Του Βασίλη ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ
Τη μεγάλη σημασία και αξία της απρόσκοπτης και συντονισμένης λειτουργίας όλων των υπηρεσιών και μονάδων του δημοσίου συστήματος Υγείας, ειδικά στο κέντρο της Αθήνας, αποδεικνύει η επιτυχής αντιμετώπιση του περιστατικού του πρώην γενικού γραμματέα Πολιτισμού Χρ. Ζαχόπουλου.
Το Εθνικό Κέντρο ¶μεσης Βοήθειας (ΕΚΑΒ), σε μία από τις ευτυχείς στιγμές του, έστειλε ασθενοφόρο μέσα σε λίγα μόνο λεπτά στον τόπο του συμβάντος. Είναι πάντα έτσι; Έχουμε δει περίπτωση που το ΕΚΑΒ άργησε περισσότερο από… 45 λεπτά για να στείλει ασθενοφόρο στο κέντρο της Αθήνας, στην οδό Αλκαμένους στον ¶γιο Παντελεήμονα Αχαρνών, για να παραλάβει ηλικιωμένη γυναίκα η οποία είχε πέσει από τον πέμπτο όροφο πολυκατοικίας! Η αργοπορημένη άφιξη του ασθενοφόρου, φυσικά, δεν προσέφερε τίποτε. Η γυναίκα είχε χάσει τη ζωή της. ¶λλο ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ χρειάσθηκε περισσότερο από… μισή ώρα για να παραλάβει ηλικιωμένο ο οποίος είχε λιποθυμήσει έξω από το κεντρικό κτίριο του ΟΤΕ στην οδό Πατησίων! Δύο ανώνυμοι…
Κλίνη σε μονάδα εντατικής θεραπείας (ΜΕΘ) βρέθηκε ευτυχώς αμέσως για τον Χρ. Ζαχόπουλο, και μάλιστα σε δημόσιο νοσοκομείο που διαθέτει όλες τις ιατρικές ειδικότητες και το σύνολο των απαραιτήτων κλινικών. Δε συμβαίνει, όμως, το ίδιο για σοβαρή μερίδα των καθημερινών πολυτραυματιών ή βαριά ασθενών, οι οποίοι παραμένουν σε συμβατικές κλίνες μέχρι να βρεθεί, αν βρεθεί, κλίνη ΜΕΘ για να νοσηλευθούν. Χιλιάδες οι επείγουσες διακομιδές και αεροδιακομιδές από την περιφέρεια προς την Αθήνα, εκατοντάδες οι πολυτραυματίες για τους οποίους το δημόσιο σύστημα δεν λειτουργεί αυτομάτως. Είναι ανώνυμοι…
Νοσοκομείο για τη νοσηλεία του Χρ. Ζαχόπουλου υπήρξε πολύ κοντά στον τόπο του συμβάντος κι έτσι το ασθενοφόρο δεν εγκλωβίσθηκε στον κυκλοφοριακό Γολγοθά του κέντρου της Αθήνας. Κι όμως, πόσοι και πόσοι, επίσημοι και μη, έχουν διατυπώσει κατά καιρούς την καταστροφική άποψη ότι η χωροταξική κατανομή των νοσοκομείων της Αθήνας είναι ανορθολογική, καθώς δεκάδες νοσοκομεία έχουν συγκεντρωθεί στον άξονα της λεωφόρου Βασ. Σοφίας και τους πέριξ οδικούς κόμβους. Δεν έχουν σκεφθεί άραγε πως θα μπορούσε να καλυφθεί υγειονομικά ένα μητροπολιτικό κέντρο που φιλοξενεί καθημερινά εκατομμύρια εργαζομένους και επισκέπτες, ενώ η οδική μετακίνηση στο εσωτερικό του είναι κάτι περισσότερο από τραυματική περιπέτεια; Σε ένα μητροπολιτικό κέντρο που τα ασθενοφόρα αντιμετωπίζονται ως συμβατικά οχήματα και περιμένουν τη σειρά τους στα φανάρια των δρόμων, πίσω από αραχτούς και αδιάφορους οδηγούς, πώς μπορεί να μεταφερθεί εγκαίρως ένας πολυτραυματίας ή ένας βαριά ασθενής στο νοσοκομείο, εάν δεν υπήρχε η πολλαπλότητα των επιλογών μέσα ακριβώς στο κέντρο της Αθήνας;
Πως να ξεχάσουμε ότι υπήρξαν υπουργοί Υγείας, ο Αλ. Παπαδόπουλος για παράδειγμα, οι οποίοι επιχείρησαν με πείσμα να βάλουν λουκέτο σε πολύτιμα νοσοκομεία του κέντρου της Αθήνας, όπως την “Πολυκλινική” της πλατείας Ομονοίας που προσφέρει ανεκτίμητες υπηρεσίες Υγείας σε φτωχούς βιοπαλαιστές, μετανάστες, άστεγους, εκδιδόμενες γυναίκες, χρήστες ναρκωτικών, αλλά και σε εκατοντάδες χιλιάδες περιστατικά όλων των τύπων και των χαρακτηριστικών που διακομίζονται εκεί, στο κέντρο της αγοράς της πόλης, είτε ιδιωτικά είτε μέσω των ασθενοφόρων του ΕΚΑΒ;
Το νοσηλευτικό και προνοσοκομειακό δίκτυο του κέντρου της Αθήνας πρέπει να αναγνωρισθεί επιτέλους στην πραγματική αξία του, ακριβώς εξαιτίας της συνεχούς υπερδιόγκωσης πληθυσμού και δραστηριοτήτων σε αυτό το χώρο. Τα ωραία λόγια περί χωροταξικής κατανομής των υπηρεσιών Υγείας οφείλουν να λαμβάνουν υπόψη τις σημερινές και τις αυριανές ανάγκες των ανωνύμων. Μόνο ένα συγκροτημένο και πυκνό δίκτυο υγειονομικών υπηρεσιών στο κέντρο της Αθήνας, που είναι ικανό να αντιμετωπίζει εγκαίρως τις επείγουσες ανάγκες των ανωνύμων, θα είναι σε θέση να προσφέρει κάλυψη και στις επείγουσες ανάγκες των επωνύμων.
Αυτό που έχουμε στο κέντρο της Αθήνας είναι ένα πολύτιμο πυκνό δίκτυο (δευτεροβάθμιων) υγειονομικών υπηρεσιών, που δεν λειτουργεί ακόμη με βάση της σύγχρονες προδιαγραφές απόδοσης. Καθήκον αποτελεί η ισχυροποίησή του, όχι το ξήλωμά του.