Στην καταγγελία των συμβάσεων με τον ΟΠΑΔ προχωρούν οι συμβεβλημένοι γαστρεντερολόγοι. Βαθιά το χέρι στην τσέπη καλούνται να βάλουν οι ασφαλισμένοι
2/6/2009
Οκτώ ευρώ για εξετάσεις που κοστίζουν τουλάχιστον 150 ευρώ, πληρώνει σε συμβεβλημένους ελευθεροεπαγγελματίες γιατρούς ο Οργανισμός Περίθαλψης Ασφαλισμένων του Δημοσίου (ΟΠΑΔ).
Βασιζόμενες στην ασάφεια του σχετικού Νόμου, οι αρμόδιες υπηρεσίες του ΟΠΑΔ καλύπτουν τις σχετικές δαπάνες με βάση Προεδρικό Διάταγμα του 1991, το οποίο ορίζει το εξευτελιστικά χαμηλό ποσό για πολύ δαπανηρές εξετάσεις στο πεπτικό.
Η απόφαση αυτή οδηγεί τους γαστρεντερολόγους σε καταγγελία συμβάσεων με τον ΟΠΑΔ, με αποτέλεσμα οι δημόσιοι υπάλληλοι να πληρώνουν 150 ευρώ για τις εξετάσεις και να εισπράττουν από το Ταμείο τους τα οκτώ ευρώ!
Τα παραπάνω ανακοίνωσε χθες η Επαγγελματική Ενωση Γαστρεντερολόγων Ελλάδας. Οι γαστρεντερολόγοι καταγγέλλουν ότι η στάση των αρμόδιων υπουργείων στρέφεται κατά των συναδέλφων τους και κυρίως κατά των χιλιάδων ασφαλισμένων του ΟΠΑΔ, στους οποίους ουσιαστικά στερούν τη δωρεάν περίθαλψη.
Σύμφωνα με τους γαστρεντερολόγους, ο ΟΠΑΔ και όλα τα ασφαλιστικά Ταμεία αμείβουν τους συμβεβλημένους ιατρούς για την εκτέλεση ενδοσκοπικών πράξεων, με βάση υπουργική απόφαση του 1993. Η εν λόγω απόφαση προβλέπει ποσό 52 ευρώ ανά εξέταση και αυτό καταβάλλεται τα τελευταία 16 χρόνια, χωρίς αναπροσαρμογή.
Η διοίκηση του ΟΠΑΔ, ωστόσο, αμφισβητεί ακόμη και τις χαμηλές αυτές τιμές, με το επιχείρημα ότι η νομοθεσία του 1939 είναι ασαφής, αν και για το θέμα υπήρξε σχετική γνωμοδότηση της ολομέλειας του νομικού συμβουλίου του υπουργείου Υγείας.
Χωρίς να λάβουν υπόψη τη γνωμοδότηση, τα υπ. Οικονομίας και Υγείας και η διοίκηση του ΟΠΑΔ ενημέρωσαν ότι εφεξής οι ενδοσκοπήσεις θα αμείβονται με βάση προεδρικό διάταγμα του 1991, το οποίο ορίζει την τιμή της γαστροσκόπησης στα 8 ευρώ. Το ποσό αυτό θεωρείται πολύ χαμηλό από τους γαστρεντερολόγους, οι οποίοι προειδοποιούν ότι δεν επαρκεί να καλύψει την αμοιβή του ιατρού, του προσωπικού, των αναλωσίμων και την απόσβεση του τεχνολογικού εξοπλισμού.
Η εξέλιξη αυτή -σημειώνουν- υποχρεώνει το σύνολο των γαστρεντερολόγων στη διακοπή των συμβάσεων με τον ΟΠΑΔ. Αυτό σημαίνει ότι ο δημόσιος υπάλληλος θα πληρώνει περί τα 150 για μία γαστροσκόπηση και θα εισπράττει από τον ΟΠΑΔ τα 8 ευρώ. Ανάλογη είναι η αναντιστοιχία και για την κολονοσκόπηση, σε μια εποχή που παγκοσμίως αναγνωρίζεται η ανάγκη προληπτικού ελέγχου για καρκίνο παχέος εντέρου. Η εν λόγω εξέταση κοστίζει 82 ευρώ στα δημόσια νοσοκομεία και 250 έως 300 ευρώ σε ιδιωτικά ιατρεία.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΡΑΓΙΩΡΓΟΣ
ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ
Λεωνίδας Αναγνώστου, γραμματέας Ενωσης Εργαστηριακών Γιατρών (ΠΕΕΕΓΒΚΠ)
Ακάλυπτες δεκάδες εξετάσεις
Δεκάδες ειδικές εξετάσεις δεν καλύπτονται πλέον από τον ΟΠΑΔ ή τα ποσά που δίνονται είναι εξευτελιστικά. Το πρόβλημα ξεκίνησε από έγγραφο της Υπηρεσίας Δημοσιονομικού Ελέγχου Ιατροφαρμακευτικής Περίθαλψης, το οποίο δεν αναγνωρίζει πολλές σύγχρονες εξετάσεις.
Το έγγραφο αυτό σημαίνει ότι όσες εξετάσεις είχαν κοστολογηθεί, είχαν γίνει δεκτές από τον υπουργό Υγείας και είχαν δημοσιευτεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, από το 1991 έως το 1995, δεν καλύπτονται από τον ΟΠΑΔ. Η ευθύνη για μη αναγνώριση των εξετάσεων αυτών ανήκει στα αρμόδια υπουργεία, τα οποία δεν φρόντισαν να εκσυγχρονίσουν τη νομοθεσία όλα αυτά τα χρόνια.
Οσοι έλαβαν αυτή την απόφαση, θέλουν να υποβάλλονται σε εξετάσεις της δεκαετίας του 50, όταν αρρωστήσουν; Η αναστολή αιμοσυγκόλλησης για την ερυθρά χρειάζεται τρεις εβδομάδες, για να δώσει αποτέλεσμα. Σήμερα, κάνουμε την ίδια εξέταση με αντισώματα, έχοντας άμεσα και ακριβή αποτελέσματα. Από το 50 μέχρι σήμερα, έχουν προκύψει σύγχρονες και ιδιαίτερα χρήσιμες εξετάσεις, οι οποίες απαιτούν υψηλής τεχνολογίας μηχανήματα.
Ενδεικτικό της κατάστασης που επικρατεί με την τιμολόγηση των πράξεων είναι και οι τιμές που καλύπτουν τα Ταμεία για βασικές εξετάσεις. Η γενική ούρων κοστολογείται με 1,76 ευρώ, η γενική αίματος με 2,88 ευρώ, η εξέταση σακχάρου – ουρίας με 2,26 ευρώ και η χοληστερίνη με 2,88.
Σε μία πρόσφατη συνάντηση με στέλεχος του υπουργείου Υγείας, ρώτησα πόσο πληρώνει πουρμπουάρ στην τουαλέτα νυχτερινών κέντρων και μου απάντησε «πέντε ευρώ». Τού είπα, τότε, ότι τον συμφέρει να δίνει τα ούρα του σε ένα γειτονικό διαγνωστικό εργαστήριο και να παίρνει και απάντηση λίγη ώρα αργότερα!