Πώς μπορεί να συνδέονται στην Ελλάδα οι θεομηνίες με την πανδημία; Είναι απλό.
Στις μαζικές καταστροφές, το ελληνικό κράτος μονίμως δεν τα καταφέρνει, ούτε στην αποτροπή και πρόληψη, ούτε στη διαχείριση των δευτερογενών συνεπειών όπως η πρόσθετη ταλαιπωρία του κόσμου κατά τη διαχείριση της καταστροφής, ούτε στην εξήγηση του τι πήγε στραβά, ούτε και στη διαμόρφωση ενός σχεδίου αποτροπής της επανάληψης παρόμοιων συμβάντων στο μέλλον. Στην καλύτερη των περιπτώσεων, καταφέρνει μόνο να καλύψει οικονομικά και μερικώς τις ζημιές, μέσω αποζημιώσεων.
Με αυτά ως μακροχρόνια ιστορικά δεδομένα, ήρθε λοιπόν το ελληνικό κράτος από το Μάρτιο του 2020, να ζητήσει την καθολική συμμετοχή του πληθυσμού, διαδοχικά, στα περιοριστικά μέτρα κυκλοφορίας, στη χρήση μάσκας ατομικής προστασίας και τελικά στον εμβολιασμό κατά της COVID-19.
Και τώρα, στην καλύτερη περίπτωση απορεί, ενώ στη χειρότερη εξανίσταται με τον πληθυσμό και καταφεύγει σε αυταρχικές μεθόδους, το ελληνικό κράτος, απέναντι στον κόσμο που δεν πείθεται, δεν υπακούει, δεν πιστεύει τους πολιτικούς, τα κόμματα και την πολιτική, δεν πιστεύει τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και καταφεύγει μόνο σε αυτό που βλέπουν τα μάτια του και σε αυτό που θα του μεταφέρουν ως πληροφορία όσοι θεωρεί έμπιστους.
Να πως συνδέονται.