Παράνομο, παράλογο και εξοντωτικό χαρακτηρίζει στη συνέντευξή του στη “ΜτΚ” το νέο ωράριο λειτουργίας των φαρμακείων που προωθεί το υπουργείο Υγείας ο πρόεδρος του Πανελλήνιου Φαρμακευτικού Συλλόγου Θεόδωρος Αμπατζόγλου.
Συνέντευξη στη Νικολέττα Μπούκα
bouka@makthes.gr
Ταυτόχρονα, επισημαίνει ότι οι φαρμακοποιοί δεν θα δεχτούν τη βιολογική τους εξόντωση, ενώ χαρακτηρίζει μυθεύματα όσα λέγονται για το ποσοστό κέρδους των φαρμακοποιών. Επίσης, καταγγέλλει την κυβέρνηση ότι δείχνει ασυνέπεια απέναντι στους φαρμακοποιούς, καθώς τα χρέη των ασφαλιστικών ταμείων ξεπερνούν συνολικά τα 120.000.000 ευρώ.
Κόκκινο πανί για τους φαρμακοποιούς είναι το άνοιγμα του 30% των φαρμακείων σε κάθε περιοχή τα απογεύματα Δευτέρας και Τετάρτης και το Σάββατο. Με δεδομένο τον κοινωνικό ρόλο των φαρμακοποιών, δεν πιστεύετε ότι με το νέο ωράριο ενισχύεται ο ρόλος αυτός;
O κοινωνικός ρόλος αναδεικνύεται καθημερινά από τη λειτουργία του φαρμακείου, που προσφέρει αφιλοκερδώς υπηρεσίες πρωτοβάθμιας υγείας και συμβουλές υγείας. Και βέβαια ας μην ξεχνάμε και τα “δανεικά” φάρμακα σε μια δύσκολη οικονομική συγκυρία. Πέραν του κανονικού ωραρίου, ο φαρμακοποιός είναι υποχρεωμένος να κάνει εφημερίες και διανυκτερεύσεις καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους. Σήμερα εργαζόμαστε περίπου 50 ώρες την εβδομάδα. Με όσα λέει το υπουργείο θα εργαζόμαστε άνω των 70 ωρών εβδομαδιαίως. Αυτό είναι παράλογο, παράνομο και εξοντωτικό. Η εξυπηρέτηση του κόσμου διασφαλίζεται με το υπάρχον ωράριο. Αποδεχόμαστε διεύρυνση εφημεριών. Δεν αποδεχόμαστε τη βιολογική μας εξόντωση.
Υπάρχει μερίδα φαρμακοποιών που συμφωνεί με το νέο ωράριο λειτουργίας που προτείνει το υπουργείο Υγείας. Μάλιστα, καταγγέλλουν ότι σήμερα, που υποτίθεται ότι το 20% των φαρμακείων λειτουργεί τα απογεύματα και το Σάββατο, στην ουσία ανοιχτό είναι μόλις το 5%, με αποτέλεσμα οι πολίτες να ψάχνουν απεγνωσμένα να βρουν φαρμακείο και να μην μπορούν. Τι απαντάτε;
Η μεγάλη μάζα των φαρμακοποιών είναι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες με έναν υπάλληλο. Είναι ευσυνείδητοι και ακολουθούν πιστά τον νόμο. Στο πλαίσιο της καθημερινότητάς μας όλοι θα θέλαμε να βγούμε από την πόρτα του σπιτιού μας και να ανοίξουμε την πόρτα του φαρμακείου. Αυτό όμως δεν είναι εφικτό. Θέλω, όμως, να τονίσω ότι από τη στιγμή που συμφωνήσαμε με το υπουργείο την αύξηση των διημερεύσεων, ο αριθμός των φαρμακείων που παραμένουν ανοικτά είναι υπεραρκετός για να καλύψει τις ανάγκες των ασφαλιζομένων.
Αποτελεί πανελλαδική ή παγκόσμια πρωτοτυπία να παραμένουν κλειστά τα φαρμακεία όλα τα απογεύματα το καλοκαίρι και συγκεκριμένα από 15/7 έως 15/8; Δεν εξανεμίζεται με τον τρόπο αυτό ο κοινωνικός ρόλος τους;
Αυτό το χρονικό διάστημα είναι η περίοδος αιχμής των διακοπών. Κανένα φαρμακείο δεν κλείνει αυθαίρετα. Πρώτα ζητείται η άδεια από τη νομαρχία και, εφόσον εγκριθεί, τότε κλείνει για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Σε καμιά περίπτωση, όμως, δεν μένουν ακάλυπτες περιοχές. Δεν νομίζω ότι θα υπήρχε κανένα ιδιαίτερο όφελος αν είχαμε πολλά φαρμακεία ανοικτά το κατακαλόκαιρο, με τους φαρμακοποιούς και τους υπαλλήλους ταλαιπωρημένους και εξουθενωμένους να περιμένουν μήπως μπει πελάτης! Είναι απάνθρωπο και εξοντωτικό. Εν πάση περιπτώσει, γιατί να επικεντρωνόμαστε στα μεγάλα αστικά κέντρα και δεν βλέπουμε τον φαρμακοποιό στις απομακρυσμένες περιοχές ή στα νησιά, που ξυπνά χαράματα ή τρέχει αργά το βράδυ για να μη μείνει χωρίς το φάρμακό του ο ηλικιωμένος ή ο ασθενής;
Αγκάθι αποτελεί και η μείωση του ποσοστού κέρδους των φαρμακοποιών. Πόσο είναι τελικά το αληθινό ποσοστό κέρδους των φαρμακοποιών και ποια η κόκκινη γραμμή που βάζετε στη μείωσή του;
Τις κόκκινες γραμμές τις βάζει η πραγματικότητα. Το φαρμακείο, από μια μικρομεσαία επιχείρηση που δεν μπορεί να φοροδιαφύγει, που πληρώνει υψηλούς φόρους χωρίς να εισπράττει, που δίνει δουλειά σε 15.000 οικογένειες, έχει γίνει ζημιογόνος επιχείρηση. Επομένως, ποιο όφελος θα προκύψει αν μειωθεί και άλλο το κέρδος και κλείσουν τα μισά φαρμακεία; Όσον αφορά τα μυθεύματα για το ποσοστό κέρδους, αυτό διαμορφώνεται πλέον στο 16%-17% μεικτά ή 9% καθαρά, μετά τις συνεχείς μειώσεις των τιμών των φαρμάκων και τη μείωση του ποσοστού κέρδους στα φάρμακα υψηλού κόστους, τα οποία από 89 έγιναν περίπου 900.
Ο υπουργός Υγείας είναι αποφασισμένος όχι μόνο να εφαρμόσει το νέο ωράριο, αλλά και να τιμωρήσει τους ανυπάκουους φαρμακοποιούς. Ποια θα είναι η δική σας αντίδραση;
Κατανοούμε τις δεσμεύσεις του υπουργείου και μέχρι τώρα βρισκόμαστε σε συζητήσεις για το θέμα του ωραρίου. Σε καμιά περίπτωση όμως δεν θα δεχθούμε τη βιολογική εξόντωση του φαρμακοποιού και των υπολοίπων εργαζομένων. Το φαρμακείο διέπεται από πολύ αυστηρή νομοθεσία, την οποία σεβόμαστε. Επομένως, οι εκφοβισμοί είναι άτοποι. Εμείς θα συνεχίσουμε να εργαζόμαστε ως υπεύθυνοι επιστήμονες και πολίτες.
120 εκατομμύρια οι οφειλές των ταμείων
Ποια είναι η οικονομική κατάσταση των φαρμακείων αυτή τη στιγμή; Πόσα χρήματα σας χρωστούν τα ασφαλιστικά ταμεία και από πότε;
Οι οφειλές των ταμείων συνολικά ξεπερνούν τα 120.000.000 ευρώ. Είναι ένα υπέρογκο ποσό, που αν κάποια στιγμή γινόταν απαιτητό, θα τίναζε το ασφαλιστικό σύστημα στον αέρα. Ο φαρμακευτικός κόσμος, όμως, αν και βρίσκεται σε εξαιρετικά δυσχερή θέση και δέχεται καθημερινά συντονισμένα πυρά, δεν διεκδικεί, αλλά υπομένει. Αυτό ας το αξιολογήσει η πολιτεία. Η κοινωνία το έχει αξιολογήσει θετικά. Ιδιαίτερη σημασία έχει ότι το υπέρογκο αυτό ποσό προέρχεται από οφειλές που υπάρχουν από τον Ιούνιο του 2010. Όπως για παράδειγμα το ΤΣΑΥ, που δεν έχει εξοφλήσει συνταγές του Ιουνίου του 2010 στη Λακωνία. Επίσης, το ΤΑΥΤΕΚΩ στην Αθήνα και τον Πειραιά έχει οφειλές περίπου 8.000.000 ευρώ και αντίστοιχο ποσό οφείλει και ο ΟΑΕΕ. Οι οφειλές του δημοσίου στην Αθήνα φτάνουν τα 100.000.000 ευρώ και χρονολογούνται από το προηγούμενο έτος. Σημειώστε ότι πρόκειται για εισοδήματα που έχουν φορολογηθεί και έχει αποδοθεί ο ΦΠΑ. Όλο αυτό το θέμα των καθυστερήσεων είναι εξοργιστικό και βεβαίως παραβιάζει την κοινοτική και ελληνική νομοθεσία. Πώς η κυβέρνηση ζητά διαρκώς να δώσουμε από αυτά που δεν έχουμε, όταν η ίδια δείχνει τέτοια ασυνέπεια;
Κι έτσι μου δίνεται η ευκαιρία καταλήγοντας να ρωτήσω τους πολέμιους των φαρμακείων: Αν τα φαρμακεία γίνουν απρόσωπες οικονομικές μονάδες, θα συνεχίσουν να πιστώνουν τα ταμεία; Θα συνεχίσουν να δανείζουν φάρμακα στους συνταξιούχους και στους μη έχοντες; Θα συνεχίσουν να δίνουν το φάρμακο στις απομακρυσμένες περιοχές, στο νησί ή στο χωριό όπου δεν υπάρχει ζήτηση;