Κανείς δεν θεωρούσε σοβαρό άνθρωπο τον Μπόρις Τζόνσον. Ούτε οι υπουργοί του.
Όμως δεν αποτελεί μοναδικό φαινόμενο στον Ευρωπαϊκό χώρο.
Από την εποχή των μεγάλων ηγετών που κυβέρνησαν μεταπολεμικά τις ευρωπαϊκές χώρες έχουμε μεταπέσει σ’ έναν θίασο μετριότητας, ελαφρομυαλιάς και αναισχυντίας. Έναν θίασο σαλτιμπάγκων, ο οποίος απειλεί να επαναλάβει τις περιπέτειες του Α’ και του Β’ Παγκοσμίου πολέμου, που κόστισαν εκατομμύρια θύματα και ισοπέδωσαν την γηραιά ήπειρο.
Αναφερόμαστε, ως ευνόητον, στο ζήτημα της Ουκρανίας, όπου οι ευρωπαίοι ηγέτες έχουν μετατραπεί σε αγέλη, υπό την καθοδήγηση του ογδοηκοντούτη προέδρου των ΗΠΑ, τον οποίο δεν εμπιστεύονται πλέον ούτε οι ίδιοι οι Αμερικανοί πολίτες.
Ο Τζόνσον υπήρξε αρχηγός της αγέλης. Καταπόδας τρέχει ο δικός μας Κυριάκος Μητσοτάκης, ο οποίος στέλνει πολεμικό υλικό εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ στην Ουκρανία, προκειμένου να βγει από την απομόνωση και να αποδείξει πως είναι πιστός και αφοσιωμένος σύμμαχος. Φυσικά, όσο τροφοδοτείται η πυρκαγιά, η σύγκρουση παρατείνεται σε όλα τα επίπεδα, απειλώντας να τινάξει στον αέρα την ευρωπαϊκή ήπειρο.
Μεγάλο μέρος της ευθύνης ανήκει σ’ εμας που αναδεικνύουμε και ανεχόμαστε ολίγιστους ηγέτες, τους οποίους υποδεικνύουν και ανεβάζουν στην πασαρέλα τα μεγάλα συγκροτήματα τύπου και οι εφοπλιστές που προσδοκούν παχυλά κέρδη από τις πολεμικές συγκρούσεις.
Όμως η κατάσταση έφτασε στο μη παρέκει. Γι αυτό ευχόμαστε η αποπομπή και ο εξευτελισμός του Μπόρις Τζόνσον να είναι αρχή μιας ευρύτερης ανασύνταξης του πολιτικού σκηνικού, ώστε να προλάβουμε το θανατικό που πλανάται πάνω από τα κεφάλια μας..