Δραπέτευσε ο Παναγιώτης

Κλαίω! Ο Παναγιώτης δραπέτευσε μόλις μπήκε ο νέος χρόνος! Δεν υπάρχει υγειονομικός συντάκτης που να σέβεται τον εαυτό του και να μην γνώριζε τον Παναγιώτη. “Τον Κοντολέοντα”. Αυτή ήταν η πρώτη μου σκέψη κάθε φορά που “κόλλαγα” σε κάποιο θέμα για τους νοσοκομειακούς γιατρούς, το ΕΣΥ, την πολιτική του υπουργείου Υγείας, την ευρωπαϊκές πολιτικές Υγείας. Ήταν σίγουρο για όλους μας ότι ο Παναγιώτης κάτι θα ξέρει οπωσδήποτε. Μας έδινε ειδήσεις, έβγαζε πρωτοσέλιδα κύρια θέματα ακόμη και στις εφημερίδες μεγάλης κυκλοφορίας. Κινητή βιβλιοθήκη τον λέγαμε. Δεν ήταν μόνο ότι ο Παναγιώτης ενημερωνόταν διαρκώς, έτρεχε από νοσοκομείο σε νοσοκομείο μετά την υπηρεσία του στα εξωτερικά ιατρεία του “Αλεξάνδρα”, έμπαινε μανιωδώς στο Ίντερνετ για να βρει οδηγίες, συστάσεις, αποτελέσματα συνεδριάσεων σχετικά με τα υγειονομικά συστήματα, έτρεχε στις συνεδριάσεις και τις συσκέψεις της ΕΙΝΑΠ, της ΟΕΝΓΕ, του ΠΙΣ, του ΙΣΑ, του ΚΕΣΥ, στο υπουργείο Υγείας, στον ΣΥΝ, στον ΣΥΡΙΖΑ, στην “Ανοιχτή Πόλη”, στις συνεστιάσεις, δεν άφηνε θέμα που να μη σκεφτεί, που να μην διαμόρφωνε στάση. Αγωνιστικός, μαχητικός, καμιά φορά προκαλούσαν παρεξηγήσεις η επιμονή του και το πάθος του, αλλά όλοι ήξεραν ότι ο Παναγιώτης ήταν ανιδιοτελής, ήταν αγωνιστής, με βαθιά αίσθηση της συντροφικότητας. Ποιος θα περίμενε ότι η έλλειψη ενός απινιδωτή και ενός αναπνευστήρα στα εξωτερικά ιατρεία του “Αλεξάνδρα” θα κόστιζε τόσο άδικα τη ζωή στον Παναγιώτη; Μέχρι προχθές έγραφα ότι ο Παναγιώτης δίνει μάχη στην εντατική μετά την ανακοπή. Έτσι ήθελα να πιστεύω. Κι όμως, ο Παναγιώτης είχε ήδη δραπετεύσει. Ούτε ένα γειά, ρε Παναγιώτη; Κλαίω! Βασίλης ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ