Η εξέλιξη των ιατρικών τεχνικών, η ευκολότερη διάγνωση, η βελτίωση των απεικονιστικών μεθόδων που επιτρέπουν στον καρδιοχειρουργό να αναγνωρίσει επακριβώς το πρόβλημα και να μελετήσει την ειδική φυσιολογία του καρδιακού μυός που πρόκειται να χειρουργήσει, όπως, εξάλλου, και η αρτιότερη εκπαίδευση των καρδιοχειρουργών και η αλματώδης βελτίωση των φαρμακευτικών σκευασμάτων που χορηγούνται μετεγχειρητικά έχει επιτρέψει στις επεμβάσεις καρδιοχειρουργικής να μεταβληθούν σε αυτό που οι ειδήμονες χαρακτηρίζουν ως «εγχειρήσεις ρουτίνας».
Τέτοιες επεμβάσεις σήμερα έχουν στη συντριπτική τους πλειονότητα ευτυχή έκβαση για την υγεία του ασθενούς.
Σύμφωνα με τους ειδικούς γιατρούς, σήμερα το ανώτατο αποδεκτό διεθνώς ποσοστό θνητότητας για τις εγχειρήσεις καρδιάς δεν ξεπερνά το 7%-8%. Ειδικότερα:
– Για τις χαμηλού κινδύνου εγχειρήσεις, όπως π.χ. αορτοστεφανιαία παράκαμψη (bypass) το ποσοστό δεν πρέπει να ξεπερνά το 3%-4%.
– Για τις μετρίου κινδύνου το 7%-8% και μόνο σε πολύ βαριά περιστατικά μπορεί η θνητότητα να φτάσει το 10%-15%.
Τα ποσοστά αυτά σε εξειδικευμένα Κέντρα, είναι σαφώς μικρότερα. Είναι ενδεικτικό ότι στο Ωνάσειο Καρδιοχειρουργικό Κέντρο η ενδονοσοκομειακή θνητότητα στο σύνολο των καρδιοχειρουργικών περιστατικών δεν ξεπερνά το 2,7%. Μάλιστα, σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα η βρετανική Επιτροπή Υπηρεσιών Παροχής Υγείας, το ποσοστό επιβίωσης γιά κάθε τύπο καρδιοχειρουργική εξέταση που πραγματοποιείται στη Βρετανία ανέρχεται σε 96,5 %, ενώ όσον αφορά τις ΗΠΑ, σύμφωνα με πρόσφατη στατιστική του Ιατρικού Κέντρου της Βοστώνης, το ποσοστό θνησιμότητας αγγίζει το 2% έως 2.5%.