«Μπλόκο» στη χορήγηση του επιδόματος των 176 ευρώ στους ιατρούς (και ειδικευόμενους ιατρούς) του ΕΣΥ βάζει ο Αρειος Πάγος, κρίνοντας ότι δεν μπορούν να το παίρνουν οι κατηγορίες εργαζομένων που έχουν ειδικό μισθολόγιο και δεν εντάσσονται στο ενιαίο μισθολόγιο που αφορά τον ευρύτερο δημόσιο τομέα (κατά τους νόμους 2470/97 και 3205/03).
Ανατρέποντας αντίθετη δικαστική απόφαση, ο ΑΠ έκρινε ότι η μη καταβολή του επίμαχου επιδόματος στους ιατρούς του ΕΣΥ δεν παραβιάζει τη συνταγματική αρχή της ισότητας. Κατά το ανώτατο δικαστήριο, ο αποκλεισμός τους από τη χορήγηση του ποσού των 176 ευρώ (σε βάση μηνιαίας παροχής), δεν αποτελεί δυσμενή μεταχείριση των ιατρών έναντι των υπόλοιπων κατηγοριών υπαλλήλων του Δημοσίου, των ΟΤΑ (Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης) και των ΝΠΔΔ (Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου), στους οποίους καταβάλλεται.
Σύμφωνα με την αρεοπαγιτική απόφαση, η διαφορετική αυτή αντιμετώπιση δικαιολογείται, γιατί οι ιατροί του ΕΣΥ δεν βρίσκονται υπό ουσιωδώς όμοιες συνθήκες με τους υπαλλήλους του Δημοσίου, των ΝΠΔΔ και των ΟΤΑ, αλλά αποτελούν ιδιαίτερη κατηγορία δημοσίων λειτουργών, όσον αφορά τη μισθολογική τους μεταχείριση και την υπηρεσιακή τους κατάσταση.
Ετσι σε κομβικό σημείο για τη μη καταβολή του επιδόματος αναδεικνύεται η ύπαρξη ειδικού μισθολογίου, γεγονός που σημαίνει ότι δεν το δικαιούνται και δεν μπορούν να το διεκδικήσουν αναδρομικά εκείνες οι κατηγορίες εργαζομένων στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, που δεν υπάγονται άμεσα στο ενιαίο μισθολόγιο για τους εν γένει δημοσίους υπαλλήλους.
Σημειώνεται ότι με σειρά αποφάσεων ο ΑΠ είχε δικαιώσει νοσηλευτές διαφόρων νοσοκομείων που διεκδικούσαν το επίμαχο επίδομα, κάτι που ωστόσο δεν γίνεται δεκτό για τους ιατρούς του ΕΣΥ. Πάντως, η αρεοπαγιτική απόφαση (1593/09) διατηρεί «ζωντανή» την ευνοϊκή για άλλες κατηγορίες δημοσίων υπαλλήλων νομολογία, επαναλαμβάνοντας όσα θετικά είχαν κριθεί πριν από λίγο καιρό.
Στη συγκεκριμένη υπόθεση είχε υποβάλει αγωγή στα δικαστήρια μια ιατρός ειδικευόμενη στη βιοπαθολογία, η οποία είχε προσληφθεί από νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης το καλοκαίρι του 2005 με σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου.
Η ειδικευόμενη ιατρός του ΕΣΥ υπέβαλε τη σχετική αγωγή στο τέλος του 2006 και η απόφαση των δικαστηρίων της Θεσσαλονίκης ήταν ευνοϊκή γι αυτήν, καθώς υποχρεώθηκε το νοσοκομείο να της καταβάλει ποσό 1.812,81 ευρώ συν τους νόμιμους τόκους. Και τούτο διότι κρίθηκε ότι το ποσό των 176 ευρώ αποτελεί ουσιαστικά γενική προσαύξηση των τακτικών αποδοχών των εργαζομένων στη δημόσια διοίκηση και στα ΝΠΔΔ και η μη χορήγησή του συνιστά παραβίαση της συνταγματικής αρχής της ισότητας σε συνδυασμό με τη συνταγματική επιταγή για καταβολή ίσης αμοιβής για ίσης αξίας εργασία.
Το νοσοκομείο προσέφυγε στον ΑΠ, που ανέτρεψε την ευνοϊκή για τους ιατρούς του ΕΣΥ απόφαση, κρίνοντας ότι το επίμαχο επίδομα δεν μπορούν να το εισπράξουν, γιατί έχουν άλλο μισθολογικό καθεστώς, που διαφέρει από το ενιαίο μισθολόγιο των δημοσίων υπαλλήλων και επομένως δεν τελούν υπό όμοιες συνθήκες εργασίας.
Συνεπώς δεν υπάρχει άνιση δυσμενής μεταχείριση σε βάρος των ιατρών και είναι συνταγματική η μη καταβολή αναδρομικών ποσών για την επίμαχη μηνιαία παροχή. Ετσι στο κενό θα πέσουν εκατοντάδες παρόμοιες εκκρεμείς ομαδικές αγωγές.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΥΛΩΝΙΤΗΣ