Αναγκαία η υιοθέτηση Οδηγίας για την Αναπηρία επεσήμανε η Ευρωβουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ κ. Ευαγγελία Τζαμπάζη

p> ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΠΑΣΟΚ ΣΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ

    ΤΟΜΕΑΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

   

   

    Στρασβούργο, 14 Δεκεμβρίου 2006

   

    ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

   

    Αναγκαία η υιοθέτηση Οδηγίας για την Αναπηρία επεσήμανε η Ευρωβουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ κ. Ευαγγελία Τζαμπάζη στην συζήτηση με τον Επίτροπο για την Απασχόληση και Κοινωνικές Υποθέσεις κ. Spidla.

   

    «Για να μπορούμε τα ¶τομα με Αναπηρία να απολαμβάνουμε το δικαίωμά μας στην αξιοπρέπεια, στην ίση μεταχείριση, στην ανεξάρτητη διαβίωση και στη συμμετοχή στην κοινωνία, βασική προϋπόθεση είναι η πρόσβαση στην απασχόληση» τόνισε η κ. Τζαμπάζη στη συζήτηση με τον Επίτροπο Vladimir Spidla στα πλαίσια της συνάντησης του Disability Intergroup του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο.

   

    «Στο πλαίσιο αυτό, η υιοθέτηση της Οδηγίας 2000/78/ΕΚ του Συμβουλίου της 27ης Νοεμβρίου 2000 για τη διαμόρφωση γενικού πλαισίου για την ίση μεταχείριση στην απασχόληση και την εργασία αποτελεί ένα αποφασιστικό βήμα για την διασφάλιση ίσων ευκαιριών για όλους και την συμμετοχή όλων των πολιτών στην οικονομική, πολιτιστική και κοινωνική ζωή καθώς και στην προσωπική ανέλιξη.

   

    Ωστόσο, θεμελιώδες στοιχείο για τη βελτίωση της πρόσβασης στην απασχόληση, αποτελεί ο εφοδιασμός μας με όλες τις διαθέσιμες γνώσεις και ικανότητες: χωρίς πρόσβαση στην κατάλληλη εκπαίδευση, δεν μπορούμε να εξασφαλίσουμε ουσιαστική πρόσβαση στην εργασία. Αυτή η έλλειψη πρόσβασης πυροδοτεί τη μακροχρόνια εξάρτηση, την κοινωνική απομόνωση και ενισχύει το στιγματισμό απέναντι στην αναπηρία.

   

    Είναι χαρακτηριστικό ότι ενώ 67% των ΑΜΕΑ είναι απολύτως ικανά για εργασία, μόνο το 42% των ΑΜΕΑ έχουν απασχόληση (σύμφωνα με πορίσματα ερευνών που διενεργήθηκαν το 2001). Επομένως φτάνουμε στο συμπέρασμα, ότι αυτό που εξηγεί τα χαμηλά ποσοστά απασχόλησης μας δεν είναι η ανικανότητά μας να εργαστούμε αλλά τα εμπόδια που υπάρχουν στο περιβάλλον που ζούμε.

   

    Για το λόγο αυτό θεωρώ ότι το υπάρχον ευρωπαϊκό νομοθετικό πλαίσιο που καλύπτει μόνο τους τομείς της απασχόλησης και της επαγγελματικής κατάρτισης είναι ανεπαρκές και θα πρέπει να συμπληρωθεί με επιπλέον νομοθετικές πρωτοβουλίες που θα αντιμετωπίζουν τα ζητήματα της προσβασιμότητας των ΑΜΕΑ στην δια βίου εκπαίδευση και κατάρτιση όπως και στο δομημένο περιβάλλον.

   

    Για το λόγο αυτό θεωρώ ότι η υιοθέτηση μιας Οδηγίας για την αναπηρία η οποία θα απαγορεύει τις διακρίσεις εις βάρος ατόμων με αναπηρία και θα καλύπτει όλους τους τομείς οικονομικής, κοινωνικής και πολιτιστικής ζωής είναι απαραίτητη.

   

    Αν και οι πολιτικές για την αναπηρία αποτελούν βασικά αρμοδιότητα των κρατών μελών, ένα ισχυρό νομικό πλαίσιο σε ευρωπαϊκό επίπεδο είναι απαραίτητο για να εξασφαλίσουμε τη συμμετοχή των ΑΜΕΑ σε όλες τις πτυχές της ανθρωπινής δραστηριότητας δεδομένου ότι οι εθνικές πολιτικές πρέπει να συμβαδίζουν με τις αρχές/θέσεις τις ΕΕ.

   

    Τα κράτη Μέλη με τη σειρά τους οφείλουν στη συνέχεια να μεταφέρουν σωστά την ευρωπαϊκή νομοθεσία στο εθνικό τους Δίκαιο, και από τη θέση μας, ως μέλη του ΕΚ θα πρέπει να εξασφαλίσουμε ότι η εξάλειψη κάθε διάκρισης θα αποτελέσει θέμα-κλειδί στις ημερήσιες διατάξεις των Κυβερνήσεων και διοικήσεων».

   

    Στα πλαίσια της συνάντησης του Disability Intergroup συζητήθηκε επίσης η υιοθέτηση της νέας Συνθήκης των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα των ΑΜΕΑ.

   

    Πιο συγκεκριμένα, στις 6 Δεκεμβρίου 2006 η προτεινόμενη Συνθήκη για την προστασία των δικαιωμάτων περίπου 650 εκατομμυρίων ατόμων με αναπηρία υποβλήθηκε στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών για έγκριση στις 13 Δεκεμβρίου.

   

    Η Συνθήκη, αυτή θα αποτελέσει την πιο σημαντική συνθήκη για τα ανθρώπινα δικαιώματα του 21ου αιώνα. Μετά την υιοθέτηση από τη Γενική Συνέλευση, η Συνθήκη είναι ανοικτή για επικύρωση και εφαρμογή από τα 192 κράτη-μέλη και θα τεθεί σε ισχύ όταν επικυρωθεί από 20 χώρες.

   

    Μετά από τέσσερα έτη διαπραγματεύσεων στα πλαίσια επιτροπής της Γενικής Συνέλευσης, επετεύχθη συμφωνία μεταξύ των χωρών για τη Συνθήκη-ορόσημο στις 25 Αυγούστου. Ο Γενικός Γραμματέας των Η.Ε. Κόφι Αννάν χαιρέτισε τη συμφωνία για τη Συνθήκη “ως ιστορικό επίτευγμα για τα 650 εκατομμύρια άτομα με αναπηρία σε όλο τον κόσμο.”

   

    Οι συνήγοροι των ανθρώπινων δικαιωμάτων ελπίζουν ότι με τη Συνθήκη αυτή θα σταματήσει ο κοινωνικός αποκλεισμός των ΑΜΕΑ. Οι κυβερνήσεις που επικυρώνουν την Συνθήκη δεσμεύονται νομικά να αντιμετωπίζουν τα ΑΜΕΑ ως νομικά πρόσωπα με σαφώς καθορισμένα δικαιώματα.

   

    Καλύπτοντας ένα κενό στο διεθνές δίκαιο των ανθρώπινων δικαιωμάτων, η 50 άρθρων Συνθήκη περιγράφει λεπτομερώς τα δικαιώματα των ΑΜΕΑ. Καλύπτει, μεταξύ των άλλων, τα αστικά και πολιτικά δικαιώματα, τη δυνατότητα πρόσβασης, τη συμμετοχή και την ενσωμάτωση, το δικαίωμα στην εκπαίδευση, την υγεία, την εργασία και την απασχόληση και την κοινωνική προστασία. Κυρίως, η Συνθήκη αναγνωρίζει ότι η αλλαγή της στάσης της κοινωνίας είναι απαραίτητη ώστε τα ΑΜΕΑ να αποκτήσουν ισότιμη θέση.

   

    Οι υπερασπιστές της νέας Συνθήκης υποστηρίζουν ότι αν και τα ΑΜΕΑ έχουν τεχνικά τα ίδια δικαιώματα με όλους, στην πράξη υπόκεινται σε διακρίσεις σχεδόν σε κάθε πτυχή της ανθρώπινης δραστηριότητας, συμπεριλαμβανομένης της απασχόλησης, της εκπαίδευσης, της υγειονομικής περίθαλψης και της άσκησης των νόμιμων δικαιωμάτων τους. Ακόμα συμβάλλουν στην κοινωνία με πάρα πολλούς τρόπους, και θα μπορούσαν να συμβάλουν ακόμη περισσότερο εάν ενταχθούν πλήρως στις κοινότητές τους.

   

    Οι συνήγοροι των ΑΜΕΑ από όλο τον κόσμο συνέβαλαν καθοριστικά στη σύνταξη της συνθήκης – αντιπροσωπεύοντας κυβερνητικές αποστολές, εθνικούς οργανισμούς ανθρώπινων δικαιωμάτων και οργανώσεις ΑΜΕΑ.

   

    Ενώ η Συνθήκη δεν απαιτεί από τις χώρες να εφαρμόσουν μέτρα που δεν μπορούν να στηρίξουν οικονομικά, απαιτεί ωστόσο από τις χώρες να υιοθετήσουν σταδιακά μέτρα που θα επιτρέπουν στα ΑΜΕΑ την καλύτερη πρόσβαση στα μέσα μεταφοράς, την εκπαίδευση, την απασχόληση και την ψυχαγωγία.

   

    Οι χώρες που επικυρώνουν τη συνθήκη συμφωνούν να θεσπίσουν νόμους και να υιοθετήσουν μέτρα για να βελτιώσουν τα δικαιώματα των ΑΜΕΑ, και επίσης να καταργήσουν τη νομοθεσία, και τις πρακτικές που συνεπάγονται διακρίσεις εις βάρος των ΑΜΕΑ. Αυτήν την περίοδο μόνο 45 περίπου χώρες έχουν συγκεκριμένη νομοθεσία που αφορά τα ΑΜΕΑ. Η Συνθήκη θα ανοίξει για υπογραφή και επικύρωση στις 30 Μαρτίου.

   

    Μαζί με τη Συνθήκη, η Γενική Συνέλευση υιοθέτησε κι ένα προαιρετικό πρωτόκολλο 18-άρθρων σχετικά με την επικοινωνία, το οποίο θα επιτρέπει στα άτομα και τις ομάδες να υποβάλουν αίτηση στην Επιτροπή για τα δικαιώματα των ΑΜΕΑ μόλις εξαντληθούν όλες οι εθνικές διαδικασίες προσφυγής.

   

    Αυτή η αποτελούμενη από ανεξάρτητους εμπειρογνώμονες Επιτροπή, που θα δημιουργηθεί εφόσον η Συνθήκη τεθεί σε ισχύ, θα λαμβάνει περιοδικές εκθέσεις από τα συμβαλλόμενα μέρη σχετικά με πρόοδο που σημειώνεται στην εφαρμογή των υποχρεώσεών τους στο πλαίσιο της συνθήκης.

   

    Το πλήρες κείμενο της συνθήκης είναι διαθέσιμο στην παρακάτω ιστοσελίδα http://www.un.org/esa/socdev/enable.