Σε αμφισβήτηση μπαίνει το εργασιακό καθεστώς γιατρών και εργαζομένων στο ΕΣΥ. «Να φύγουμε από την έννοια της θέσης και να μιλήσουμε πλέον για δημόσιους λειτουργούς στην Υγεία», τόνισε ο βουλευτής Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ και σύμβουλος του πρωθυπουργού, καθηγητής κ. Ηλίας Μόσιαλος, μιλώντας το βράδυ της περασμένης Τρίτης σε εκδήλωση της Πρωτοβουλίας για την Υγεία και την Κοινωνική Πολιτική.
Ο κ. Μόσιαλος περιέγραψε με τα πλέον μελανά χρώματα την κατάσταση του ΕΣΥ, τονίζοντας ότι έχουμε αναλογικά ως χώρα τους περισσότερους γιατρούς και τους λιγότερους νοσηλευτές: «Πρέπει να αντιληφθούμε ότι το ΕΣΥ δεν είναι φτιαγμένο να εξυπηρετεί τους παρόχους των υπηρεσιών, οι οποίοι θεωρούν ως δεδομένο ότι θα συνταξιοδοτούνται στη συγκεκριμένη θέση», τόνισε ο καθηγητής.
Ο κ. Μόσιαλος έκανε λόγο για τεράστια σπατάλη σε υγειονομικό υλικό και φάρμακα, καθώς και για έκρηξη των δαπανών για την Υγεία στο 9,6% του ακαθάριστου εθνικού προϊόντος (ΑΕΠ). Το μεγαλύτερο μέρος αφορά πληρωμές των νοικοκυριών, κυρίως σε γιατρούς και πολύ λιγότερο στην ιδιωτική ασφάλιση.
Η χώρα μας εμφανίζει έναν φρενήρη ρυθμό αύξησης των δαπανών Υγείας, με 6,6% τον χρόνο, όταν ο μέσος όρος αύξησης στις χώρες-μέλη του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) είναι μόλις 4%.
Στα μέσα της δεκαετίας του ‘70 τα ελληνικά νοικοκυριά δαπανούσαν το 3,7% του εισοδήματός τους για περίθαλψη, ποσοστό που έφτασε το 2005 στο 7,15%. Τις τελευταίες δεκαετίες η φαρμακευτική δαπάνη των Ταμείων εκτινάχθηκε από το 1 δισεκατομμύριο στα 4,7 δισ. ευρώ, όταν στο ίδιο διάστημα η Ισπανία είχε αύξηση από τα 6,5 στα 12 δισεκατομμύρια. Παρά τον πακτωλό των πόρων, η Ελλάδα είναι η δεύτερη χώρα σε ανισότητες ως προς την πρόσβαση στις υπηρεσίες Υγείας μετά τις ΗΠΑ, ενώ η αύξηση της δαπάνης δεν συνοδεύεται με βελτίωση του προσδόκιμου επιβίωσης.
Για να βγούμε από το αδιέξοδο, ο καθηγητής ανέφερε δέκα προτάσεις, όπως η άμεση χρηματοδότηση του ασφαλιστικού συστήματος με ταυτόχρονο έλεγχο των επιχειρήσεων για ΦΠΑ και ασφαλιστικές εισφορές. Πρότεινε, επίσης, ενοποίηση των ασφαλιστικών Ταμείων σε ένα, το οποίο θα έχει διαφορετικές παροχές. Η Σουηδία έχει ένα Ταμείο, με 900 υπαλλήλους, για εννέα εκατομμύρια ασφαλισμένους.
Για τη χρηματοδότηση του ΕΣΥ πρότεινε το «αυστριακό» μοντέλο, δηλαδή ένα κοινοπρακτικό Ταμείο Υγείας, με διαφορετικές παροχές και κατανομή πόρων περιφερειακά. Τάχθηκε υπέρ της δημιουργίας πτερύγων για ασφαλιστικές εταιρείες στα δημόσια νοσοκομεία.