p>……
ΚΟΤΤΑΚΗΣ: Να πάμε τώρα λίγο στα θέματα της υγείας. Μιλήσαμε αρκετά
πολιτικά αλλά είστε Υπουργός Υγείας και δεν μπορώ, να μην σας ρωτήσω,
ειδικά σε μια μέρα που έχει δημοσιευτεί έρευνα που δείχνει ότι η Ελλάδα
έχει υποχωρήσει, στον πίνακα αξιολόγησης.
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Δεν έχει υποχωρήσει. Εκεί ήταν πάντα.
ΚΟΤΤΑΚΗΣ: Πολύ χαμηλά πάντως.
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Να σας πω κάτι, κ. Κοττάκη. Επιβεβαιώνει αυτό, που είπα στη
Βουλή πρόσφατα. Ότι ωρίμασαν πλέον οι συνθήκες για να αλλάξει ύφος,
έκφραση, λειτουργία και στόχους το Εθνικό Σύστημα Υγείας. Το Εθνικό
Σύστημα Υγείας έκλεισε τον κύκλο του. Δεν το λέω εγώ. Το έχουν πει
διαπρεπείς πολιτικές προσωπικότητες, που υπηρέτησαν το χώρο της υγείας.
Δεν έχετε, παρά να ανατρέξετε σε δημόσιες δηλώσεις του Παρασκευά
Αυγερινού, του Αλέκου Παπαδόπουλου, άνθρωποι, οι οποίοι από τη σκοπιά
τους έδωσαν τη δική τους μάχη. Και αναφέρομαι στις προηγούμενες
κυβερνήσεις. Συνεπώς, αυτά που γράφονται και αναφέρονται στην έρευνα,
είναι εν πολλοίς αλήθεια. Εξηγούνται όμως. Εκεί που έχουμε βελτιώσει τα
πράγματα, φαίνεται. Απόδειξη, μια πρόσφατη έρευνα του ΟΟΣΑ που μας
κατατάσσει δέκατους τρίτους σε παγκόσμια κλίμακα, για τις παρεχόμενες
υπηρεσίες υγείας.
ΚΟΤΤΑΚΗΣ: Ο κόσμος που τα ακούει αυτά, ξέρετε, ακούει αριθμούς, ξέρει την καθημερινότητά του όμως.
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Θέλετε να σας πω την αλήθεια, εγώ που το ζω από μέσα; Έχουμε
πολλά πράγματα να κάνουμε ακόμη. Έχουν βελτιωθεί πολλές από τις πτυχές
της υγείας. Αλλά ο δρόμος μπροστά μας είναι μακρύς. Και πρέπει να
καταλάβουμε, ότι η υπόθεση της υγείας δεν είναι μονάχα διασυνδεδεμένη
με την οικονομία αλλά και με το πώς λειτουργεί το σύστημα. Πριν από τις
εκλογές, πήρα την πρωτοβουλία να συνομιλήσω με τον Πρωθυπουργό, όπως
συχνά κάνουμε εξάλλου, γιατί ενδιαφέρεται και ο ίδιος για όλες τις
διαστάσεις της κυβερνητικής πολιτικής για την υγεία. Θα σας φανεί
παράδοξο, ότι ήταν επιθυμία μου, να μείνω σε αυτό το Υπουργείο. Γιατί;
Προηγήθηκε μια περίοδος νοικοκυρέματος. Αυτή, για να αποδώσει
χρειάζεται λίγο χρόνο. Εγώ, κ. Κοττάκη, από όπου και εάν πέρασα -και το
έχω πει τις τελευταίες ημέρες- άφησα κάτι για να με θυμούνται. Και αυτή
είναι η ευγενής φιλοδοξία κάθε δημόσιου προσώπου, κάθε πολιτικού.
Πέρασα από το Δήμο και για κάποιους λόγους, εξακολουθούν να με
θυμούνται. Πέρασα από το Υπουργείο Τουριστικής Ανάπτυξης, το οποίο
έχτισα εξΆ υπαρχής και οι άνθρωποι του χώρου με θυμούνται. Από την
υγεία κινδύνευα να φύγω και για το μόνο λόγο που θα με θυμόντουσαν θα
ήταν, ότι κάθισα σε μία ηλεκτρική καρέκλα και δεν έπαθα τίποτα. Μα αυτό
είναι το σημαντικό; Αυτή είναι η πρόκληση της πολιτικής; Η πρόκληση
είναι να καθίσεις σε ηλεκτρική καρέκλα αλλά να αφήσεις και πέντε
πράγματα πίσω σου. Αυτά λοιπόν τα πέντε πράγματα, είναι που
συνεχίζονται τώρα. Η περίοδος που ακολουθεί μετά τις εκλογές και για
ένα χρονικό διάστημα θα είναι η περίοδος που θα αλλάξει δραστικά τον
ευρύτερο χώρο της υγείας. Το ΕΣΥ επανιδρύεται. Ό,τι ήταν να δώσει το
παλαιό το έδωσε, τώρα μια καινούργια δομή διαμορφώνεται.
ΚΟΤΤΑΚΗΣ: Όταν μου λέτε κ. Υπουργέ, ότι το ΕΣΥ επανιδρύεται, εμένα στο
μυαλό μου έρχονται μερικά πράγματα. Για παράδειγμα το προσωπικό. Οι
γιατροί είναι κλεισμένοι στα νοσοκομεία. Δηλαδή είναι κρατικοί
υπάλληλοι, δεν μπορούν να ασκήσουν δεύτερη δουλειά, έχουν ένα μισθό, ο
οποίος δεν τους ικανοποιεί, ασφυκτιούν και πολλοί από αυτούς ρέπουν
προς τον πειρασμό, φακελάκι. Υπάρχει περίπτωση να επιστρέψετε σε ένα
παλαιότερο καθεστώς; Δηλαδή ο γιατρός να προσφέρει τις υπηρεσίες του
σαν υπάλληλος, ως κρατικός λειτουργός μέσα στο Νοσοκομείο αλλά εάν το
επιθυμεί να κάνει και μια δεύτερη δουλειά, όπως κάνουν σήμερα οι
Πανεπιστημιακοί γιατροί.
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Ξεκινάω από την τελευταία παρατήρησή σας. Δεν σας κρύβω δε,
ότι αποτελεί αντικείμενο προβληματισμού τις τελευταίες ημέρες, για το
κατά πόσο μπορούμε και εάν πρέπει, να απελευθερώσουμε την αγορά
προσφοράς υπηρεσιών υγείας. Πάντοτε όμως, έχοντας κατά νου κάτι πολύ
σημαντικό. Να κρατήσουμε σταθερό το δημόσιο χαρακτήρα του Εθνικού
Συστήματος Υγείας. Αυτό και προς αποφυγήν πάσης παρερμηνείας. Και δεν
νομίζω, ότι υπάρχει κανείς σε αυτό τον τόπο, που θα το έθετε προς
διαπραγμάτευση. Η υγεία η ίδια, ως κοινωνικό αγαθό, δεν μπορεί να είναι
παρά δημόσια και να προστατεύεται από τους νόμους του κράτους. Από την
άλλη μεριά όμως, είναι και η πραγματικότητα, όπως την περιγράψατε
πρωτύτερα. Και όπως συνέβη με τους Πανεπιστημιακούς γιατρούς, εμείς
συζητάμε και με τους γιατρούς του δημόσιου συστήματος υγείας, ώστε να
βρούμε έναν τρόπο, ο οποίος θα επιτρέπει και στο Εθνικό Σύστημα να
λειτουργεί αλλά και στους ιδίους, μετά από μια μακροχρόνια επένδυση σε
σπουδές αυτό να αποδίδει για την επιστήμη τους, για το επάγγελμά τους,
για τη ζωή. Σε ό,τι αφορά στο προσωπικό. Ήταν μια δύσκολη περίοδος,
αυτή που προηγήθηκε. Θυμηθείτε, ότι είχα αποτολμήσει να διατυπώσω και
την άποψη, ότι θα έπρεπε να γυρίσουμε σε αυτό, που αρχικά ο
συνταγματικός νομοθέτης είχε προβλέψει, να εξαιρούνται δηλαδή από τις
προσλήψεις μέσω ΑΣΕΠ, οι νοσηλευτές. Και τότε, υπήρξαν αντιδράσεις από
όλα τα κόμματα. Και αναρωτήθηκα εκείνη τη στιγμή, κατά πόσο είμαστε
έτοιμοι να σκεφτούμε και να ενεργήσουμε εθνικά. Διότι το πρόσχημα, που
επικαλέστηκαν κάποιοι, ήταν «αυτό το ζητάει ο Υπουργός, για να μπορέσει
να βολέψει τους δικούς του». Αυτό, δεν ισχύει. Και θα σας πω, γιατί δεν
ισχύει. Αυτή τη στιγμή που μιλάμε, από τις Σχολές, απ΄ όπου μπορούν να
προέλθουν νοσηλευτές, εξέρχονται περίπου 6.000 άτομα. Έλληνες πολίτες,
που δεν ξέρει ο καθένας, πού πρόσκεινται πολιτικά. Σας λέω λοιπόν, ότι
χρειαζόμαστε είκοσι χιλιάδες.
ΚΟΤΤΑΚΗΣ: Υπάρχει ένα ερμαφρόδιτο καθεστώς με τις υγειονομικές
υπηρεσίες του ΙΚΑ. Θα ενταχθούν οι υπηρεσίες του ΙΚΑ στο Εθνικό Σύστημα
Υγείας;
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Αυτή τη στιγμή συζητάμε με τον κ. Μαγγίνα τη φόρμουλα αυτή,
που θα επαναπατρίσει το υγειονομικό κομμάτι του ΙΚΑ στις τάξεις του
Εθνικού Συστήματος Υγείας. Και αυτό, στα πλαίσια της Πρωτοβάθμιας
Φροντίδας. Το νομοσχέδιο ήδη έχει καταρτισθεί και κατατίθεται εντός των
προσεχών εβδομάδων στη Βουλή. Και θέλω να πιστεύω, ότι τούτη τη φορά η
Αντιπολίτευση θα συνηγορήσει και θα μας βοηθήσει. Μάλιστα, ο κ.
Παπανδρέου στη Βουλή, αν θυμόσαστε, είπε, ότι «δεν πρόκειται να
ψηφίσουμε το νομοσχέδιο για την Πρωτοβάθμια Φροντίδα, διότι δεν
προβλέπει πιστοποίηση ποιότητας». Έλα όμως, που η πιστοποίηση ποιότητας
προβλέπεται. Και συμπέρανα -και το είπα και στη Βουλή, χωρίς να
χαριτολογώ, γιατί θεωρώ, ότι έχουν βαρύτητα τα λόγια του Αρχηγού της
Αξιωματικής Αντιπολίτευσης- ότι τελικά θα στηρίξει το νομοσχέδιο και το
ΠΑΣΟΚ. Διότι έχει να κάνει και με μια δική του πρωτοβουλία, που είχε
αναληφθεί παλαιότερα, επί Γείτονα και αργότερα στηρίχθηκε και από τον
Αλέκο Παπαδόπουλο. Γιατί τελικά, κ. Κοττάκη και όσοι μας παρακολουθούν,
το καταλαβαίνουν. Δεν είναι δυνατόν να υπάρχει κυβέρνηση, κόμμα
πολιτικό στην Ελλάδα, που την υπόθεση της υγείας θα την έβλεπε μέσα από
κομματικό φίλτρο. Είναι καθαρά εθνική υπόθεση. Αυτό τόνισα εγώ στη
Βουλή και θα επιμείνω, παρά το γεγονός, ότι τον τελευταίο καιρό βλέπω
το ΠΑΣΟΚ δυστυχώς, να έχει αναγάγει την Αντιπολίτευση σε αυτοσκοπό και
να αρνείται τα πάντα.
ΚΟΤΤΑΚΗΣ: Το Υπουργείο Υγείας έχει εκτός από αυτές τις αρμοδιότητες και
άλλες. Της προληπτικής ιατρικής. Σας άκουσα στη Βουλή να μιλάτε για την
απαγόρευση της πώλησης καπνού στους ανηλίκους. Μπορείτε να το κάνετε
αυτό, κ. Υπουργέ;
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Βεβαίως και μπορούμε να το κάνουμε και πρέπει να πω και κάτι.
Εγώ δεν είμαι γιατρός αλλά έρχονται τα στατιστικά στοιχεία και μιλούνε
από μόνα τους. Μια πρόσφατη έρευνα από ένα μεγάλο αμερικάνικο
Πανεπιστήμιο, που παρουσιάστηκε από τον Καθηγητή τον κ. Ρούσσο,
απέδειξε το εξής σημαντικό. Παρακολουθήθηκαν δύο ομάδες. Εκατό
καπνιστές και εκατό μη καπνίζοντες, επί τριάντα πέντε χρόνια. Μετά από
την περίοδο αυτή, βγήκαν τα συμπεράσματα αυτής της έρευνας. Δεν θα
σταθώ στα επιστημονικά πορίσματα αλλά στο στατιστικό συμπέρασμα. Εξ
εκείνων, που δεν κάπνιζαν, ζουν σήμερα οι 83. Οι άλλοι για κάποιους
λόγους κατέληξαν. Εξ εκείνων που κάπνιζαν, στα εβδομήντα τους χρόνια,
έφθασαν οι 58. Αυτό που πρέπει να κατανοήσει ο κόσμος, κ. Κοττάκη,
είναι, ότι αυτοί που καπνίζουν, να ξέρουν ότι οι μισοί από αυτούς, δεν
θα φθάσουν τα 70 τους χρόνια. Εμείς έχουμε υποχρέωση, ως πολιτεία, να
τους δείξουμε το δρόμο. Να λοιπόν, γιατί η πρόληψη. Να, γιατί λέμε, ότι
θα απαγορεύουμε την πώληση τσιγάρων σε ανήλικους. Είδατε και το κόλπο
αυτό που βρήκαν, με τα πακέτα τσιγάρα των δέκα τεμαχίων, για να
αγοράζονται πιο εύκολα από ανήλικους. Η συνευθύνη όμως, είναι όλων των
παραγόντων. Από τις εταιρείες, που παρασκευάζουν τσιγάρα, μέχρι τους
περιπτεράδες, τους γονείς που δεν πρέπει να στέλνουν τα παιδιά τους να
αγοράζουν τσιγάρα. Ξεκινάμε λοιπόν από αυτό, για να φτάσουμε σε μια
σειρά από μέτρα, τα οποία δεν θα είναι αστυνομικού τύπου μέτρα, όπως
στην Αμερική, όπου οι καπνιστές είναι ένα ξένο σώμα. Έχω περάσει από
αυτές τις χώρες. Τα έχω δει. Πιστεύω στην ενεργό πολιτική των Ελλήνων
πολιτών, των οικογενειών, της εκπαιδευτικής κοινότητας και των
επαγγελματιών για να προλάβουμε το κακό.
ΚΟΤΤΑΚΗΣ: Αν αρχίζετε να κυνηγάτε τους περιπτεράδες?
Έχει κόστος αυτό.
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Πρέπει κάποτε να τελειώνουμε με αυτή την έννοια, πολιτικό
κόστος στην Ελλάδα. Τώρα μοιραία με οδηγείτε σε μια άλλη ομολογία. Αν
σκεφτόταν το πολιτικό κόστος ο Χαρίλαος Τρικούπης, θα είχε αλλάξει η
Ελλάδα, θα είχαν διοργανωθεί οι Ολυμπιακοί Αγώνες; Θα είχαν προχωρήσει
όλα αυτά τα μεγάλα έργα υποδομής, μοναδικά για εκατό και πάνω χρόνια;
Το πολιτικό κόστος είναι το φοβικό σύνδρομο της πολιτικής. Μακριά από
εμένα αυτά. Εγώ κοιτάω τους συμπολίτες μου στα μάτια, αυτά που
αποφασίζω και που έχω εξουσιοδοτηθεί να κάνω, αποβλέπουν στο καλό της
κοινωνίας, στο καλό των νεότερων γενεών και ας σκεφθώ μετά από χρόνια
για το κατά πόσο είχα δίκιο ή όχι.