Παρ’ όλο που το 2000 ξεκίνησε στο υπουργείο Υγείας μια μεταρρύθμιση βασισμένη σε ένα ολοκληρωμένο σχέδιο και με σκοπό να μεταμορφώσει το ΕΣΥ σε ένα σύγχρονο και αποτελεσματικό σύστημα Υγείας, που θα ανταποκρίνεται στις πραγματικές ανάγκες και προσδοκίες του Ελληνα πολίτη για αξιοπρεπείς και υψηλού επιπέδου υπηρεσίες Υγείας, ωστόσο, ακόμη και σήμερα η κατάσταση είναι αμετάβλητη. Με βάση την τελευταία έκθεση του ΟΟΣΑ (2008), οι συνολικές δαπάνες για την Υγεία ανήλθαν στο 9,1% του ΑΕΠ, ελαφρώς πάνω από τον μέσο όρο του 8,9%, δηλαδή σε 24 δισ. ευρώ ετησίως.
Το ανησυχητικό, όμως, είναι η αύξηση των δαπανών για φάρμακα και η περίθαλψη με ρυθμό που κυμαίνεται από 15% ώς 20% ετησίως. Πέρυσι, ανήλθαν σε 5,2 δισ. ευρώ. Με απλά μαθηματικά, το έλλειμμα των κλάδων ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης των ασφαλιστικών ταμείων και του Δημοσίου αυξάνεται κατ’ έτος κατά ένα περίπου δισ. ευρώ.
Η έκρηξη των δαπανών Υγείας, που οδηγεί τη χώρα σε επιδείνωση της δημοσιονομικής κρίσης που ζούμε, οφείλεται σε νοσηρά φαινόμενα, όπως η υπερσυνταγογράφηση φαρμάκων με στόχο το κέρδος, η αλόγιστη παραπομπή ασθενών σε ιατρικές και εργαστηριακές εξετάσεις, όπως και η αναποτελεσματική οργάνωση των νοσοκομείων.