Αγνωστος παραμένει ο αριθμός ιατρικών λαθών στη χώρα μας

 

Της Πεννυς Mπουλουτζα

Ενας στους δέκα ασθενείς που νοσηλεύεται σε μονάδες υγείας της Ευρωπαϊκής Ενωσης βιώνει τις επιπτώσεις κλινικών λαθών, τα οποία έχουν να κάνουν με ανθρώπινο σφάλμα, με βλάβες ιατροτεχνολογικών προϊόντων ή με εσφαλμένη χορήγηση φαρμάκων. Στην Ελλάδα ο αριθμός των κλινικών λαθών παραμένει άγνωστος, αφού επικρατεί η νοοτροπία της αποσιώπησής τους. Ομως, σύμφωνα με τους ειδικούς, μόνο μέσα από την αναγνώριση των κλινικών λαθών και την καταγραφή τους μπορούν να εξαχθούν συμπεράσματα για τον τρόπο πρόληψής τους και είναι ενδεικτικό ότι όπου εφαρμόστηκαν αυτά τα συστήματα, τα ιατρικά λάθη μειώθηκαν κατά 25%.

Αυτό τόνισαν χθες, με αφορμή την επιστημονική διημερίδα «Βελτίωση ποιότητας και Διαχείριση Κινδύνου στα Νοσοκομεία» που θα πραγματοποιηθεί την ερχόμενη εβδομάδα (21-22 Μαΐου) στην Αθήνα, η πρόεδρος του Επιστημονικού Κέντρου Management Νοσοκομείων κ. Αναστασία Μπαλασοπούλου και ο πρόεδρος του Επιστημονικού Συμβουλίου της διημερίδας κ. Χρ. Μπουρσανίδης. Οπως είπαν, το θέμα της ασφάλειας των ασθενών απασχολεί τα τελευταία χρόνια και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, αφού σύμφωνα με εκτιμήσεις, ποσοστό που κυμαίνεται από 8% έως 12% των ασθενών που εισάγονται σε νοσοκομεία στα κράτη-μέλη της Ε.Ε. προσβάλλονται από «ανεπιθύμητα συμβάματα». Σε αυτά περιλαμβάνονται οι ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις, σφάλματα στη διάγνωση, τη χορήγηση φαρμάκων, χειρουργικά σφάλματα και βλάβες ιατροτεχνολογικών προϊόντων. Στα τμήματα και τις κλινικές με τα περισσότερα κλινικά λάθη είναι τα χειρουργεία, οι Μονάδες Εντατικής Θεραπείας, οι γυναικολογικές-μαιευτικές κλινικές και ο αναισθησιολογικός τομέας.

Ενδεικτική είναι και η καταγραφή που έγινε σε μεγάλο πανεπιστημιακό νοσοκομείο της Γερμανίας, σύμφωνα με την οποία στο 56% των «ανεπιθύμητων συμβαμάτων» υπήρξε ανθρώπινο λάθος, στο 47% πρόβλημα στην οργάνωση των διαδικασιών (π.χ. δεν είχαν διευκρινιστεί τα όρια στην κλινική πράξη μεταξύ διαφορετικών ειδικοτήτων), στο 12% τεχνικά προβλήματα, ενώ στο 29% τα σφάλματα σχετίζονταν με τα ιατροτεχνολογικά υλικά και στο 26% με τα φάρμακα.

Οπως επεσήμανε ο κ. Μπουρσανίδης, στην Ελλάδα επικρατεί η κουλτούρα της ενοχοποίησης των ιατρικών σφαλμάτων και ενός ιδιότυπου κυνηγιού μαγισσών που οδηγεί στην αποσιώπησή τους. Αντίθετα, θα έπρεπε να επικρατήσει η λογική της αναγνώρισης και καταγραφής των λαθών από μηχανισμούς εντός των νοσοκομείων, με σκοπό την ανάπτυξη σωστών πρακτικών πρόληψής τους και ασφάλειας του ασθενούς. Σύμφωνα με την κ. Μπαλασοπούλου, η απουσία στοιχείων που αφορούν τα ιατρικά λάθη είναι αυτή που κάνει τις ελληνικές μονάδες υγείας «μη ελκυστικές» σε ασφαλιστικούς οργανισμούς άλλων χωρών της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που για να συμβληθούν με ένα νοσοκομείο ζητούν συγκεκριμένα στοιχεία για την ασφάλεια των ασθενών.