Ψηφίστηκε και ισχύει από τις 22 Οκτωβρίου ο νόμος 4737/20 που αλλάζει ριζικά τη διοίκηση του ΕΟΠΥΥ (κλικ εδώ) και τον μετατρέπεται πλέον σε ΔΕΚΟ, με επικεφαλής Διοικητή, ενώ ο Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου είναι διακοσμητικός και άνευ εκτελεστικής αρμοδιότητας.
Προς ώρας δεν προβλέπεται είσοδος του ΕΟΠΥΥ στο Χρηματιστήριο, τίποτα όμως δεν αποκλείει πως θα συμβεί κι αυτό προσεχώς.
Το αξιοπερίεργο του Επιτελικού Κράτους είναι πως, από τη στιγμή της δημοσίευσης του νόμου, ο Οργανισμός μένει ακέφαλος επ΄ αόριστον, ενώ βρίσκεται σε εξέλιξη η πανδημία και επιπλέον έχουν λήξει οι συμβάσεις των 830 γιατρών με τον ΕΟΠΥΥ, οι οποίοι μένουν απλήρωτοι από τον Ιούλιο. Ο νέος Πρόεδρος που θα επιλεγεί από το Μαξίμου πρέπει, πριν αναλάβει καθήκοντα, να εγκριθεί προηγουμένως από την αρμόδια Επιτροπή της Βουλής, πράγμα που ίσως απαιτήσει αρκετές εβδομάδες.
Η μετατροπή του ΕΟΠΥΥ σε ΔΕΚΟ δε γίνεται τυχαία: στοχεύει στην ευχερέστερη είσοδο των ασφαλιστικών εταιρειών, προκειμένου να βάλουν χέρι στα οικονομικά του Οργανισμού που διαχειρίζεται 5,5 δις ευρώ ετησίως.
Το παράδοξο είναι πως κανείς από τους αντισυμβαλλόμενους δεν έβγαλε άχνα για όσα συνέβησαν στον ΕΟΠΥΥ. Ούτε ο ΠΙΣ, ούτε οι φαρμακοποιοί, ούτε οι άλλοι πάροχοι άρθρωσαν αντιρρήσεις, έστω και εκ των υστέρων, έστω για τα μάτια του κόσμου.
Μόνο τους ελαφρυντικό πως η αλλαγή προέκυψε ως εκπρόσθεσμη τροπολογία, ώστε να μην οργανωθούν αντιδράσεις. Εξάλλου δεν είναι πολύ μακρινό το 2011, όταν κατελήφθη από γιατρούς για μία εβδομάδα το ισόγειο του υπουργείου Υγείας.
Είναι προφανές, πως μόλις οι ιδιωτικές ασφαλιστικές κατορθώσουν να βάλουν στο χέρι και τα αποθεματικά της επικουρικής ασφάλισης, τότε θα γίνει το μεγάλο φαγοπότι.
Ε ρε γλέντια, που έλεγε κι ο Καραγκιόζης..