Πριν λίγες μέρες ο Πρόεδρος του ΣτΕ διαμαρτυρήθηκε σε υψηλούς τόνους για «ωμή παρέμβαση της κυβέρνησης στη δικαιοσύνη», με αφορμή τις κατηγορίες που απηύθυνε σε βάρος των δικαστών ο υπουργός Δικαιοσύνης, επειδή αρνούνται να υποβάλουν δηλώσεις πόθεν έσχες.
Λίγη ώρα αργότερα ΝΔ και ΠΑΣΟΚ συνέδραμαν ασμένως τον Πρόεδρο του ΣτΕ.
Η εντύπωση που έμεινε στους πολίτες ήταν πως οι δικαστές, αν και εξαίρεσαν τον εαυτό τους από το πόθεν έσχες, επρόκειτο σύντομα να εκδώσουν απόφαση για τον ορθό τρόπο που πρέπει οι υπόχρεοι- μαζί και η αφεντιά τους – να συμμορφώνονται στο νόμο.
Αμ δε! Λίγες μέρες μετά τη σύγκρουση και με αστραπιαία ταχύτητα οι δικαστές του ΣτΕ εξέδωσαν απόφαση ακυρώνοντας το νόμο. Μάλιστα, επιδιώκοντας να δημιουργήσουν άλλοθι, συμπεριέλαβαν στην ακύρωση τους πάντες.
Το επίδικο στην σφοδρή αντίδραση των δικαστών είναι οι τραπεζικές θυρίδες, τις οποίες οι δικαστές ΔΕΝ θέλουν να δηλώνουν στο πόθεν έσχες.
Μένει κανείς άφωνος με τον αμοραλισμό της απόφασης του ΣτΕ, η οποία συνεπάγεται τη δημιουργία «κράτους δικαστών», όπου ο αθέμιτος πλουτισμός διασφαλίζεται σε τραπεζικές θυρίδες, τις οποίες κανείς δεν επιτρέπεται να ελέγξει, πράγμα που δεν συμβαίνει με όλους τους άλλους κοινούς θνητούς της χώρας.
Ταυτόχρονα οδηγεί και σε πολιτικά συμπεράσματα, κρίνοντας από τη στήριξη που παρέχουν στους δικαστές τα δύο κόμματα που κυβέρνησαν τη χώρα για μισόν αιώνα με μίζες και ρεμούλα, την οποία ουδέποτε είδε η τυφλή μας δικαιοσύνη.