Αναγνωρίζεται η δυνατότητα καταβολής οφειλών σε δικαιούχους εργαζόμενους σε βάθος 5ετίας με επιτόκιο πολύ μεγαλύτερο του 6% που ίσχυε για το Δημόσιο
Με απόφαση-βόμβα το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο ανατρέπει τα δεδομένα και αναγνωρίζει τη δυνατότητα καταβολής των αναδρομικών στο Δημόσιο σε βάθος 5ετίας και, μάλιστα, με επιτόκιο πολύ μεγαλύτερο από το προνομιακό 6% που ίσχυε για το Δημόσιο.
Το Ευρωδικαστήριο καταδίκασε τη χώρα επειδή το Δημόσιο, όταν ξεπληρώνει τις οφειλές του προς τους εργαζομένους (και όχι μόνο), «κρύβεται» πίσω από την προνομιακή διετή παραγραφή, ενώ το ίδιο εισπράττει τις αξιώσεις του, έχοντας μεγαλύτερη άνεση χρόνου (5ετή παραγραφή).
Σύμφωνα με τη δικαστική απόφαση, η άνιση μεταχείριση, όσον αφορά το ζήτημα της παραγραφής αλλά και του υπολογισμού του τόκου, προκαλεί παραβίαση του 1ου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ (Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου), όπου προστατεύονται και κατοχυρώνονται τα περιουσιακά δικαιώματα των πολιτών.
Η ευρωκαταδίκη της χώρας αναμένεται να ανοίξει έναν κύκλο αγωγών για αναζήτηση πολύ μεγαλύτερων αναδρομικών ποσών από μισθούς, επιδόματα, αλλά και κάθε είδους αποζημιώσεις που μπορεί να αξιωθούν από το Δημόσιο.
Στα οικονομικά επιτελεία θα προκληθεί τεράστιος πονοκέφαλος, καθώς η κυβέρνηση θα υποχρεωθεί σε αναρίθμητες εκκρεμείς δίκες να καταβάλει πολύ μεγαλύτερα ποσά για τα διεκδικούμενα αναδρομικά.
Στην απόφαση του Ευρωδικαστηρίου που δικαιώνει Ελληνα επιχειρηματία αναφέρεται η διχογνωμία και διάσταση απόψεων που σημειώθηκε μεταξύ των ελληνικών ανωτάτων δικαστηρίων, καθώς το Συμβούλιο της Επικρατείας τάχθηκε υπέρ της 5ετούς παραγραφής των αξιώσεων και κατά του προνομιακού επιτοκίου του 6% για το Δημόσιο, αναγνωρίζοντας επιτόκιο 11% ή και μεγαλύτερο ανάλογα με το χρονικό διάστημα των σχετικών αξιώσεων. Παράλληλα, επισημαίνεται ότι ο Αρειος Πάγος δέχτηκε ακριβώς τα αντίθετα από το ΣτΕ.
Πρόσφατα το Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο ακολούθησε τη λογική της 2ετούς παραγραφής (με πλειοψηφία μίας μόνο ψήφου), ενώ «ψαλίδισε» ακόμα περισσότερο τις αναδρομικές αξιώσεις των εργαζομένων, κρίνοντας ότι οι διεκδικήσεις τους δεν μπορούν να υπολογίζονται από το τέλος του οικονομικού έτους μέσα στο οποίο «γεννήθηκαν» οι αξιώσεις, αλλά ότι η 2ετία πρέπει να «μετρά» ημερολογιακά, ακριβώς από την ημέρα που έγινε η σχετική αγωγή.
Το Ευρωδικαστήριο αποκρούει τη λογική ότι μια τόσο έντονη παραβίαση και υποβάθμιση περιουσιακών δικαιωμάτων μπορεί να στηρίζεται σε λόγους δημοσίου συμφέροντος, όπως είναι η ταχεία εκκαθάριση εκκρεμοτήτων του Δημοσίου για είσπραξη των σχετικών κονδυλίων.
Αλλωστε, και οι δικαστές του ΣτΕ έχουν επανειλημμένα επισημάνει ότι με την παραγραφή και το επιτόκιο δημιουργείται μια εντελώς άνιση μεταχείριση, που δεν μπορεί να δικαιολογηθεί με βάση το δημόσιο συμφέρον, πολύ περισσότερο όταν υπάρχει τεράστια διαφοροποίηση στην είσπραξη των σχετικών ποσών που μπορεί να είναι πολύ μεγαλύτερα σε ύψος, ανάλογα με τα παραπάνω κριτήρια.
Ζημιά
Με την απόφαση του Ευρωδικαστηρίου γίνεται δεκτό ότι το Δημόσιο οφείλει να καταβάλει επιπλέον ποσό 35.000 ευρώ σε επιχειρηματία όχι μόνο για την υλική αλλά και για την ηθική ζημιά που υπέστη λόγω του λανθασμένου τρόπου υπολογισμού του ποσού που του οφειλόταν μέχρι το 2002. Και τούτο διότι διαπιστώνεται ότι παραβιάστηκε το 1ο Πρόσθετο Πρωτόκολλο της ΕΣΔΑ.
Με τον τρόπο αυτό ανοίγει ο δρόμος για ευνοϊκότερες για τους πολίτες αποφάσεις, ενώ το Δημόσιο θα πρέπει επιτέλους να αντιμετωπίζει διαφορετικά τις αξιώσεις του.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΥΛΩΝΙΤΗΣ