χορηγήσουν.

  ¶ρθρα του Π. Δ/τος 67/2000 είναι γραφειοκρατικό υπόλειμμα της προηγούμενης φαρμακευτικής νομοθεσίας, αναποτελεσματικά και δημιουργούν ταλαιπωρία στη συνταγογράφηση, ειδικά για τις πιο ευαίσθητες ομάδες ασφαλισμένων και περισσότερο σε αυτές της επαρχίας.

Με βάση τα παραπάνω, ερωτώνται οι κ.κ. Υπουργοί:

Τι μέτρα προτίθενται να πάρουν ώστε,

·        Να προχωρήσουν, σε συνεργασία με τους εμπλεκόμενους φορείς, που από καιρό έχουν καταθέσει επεξεργασμένες προτάσεις, στην αναμόρφωση άρθρων του Π. Δ/τος 67/2000, που θα ορίζουν ενιαίους ,σύγχρονους, αντιγραφειοκρατικούς κανόνες συνταγογραφίας,  και θα προβλέπουν, εφόσον δεν τηρούνται, ευθύνες και ποινές για γιατρούς, φαρμακοποιούς και ασφαλισμένους ανάλογα με τις ευθύνες καθενός;

·        Να προχωρήσουν άμεσα στην ενημέρωση των γιατρών του ΕΣΥ, των ασφαλιστικών ταμείων και υπόλοιπων γιατρών της χώρας για τη σωστή εφαρμογή της νομοθεσίας για την αναγραφή στη συνταγογραφία της ορθής συμμετοχής των ασφαλισμένων;

·        Να υποχρεώσουν τις φαρμακευτικές εταιρείες να προχωρήσουν σε συσκευασίες των 30 ημερών ή κλάσματος αυτών;

·        Να συστήσουν άμεσα στα ασφαλιστικά ταμεία να σταματήσουν τις απορρίψεις συνταγών για τυπικούς λόγους, που ταλαιπωρούν ασφαλισμένους και φαρμακοποιούς;