ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ 15 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2008
(ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΕΠΙΚΑΙΡΗΣ ΕΡΩΤΗΣΗΣ ΚΚΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ)
Θέλω δημόσια να ευχαριστήσω τη Γενική Γραμματέα του Κ.Κ.Ε. κ. Αλέκα Παπαρήγα για τη στήριξή της, τον Πρόεδρο της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. κ. Αλαβάνο και τον Πρόεδρο του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού κ. Καρατζαφέρη. Σύμφωνα με σημερινό Δελτίο Τύπου της ΟΕΝΓΕ, που πήρα στα χέρια μου το μεσημέρι, υπάρχει η πολύ θετική στήριξη αυτών των τριών κομμάτων, καθώς και η επικείμενη συνάντηση της ΟΕΝΓΕ με τον Πρόεδρο της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης κ. Παπανδρέου, η οποία είμαι βέβαιος ότι θα είναι και αυτή απόλυτα επιτυχής.
Αγαπητοί συνάδελφοι, το σοβαρότερο πρόβλημα του ΕΣΥ, που είναι πρόβλημα της κοινωνίας μας και όχι μονάχα της Ελλάδος, αλλά και όλων των εθνικών συστημάτων υγείας, με εξαίρεση δύο, του Σουηδικού και του Λουξεμβούργου, που βεβαίως άλλα τα χαρακτηριστικά εκείνων των εθνικών συστημάτων υγείας, τα υπόλοιπα έχουν το ίδιο, που είναι η έλλειψη προσωπικού, η ανεργία των νέων γιατρών, η θλιβερή διαπίστωση ότι το ΕΣΥ έχει γεράσει. Τα προβλήματα αυτά τα αντιμετωπίζουμε άμεσα με την κλαδική αυτή συμφωνία, στην οποία αναφέρθηκα, με την πρόσληψη, όπως αναφέρεται σαφώς στο κείμενο, 4.500 νέων γιατρών για τη διετία 2009-2010 στον εισαγωγικό βαθμό του Επιμελητή Β’, χωρίς να έχουν δικαίωμα κατά τη διετία αυτή να διεκδικήσουν τις θέσεις αυτές των συναδέλφων τους που ήδη υπηρετούν στο ΕΣΥ. Πολλοί αμφισβητούν πώς είναι δυνατόν να υπάρχουν πολλοί διευθυντές. Αυτή είναι η διαστρέβλωση της αλήθειας. Θα υπάρχει ένας συντονιστής-διευθυντής, ενώ οι σημερινοί αναπληρωτές διευθυντές θα γίνουν και αυτοί διευθυντές και θα κρίνονται κάθε τέσσερα χρόνια. Σταματάμε λοιπόν με αυτό τον τρόπο την αποκλειστικότητα του ενός ανδρός αρχή με μία εξέλιξη εντελώς δημοκρατική και διάφανη. Όσοι αμφισβητούν την αξιοκρατία του εγχειρήματος, είναι σαν να αμφισβητούν το ιατρικό δυναμικό, που σήμερα εργάζεται στο δημόσιο σύστημα υγείας και το οποίο σας διαβεβαιώ είναι ό,τι καλύτερο υπάρχει συγκρινόμενα ακόμη και με το καλύτερο επιστημονικό δυναμικό της Ευρώπης, είναι σαν να αμφισβητούν τους ίδιους τους γιατρούς που γνωρίζουν το σύστημα από μέσα, είναι σαν να αμφισβητούν την ομόφωνη απόφαση του κλάδου τους εκπροσωπώντας όλα τα κόμματα της Βουλής, είναι σαν να αμφισβητούν το δικαίωμα των γιατρών του ΕΣΥ να μην έχουν ελαστικές σχέσεις εργασίας, να μην υπάρχει εντατικοποίηση των εργασιακών τους σχέσεων, είναι σαν να θέλουν να συνεχιστεί το βαρύ και εξαντλητικό πράγματι ωράριό τους, είναι, τέλος, σαν να θέλουν να μην υπάρξουν αυξήσεις και καλύτερες αποδοχές. Και αναρωτιέμαι: ποιος δεν θα το ήθελε αυτό στη Βουλή; Προσφέρουμε στο δημόσιο σύστημα υγείας την αέναη ανανέωση που χρειάζεται. Ξεπερνούμε αγκυλώσεις του σημερινού συστήματος επιλογών με τα ΣΚΕΙΟΠΝΙ, με τα γνωστά Συμβούλιο Κρίσεως, δημιουργούμε συνθήκες ευέλικτες που να μην επιτρέψουν θεσμικές και κομματικές παρεμβάσεις. Συγχρόνως με διάταξη, που συμπεριλαμβάνεται στον ίδιο νόμο, προβλέπουμε την πρόσληψη κατ’ εξαίρεση και για μία περίοδο δύο ετών αρχής γενομένης από 1.1.2009 5.500 νέων νοσηλευτών. Και δεν σταματούμε βέβαια τις τακτικές προσλήψεις, οι οποίες θα συνεχιστούν παράλληλα. Κάτι που, όπως θυμάστε, είχε ήδη συζητηθεί στη Βουλή μετά από πρόταση του Πρωθυπουργού και είχε συναινέσει και ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Οι νοσηλευτές αυτοί θα προσληφθούν από τα νοσοκομεία, τα οποία γνωρίζουν καλύτερα από οποιονδήποτε άλλον τις ανάγκες τους, υπό τον έλεγχο και το συντονισμό των ΔΙ.ΠΕ. Τα κριτήρια θα είναι αυτά του ΑΣΕΠ και εκπρόσωπός του θα συμμετέχει στην επιτροπή αξιολόγησης. Κατά συνέπεια, δεν τίθεται θέμα συνταγματικότητας, ούτε και οποιοδήποτε άλλο ανοικτό πρόβλημα, πολλώ δε μάλλον η αρχή της αμεροληψίας στις προσλήψεις. Είναι μία διαδικασία που έχει δοκιμαστεί στο παρελθόν στον ευρύτερο χώρο της υγείας. Κανένας νοσηλευτής δεν θα μπορεί να θέσει υποψηφιότητα σε περισσότερα από δύο νοσοκομεία της ιδίας περιφέρειας. Αν δεν αναλάβει τα καθήκοντά του, θα στερείται της δυνατότητας να υποβάλλει εκ νέου αίτηση για δύο χρόνια, ενώ όλοι οι νοσηλευτές θα προσλαμβάνονται, είτε με την εξαιρετική αυτή διαδικασία, ή με τακτικές προσλήψεις θα απαγορεύεται η μετακίνησή τους για πέντε χρόνια από το νοσοκομείο που προσελήφθησαν. Για όσους γνωρίζουν από μέσα το πώς λειτουργούσε μέχρι τώρα το σύστημα, αντιλαμβάνονται ότι πρόκειται για μία βαθιά τομή που χτυπάει μία από τις παθογένειες, σε ό,τι αφορά τη σωστή κατανομή του προσωπικού. Έτσι, δίνουμε τέλος στο φαύλο κύκλο που μαστίζει το πρόβλημα του ανθρώπινου δυναμικού της υγείας με το να προσλαμβάνονται συνεχώς νοσηλευτές και να υπάρχουν συνεχώς ελλείψεις, διότι άλλοι βγαίνουν σε σύνταξη, άλλοι ζητούν μετακινήσεις, άλλοι απέχουν λόγω ασθένειας, με αποτέλεσμα η ζυγαριά να κλείνει πάντοτε προς τις ελλείψεις.