Εληξε η σύμβαση για τις μοτοσικλέτες του ΕΚΑΒ
Πεννυ Μπουλουτζα
Είχαν χαρακτηριστεί τα «δίκυκλα της σωτηρίας» για την επείγουσα προνοσοκομειακή ιατρική, καθώς ειδικά σε μια πόλη με ασφυκτικό κυκλοφοριακό φόρτο, «φτάνουν» στον ασθενή σε 6-7 λεπτά. Ομως οι μοτοσικλέτες του ΕΚΑΒ εδώ και εβδομάδες έχουν «σβηστές τις μηχανές» αφού βρίσκονται κλειδωμένες σε γκαράζ. Η αιτία είναι ότι έληξαν οι συμβάσεις των επικουρικών γιατρών που εθελοντικά στελέχωναν το τμήμα, ένα ζήτημα που είχε επισημανθεί εδώ και καιρό στους αρμοδίους του υπουργείου Υγείας, αλλά…
Συνολικά, η κεντρική υπηρεσία του ΕΚΑΒ Αθηνών έχει 20 δίκυκλα από τα οποία τα πέντε, είναι δωρεά του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου. Αυτά τα πέντε δίκυκλα, δεν πρόλαβαν καν να «βγουν» στον δρόμο.
Οπως ανέφερε στην «Κ», ο πρόεδρος του ΕΚΑΒ κ. Νίκος Παπαευσταθίου, η στελέχωση του τμήματος μοτοσικλετών, ουσιαστικά βασίζεται στον εθελοντισμό, αφού ουδείς μπορεί να υποχρεώσει έναν γιατρό να «ανέβει σε μηχανή». Εως τώρα, στο τμήμα είχαν ενταχθεί επικουρικοί γιατροί με ετήσια σύμβαση, η οποία μπορούσε να ανανεωθεί έως και πέντε φορές. Από τις αρχές του έτους η διοίκηση του ΕΚΑΒ έχει ειδοποιήσει το υπουργείο Υγείας για τη λήξη της «πενταετίας» των επικουρικών γιατρών που στελέχωναν το τμήμα, για να λάβει δέσμευση για νομοθετική ρύθμιση που θα προβλέπει παράταση των συμβάσεών τους. Η Βουλή όμως «έκλεισε» και η ρύθμιση αναμένεται πλέον να «περάσει» από τα θερινά τμήματα.
Οι ελλείψεις γιατρών έχουν αποτέλεσμα τη μείωση των εν λειτουργια κινητών μονάδων στο ήμισυ. Ειδικότερα, από τις 10-11 κινητές μονάδες που λειτουργούσαν πέρυσι, σήμερα «κυκλοφορούν» μόλις 5-6. Υπενθυμίζεται ότι οι κινητές μονάδες σε αντίθεση με τα απλά ασθενοφόρα φέρουν ιταλικό εξοπλισμό και στελεχώνονται εκτός από τον διασώστη του ΕΚΑΒ και από γιατρό.
Στο επίκεντρο του προβλήματος βρίσκεται το μειωμένο ενδιαφέρον των επικουρικών γιατρών να στελεχώσουν το ΕΚΑΒ, κάτι που παρατηρείται τα τελευταία 3-4 χρόνια. Οπως εξηγεί στην «Κ» η γιατρός του ΕΚΑΒ κ. Χαρά Κωτούλα, ο χώρος της επείγουσας προνοσοκομειακής ιατρικής είναι ιδιαίτερος. «Αλλιώς είναι να είσαι στο νοσοκομείο και αλλιώς στον δρόμο. Ο γιατρός δεν έχει κίνητρο για να έρθει στο ΕΚΑΒ παρά μόνο την αγάπη για το αντικείμενο». Σύμφωνα με την ίδια, αντίθετα ο γιατρός του ΕΚΑΒ γίνεται «συνολικά» αποδέκτης των παραπόνων και δεν διασφαλίζεται για τις πράξεις που διενεργεί αφού ακόμα δεν έχει θεσμοθετηθεί η ειδικότητα της επείγουσας προνοσοκομειακής ιατρικής.