Αν όχι τώρα, πότε;

h1 align=”center” style=”text-align: center; margin: auto 0cm”>ΕΝΩΣΗ ΙΑΤΡΩΝ – ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ

ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ – ΚΥ ΛΗΜΝΟΥ

ΨΗΦΙΣΜΑ

Οδεύουμε, πλέον, προς το τέλος της φαρσοκωμωδίας της διαπραγμάτευσης του μνημονίου, με ορατή την κολοσσιαία «επιτυχία» της αύξησης των μέτρων από τα 11.5 δις στα 14 δις ευρώ και την επιστροφή της χώρας στον τομέα των εργασιακών σχέσεων ενάμιση αιώνα πίσω. Η εργασιακή ζούγκλα, η άγρια φορολόγηση μισθωτών και συνταξιούχων, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, η πλήρης διάλυση του Εθνικού Συστήματος Υγείας βρίσκονται ένα βήμα πριν την τελική εφαρμογή τους.

Σε αυτό το κλίμα, ο Υπουργός Υγείας κ. Λυκουρέντζος, έκανε δεκτή μέσω Δελτίου Τύπου, γνωμοδότηση προ διετίας του Δ΄ Τμήματος του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, σύμφωνα με την οποία οι ιατροί του ΕΣΥ δεν δικαιούνται να προβαίνουν σε επίσχεση εργασίας, εξαιτίας οφειλόμενων αμοιβών από δεδουλευμένες εφημερίες!

Καταρχήν, ο Υπουργός βάζει το κάρο μπροστά από το άλογο. Ανακοινώνει όχι τη νομοθετική διαδικασία με την οποία απαγορεύεται η επίσχεση ιατρών του ΕΣΥ, αλλά την αποδοχή γνωμοδότησης. Η ανωτέρω απόφαση, άλλωστε, αντίκειται απόλυτα στο Ευρωπαϊκό Δίκαιο και το Ευρωπαϊκό Κεκτημένο στο εργασιακό περιβάλλον. Με ποιο Προεδρικό Διάταγμα, ποια Υπουργική Απόφαση, ποια νομοθετική πρωτοβουλία θα γίνει αυτό ακόμη δεν μας το έχει πει, και μάλλον ούτε πρόκειται να το πει. Διότι ο στόχος είναι ένας: ο εκφοβισμός. Όσοι φοβηθούν, να απέχουν την κρίσιμη ώρα από τις κινητοποιήσεις.

Αποτελεί, επιπλέον, μια απέλπιδα προσπάθεια συγκάλυψης, με αυταρχικές μεθόδους, των ευθυνών της Πολιτείας για την κατάρρευση του Δημόσιου Συστήματος Υγείας στη χώρα μας. Θέλει να δείξει ότι το ΕΣΥ δε λειτουργεί λόγω των επισχέσεων, και όχι λόγω κυβερνητικής υποχρηματοδότησης, κυβερνητικής διαλυτικής πολιτικής, κυβερνητικής προοπτικής ιδιωτικοποίησης των νοσοκομείων.

Ο Υπουργός Υγείας θα όφειλε να ασχοληθεί με τα προβλήματα επιβίωσης των ιατρών που εργάζονται στο ΕΣΥ και να επεξεργασθεί λύσεις ως αποτέλεσμα συνεργασίας και όχι μονομερούς επιβολής. Να ασχοληθεί με τα προβλήματα ασθενών και νοσηλευομένων. Και όχι να εξαγγέλλει ξεπούλημα νοσοκομείων, όπως της Σαντορίνης, να εφαρμόζει αδιανόητες συγχωνεύσεις νοσοκομείων που απέχουν μεταξύ τους εφτά ώρες με το καράβι, όπως της Λήμνου με τη Μυτιλήνη, και να προσπαθεί να εκφοβίσει τους γιατρούς με δελτία τύπου, όπως αυτό για τις επισχέσεις. Αλλά φευ!

Η μόνη απάντηση μας, πέρα από τις κινητοποιήσεις, σε ενέργειες σαν αυτές του υπουργού, είναι να αναλογιστούμε ότι σε αυτό το θέατρο του παραλόγου οι μάσκες πια έπεσαν. Δεν είναι η τρόικα. Δεν είναι τα μνημόνια. Δεν είναι η κρίση. Δεν είναι το χρέος που μας απειλούν. Αλλά η βάρβαρη και βίαιη επέλαση της πιο ακραίας νεοφιλελεύθερης ιδεολογίας, που ενδεδυμένη την προβιά των αναγκαίων μέτρων τρομοκρατούν με λαγνεία για την επιβολή των πιο μύχιων επιδιώξεων των εμπνευστών τους.

Σ΄ αυτό το θέατρο όμως η δικιά μας ατάκα θέλουν δε θέλουν θα ακουστεί. Θα την πει ο καθένας μας στο διπλανό του, ξαναδιαβάζοντας τον Ι. Καμπανέλλη.

«Στρατιώτη μου, τη μάχη θα κερδίσει
όποιος πολύ το λαχταρά να ζήσει
Όποιος στη μάχη πάει για να πεθάνει
στρατιώτη μου, για πόλεμο δεν κάνει»

Τώρα που ο θίασος ετοιμάζεται για έξοδο, για το μεγάλο φινάλε, τη μεγάλη επιβολή ή τη μεγάλη ανατροπή, επιστρατεύονται όλα τα μέσα εκφοβισμού.

Πλανώνται, όμως πλάνην οικτράν! «Απάντηση θα πάρουν ενότητα κι αγώνες». Συνεχίζουμε τις επισχέσεις. Κλιμακώνουμε τις κινητοποιήσεις. Αγωνιζόμαστε για Δημόσιο Δωρεάν Εθνικό Σύστημα Υγείας.

Συσπειρωνόμαστε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ!

Ο αγώνας δεν αφορά πια δεδουλευμένα και επαγγελματικά κεκτημένα.

Αφορά το ΑΥΡΙΟ.

Αφορά την κοινωνία την οποία οραματιζόμαστε για να ζήσουμε εμείς και τα παιδιά μας.

Αφορά ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Γι΄ αυτό ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ. Και οργανωνόμαστε στον κοινό αγώνα με τις λοιπές κοινωνικές ομάδες που αγωνίζονται, που παλεύουν, που μάχονται!

Και θα αγωνιστούμε τον αγώνα τον καλό με όποιο κόστος. Για να πετύχουμε.

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ.

ΑΝ ΟΧΙ ΤΩΡΑ, ΠΟΤΕ;

ΑΝ ΟΧΙ ΕΜΕΙΣ, ΠΟΙΟΙ;