div style=”text-align: center; margin: 7.2pt 0cm 3pt” align=”center”>Αργία μήτηρ πάσης κακίας
Αργία μήτηρ πάσης κακίας: σχετικά με την υπόθεση των ορθοπεδικών του Ιπποκρατείου Θεσσαλονίκης
Τέλη Μαρτίου του Υπηρεσιακό Συμβούλιο (ΥΣ) του υπουργείου Υγείας έθεσε σε αργία έξι γιατρούς του Ιπποκρατείου Θεσσαλονίκης (τέσσερεις ορθοπεδικούς και δύο νευροχειρουργούς). Η απόφαση βασίστηκε σε πόρισμα του ΣΕΥΥΠ το οποίο συνέταξε ο επιθεωρητής κ. Βλάχος, πόρισμα το οποίο ήταν πανταχόθεν διάτρητο και επιπλέον εφαρμόστηκε άκρως επιλεκτικά από τη Διοίκηση του Νοσοκομείου. Συγκεκριμένα πανεπιστημιακοί του ίδιου Νοσοκομείου που συμπεριλαμβάνονταν στο ίδιο πόρισμα ως εμπλεκόμενοι, ουδέποτε παραπέμφθηκαν στο Υπηρεσιακό Συμβούλιο (ΥΣ), με το αιτιολογικό ότι δεν εμπίπτουν στις αρμοδιότητές του, παρότι στο αρχείο του Νοσοκομείου υπήρχε δικαστική απόφαση με ακριβώς αντίθετο διατακτικό. Είναι χαρακτηριστικό πως δύο μήνες αργότερα παραπέμφθηκαν στο ΥΣ πανεπιστημιακοί γιατροί από το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Λάρισας.
Ο υπογράφων μετέχει ως πρόεδρος της ΟΕΝΓΕ θεσμικά στο ΥΣ και έθεσε σοβαρές ενστάσεις και στις δύο υποθέσεις. Η βασική ένσταση προκύπτει εξαιτίας της έλλειψης συγκροτημένου θεσμικού πλαισίου στη διενέργεια διαγωνισμών προμήθειας υλικού. Όλα επαφίενται στις γνωστές τιμές ΦΕΚ ή στις τιμές Παρατηρητηρίου για τις οποίες υπόλογοι είναι αποκλειστικά οι εκάστοτε υπουργοί Υγείας, από τον Αλ. Παπαδόπουλο μέχρι και τον Α. Λοβέρδο, οι οποίοι έπρεπε να λογοδοτήσουν για την τεράστια σπατάλη πόρων και τη δημιουργία καρκινωμάτων στα Νοσοκομεία του ΕΣΥ.
Η δεύτερη ένσταση εστιάζεται στην έλλειψη οργανωμένου Γραφείου Προμηθειών στο συγκεκριμένο Νοσοκομείο, αλλά και στην πλειονότητα των Νοσοκομείων της χώρας, κατά την επίμαχη περίοδο που έγινε ο έλεγχος. Το γεγονός δεν ήταν τυχαίο. Απεναντίας ήταν καλά μελετημένο. Οι διοικήσεις πραγματοποιούσαν κατά το δοκούν συμφωνίες με εταιρείες, ενέκριναν προμήθειες με τεράστια καθυστέρηση και δεν εξοφλούσαν ποτέ τιμολόγια περιμένοντας τη γνωστή «ρύθμιση χρεών».
Συνεπώς υπόλογοι για την κακοδιαχείριση και τις παραλείψεις δεν ήταν οι γιατροί, αν και κάποιοι κατάφεραν να ωφεληθούν ψαρεύοντας στα θολά νερά. Η πλειονότητα των γιατρών όχι μόνο δεν επωφελήθηκε, αλλά βρέθηκε πολλές φορές στον προθάλαμο Εισαγγελικών γραφείων, επειδή την ώρα του επείγοντος δεν είχε τα απαραίτητα υλικά για ν΄ αντιμετωπίσει ασθενείς που κινδύνευαν.
›
Για να τεθεί καθένας από τους εμπλεκόμενους στο πόρισμα του ΣΕΥΥΠ σε αργία εξετάζεται από το ΥΣ εάν η παραμονή του στην υπηρεσία συνεχίζει να βλάπτει το δημόσιο συμφέρον (άρθρο 106 του Υπαλληλικού Κώδικα). Διερωτάται λοιπόν κανείς: γιατί το Νοσοκομείο δεν οργανώνει ταχύτατα αξιόπιστους μηχανισμούς ροής υλικών ώστε αυτομάτως να αποτραπεί κάθε δυνατότητα βλάβης του δημοσίου συμφέροντος, αφού δεν θα είναι πλέον δυνατόν γιατρός να παραγγέλνει ο ίδιος εξωσυμβατικά υλικά σε εταιρείες παρακάμπτοντας το θεσμοθετημένο σύστημα προμήθειας, ούτε το ΔΣ θα αναγκάζεται να εγκρίνει τέτοιες παράτυπες προμήθειες.
Η απάντηση είναι γνωστή: διότι προφανώς υπάρχει σκοπιμότητα.
Αντί λοιπόν η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας να προχωρήσει σε ρυθμίσεις αξιόπιστης ροής υλικών επιδίδεται σε συσκότιση, αναζητώντας αποπομπαίους, προκειμένου ν΄ αφήσει τα πράγματα ανέγγιχτα. Είναι ενδεικτικό πως οι αποπομπαίοι σε όλες τις ως τώρα περιπτώσεις είναι γιατροί, ενώ οι άλλοι εμπλεκόμενοι χάνονται σε λαβυρινθώδεις διαδρομές.
›
Όπως προείπαμε η υπόθεση του Ιπποκρατείου Θεσσαλονίκης βασίστηκε σ΄ ένα παντελώς διάτρητο πόρισμα του ΣΕΥΥΠ. Τα δύο κείμενα συναδέλφων που έχουν αναρτηθεί στη στήλη «Απόψεις» του Ygeianet (κλικ εδώ) είναι διαφωτιστικά για τις μεθοδεύσεις που ακολουθήθηκαν, για στοιχεία που εσκεμμένα παραλείφθηκαν στη σύνταξη του πορίσματος, για κοστολογήσεις περίεργης έμπνευσης και συμπεράσματα τραβηγμένα από τα μαλλιά.
Τα πράγματα όμως δεν μένουν εδώ. Έχουν και συνέχεια.
Υπάρχουν στοιχεία για παραποιημένα παραστατικά στα οποία οφείλουν τόσο ο συγκεκριμένος Επιθεωρητής, όσο και οι κατά καιρούς Διοικήσεις του Ιπποκράτειου Νοσοκομείου να δώσουν επαρκείς εξηγήσεις. Προκύπτει λοιπόν από παραστατικά που πρόσφατα περιήλθαν στα χέρια μας (παραθέτουμε ενδεικτικά δύο εξ αυτών στο τέλος του κειμένου) ότι στην αίτηση προμήθειας υλικού και στη συνέχεια στα τιμολόγια αγοράς υλικών κάποιοι από τον Διοικητικό μηχανισμό πρόσθεταν σε συμβατικά υλικά κωδικούς εξωσυμβατικού υλικού, ώστε η τιμή του μοσχεύματος από 550 ευρώ να εκτινάσσεται στα 4332 ευρώ!
Για λόγους ευκρίνειας έχουμε τονίσει στα τιμολόγια που παραθέτουμε την επίμαχη προσθήκη με κίτρινο μαρκαδόρο. Σε όλα τα τιμολόγια που είδαμε η προσθήκη αλλοίωσης γίνεται με τον ίδιο γραφικό χαρακτήρα, ο οποίος διαφέρει σημαντικά από το γραφικό χαρακτήρα αυτών που έκαναν την αίτηση υλικού. Σύμφωνα με τους ορθοπεδικούς του Νοσοκομείου το φαινόμενο έχει τεράστια έκταση και δεν αποκλείεται να συνδέεται και με την πρόσφατη πυρκαγιά στα Γραφεία Διοίκησης, όπως έγραψαν και αρκετά έντυπα.
Έχει λοιπόν υποχρέωση το ΣΕΥΥΠ να εξηγήσει πώς «διέλαθε» από τον πολύμηνο έλεγχο των Επιθεωρητών τόσο σοβαρό ζήτημα, πώς «διέλαθε» ότι τα τιμολόγια που καταλόγιζαν στους γιατρούς είχαν ήδη λάβει έγκριση από το ΔΣ του Νοσοκομείου, πώς «διέλαθε» ότι οι λεγόμενες «παρακαταθήκες υλικών» είχαν δημιουργηθεί όχι αυθαίρετα, αλλά μετά από συμφωνία των Διοικήσεων με τους προμηθευτές.
Η Διοίκηση του Ιπποκρατείου έχει υποχρέωση να εξηγήσει γιατί αρνείται να χορηγήσει έγγραφα που ζητούν με επανειλημμένες αιτήσεις τους οι εμπλεκόμενοι συνάδελφοι και κυρίως γιατί εξαίρεσε τους Πανεπιστημιακούς από την παραπομπή στο ΥΣ.
Ο κ. Λοβέρδος φρόντισε να χορηγήσει το ακαταδίωκτο στους Επιθεωρητές του ΣΕΥΥΠ με διάταξη στο νόμο περί μεταμοσχεύσεων, πράγμα που συνάντησε τη σφοδρή αντίδραση από πλευράς μας. Τώρα ο κ. Λοβέρδος, ως υπεύθυνος να παραπέμπει υποθέσεις στο ΥΣ, οφείλει να απαντήσει ευθέως πόσες ανάλογες με του Ιπποκρατείου υποθέσεις λιμνάζουν στους φωριαμούς του ΣΕΥΥΠ και του υπουργείου του χωρίς να παραπέμπονται στα αρμόδια όργανα.
Υπεκφυγές ότι δήθεν έχει συστήσει μιαν επιτροπή που θα ερευνήσει το θέμα μόνο θυμηδία προκαλούν. Εν αναμονή απαντήσεων.
Δημήτρης Βαρνάβας
