Αντισυνταγματικά τα πληθυσμιακά κριτήρια για τα φαρμακεία

Στον διάλογο που είναι σε εξέλιξη για το άνοιγμα επαγγελμάτων, καθοριστικός αναμένεται ο ρόλος αποφάσεων που έχει εκδώσει το Συμβούλιο της Επικρατείας από το 2005 μέχρι σήμερα, καθώς μέλη του συμμετέχουν και στη σχετική νομοπαρασκευαστική επιτροπή.

 

Ειδικά για τους φαρμακοποιούς, η Ολομέλεια ΣτΕ πριν από λίγους μήνες έκρινε συνταγματική την επιβολή ανώτατου ορίου ηλικίας (70ό έτος) για την αποχώρησή τους όχι μόνο για λόγους προστασίας της δημόσιας υγείας, αλλά και «για τη διευκόλυνση πρόσβασης στο επάγγελμα νέων», γεγονός που «εξυπηρετεί γενικότερο κοινωνικό συμφέρον αφού η ανεργία των νεότερων γενεών είναι από τα μεγαλύτερα σύγχρονα κοινωνικά προβλήματα».

Πάλι η Ολομέλεια ΣτΕ προ 5ετίας έκρινε αντισυνταγματικές τις διατάξεις που έθεταν πληθυσμιακά κριτήρια για τη χορήγηση άδειας φαρμακείου, με στόχο την εξασφάλιση της οικονομικής βιωσιμότητας των λειτουργούντων φαρμακείου, κρίνοντας ότι δεν δικαιολογείται νομοθετικός περιορισμός της οικονομικής – επαγγελματικής ελευθερίας, με μόνο στόχο να προστατευθεί το οικονομικό συμφέρον των ήδη ασκούντων ένα επάγγελμα, προς ζημία εκείνων που ενδιαφέρονται να το επιλέξουν. Ωστόσο, το ΣτΕ έθεσε ως «κόκκινη γραμμή» για να ανεχθεί ένα νομοθετικό περιορισμό, το γεγονός ότι μπορεί πράγματι να διακινδυνεύει η βιωσιμότητα των φαρμακείων (ή άλλων επιχειρήσεων).

Αντίστοιχες επισημάνσεις έκανε πρόσφατα το ΣτΕ και για τα βυτιοφόρα, κρίνοντας αντισυνταγματικές δύο ρυθμίσεις (που περιόριζαν τις άδειες ή τις μετατροπές) επισημαίνοντας ότι η προστασία του στενού επαγγελματικού και μάλιστα οικονομικού συμφέροντος όσων ασκούν ήδη μία επιχειρηματική δραστηριότητα, δεν αποτελεί λόγο δημοσίου συμφέροντος που δικαιολογεί περιορισμούς που συνεπάγονται αδυναμία πρόσβασης στον επιχειρηματικό αυτό κλάδο. Παράλληλα, δεν μπορεί η εξασφάλιση της μη μείωσης του κύκλου εργασιών μιας επαγγελματικής κατηγορίας (εφόσον δεν προκύπτει κίνδυνος οικονομικής της κατάρρευσης) να τίθεται υπεράνω του γενικού συμφέροντος που συνίσταται π.χ. στην εξασφάλιση της συνεχούς τροφοδοσίας της αγοράς με καύσιμα, στη βελτίωση της τιμής πώλησης των προϊόντων κ.λπ.