Επικίνδυνες πτήσεις σωτηρίας
Της ΔΗΜΗΤΡΑΣ ΕΥΘΥΜΙΑΔΟΥ
Κορόνα-γράμματα φαίνεται ότι παίζουν τη ζωή των ασθενών που ζουν απομονωμένοι στα νησιά μας οι αρμόδιοι του υπουργείου Υγείας, αφού οι αεροδιακομιδές για τα νοσοκομεία των μεγάλων αστικών κέντρων δεν πληρούν τις απαραίτητες συνθήκες ασφαλείας.
Τα στρατιωτικά πτητικά μέσα που χρησιμοποιούνται τα τελευταία χρόνια -μετά την πτώση των τριών ελικοπτέρων Agusta του ΕΚΑΒ- στην πλειονότητά τους δεν είναι κατάλληλα διαμορφωμένα για να μεταφέρουν ασθενείς.
Είναι ενδεικτικό ότι τα αεροσκάφη αυτά προετοιμάζονται μόλις λίγα λεπτά πριν από την αποστολή τους, με αποτέλεσμα να καταγράφονται άκρως επικίνδυνα έως και τραγελαφικά περιστατικά.
* Ακόμη και ο ίδιος ο υπεύθυνος αεροδιακομιδών μιλάει για ερασιτεχνισμούς, ενώ ανατριχιαστική είναι η περιγραφή του Κυριάκου Σιδηρόπουλου, μέλους πληρώματος των αεροσκαφών σε επίσημη αναφορά του προς τη Διεύθυνση του ΕΚΑΒ πριν από ένα μήνα για την κατάσταση που επικρατεί μέσα στο C-130, αλλά και στο Super Puma:
Χωρίς υποστήριξη
« […] Σε διάφορα σημεία στάζουν λάδια από το υδραυλικό σύστημα της πόρτας. Ο ασθενής μεταφέρεται μόνο με μεταλλικό φορείο, από έναν στενό διάδρομο που αφήνει το κιβώτιο. Κατά την μεταφορά δεν είναι δυνατόν να υποστηρίζεται αναπνευστικά και οι οροί πρέπει να είναι κατεβασμένοι. Σε αυτή τη φάση συμβαίνουν διάφορα. Πληρώματα που σκοντάφτουν ή γλιστρούν. Ασθενείς ξυπνούν, απορυθμίζονται, οροί πέφτουν, φλέβες ξηλώνονται».
Σήμερα την αρμοδιότητα διαχείρισης των πτητικών μέσων έχει η πολεμική αεροπορία μετά την παραχώρηση από το υπουργείο Υγείας. Την υγειονομική, όμως, ευθύνη και αξιολόγηση διατηρεί το ΕΚΑΒ. Τα μέσα που διατίθενται είναι τα ακόλουθα:
-Τρία ειδικά ελικόπτερα του ΕΚΑΒ Α109. Βασική λεπτομέρεια όμως είναι πως το ένα εξ αυτών είναι καθηλωμένο στο έδαφος εδώ και πολύ καιρό λόγω τεχνικής βλάβης.
-Ενα αεροσκάφος C-130.
-Ενα ελικόπτερο της αεροπορίας τύπου Super Puma.
-Κάποιες φορές αξιοποιείται και ένα αεροσκάφος C12 του στρατού ξηράς κυρίως για μεταφορά μοσχευμάτων.
* Ο υπεύθυνος του γραφείου αεροδιακομιδών του ΕΚΑΒ Δημήτρης Ευθυμιάδης εξηγεί: «Στην παρούσα φάση επιχειρούμε με δύο κατηγορίες πτητικών μέσων. Η πρώτη είναι τα δύο ελικόπτερα Α109, που είναι και τα μόνα πιστοποιημένα και διαμορφωμένα κατάλληλα για να κάνουν αεροδιακομιδές ασθενών.
»Η δεύτερη είναι τα πτητικά μέσα της πολεμικής αεροπορίας (C-130 και Super Puma) που δεν είναι πιστοποιημένα και διαμορφωμένα κατάλληλα για αεροδιακομιδές, διότι προορίζονταν για τις εργασίες της πολεμικής αεροπορίας. Ετσι 10 με 15 λεπτά πριν χρησιμοποιηθούν για μεταφορά ασθενών τοποθετούμε τα δικά μας φορητά μηχανήματα. Ολα αυτά είναι σαφώς ερασιτεχνικά σε ό,τι αφορά στην τοποθέτηση και την ασφάλεια του ασθενούς».
* Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες το υπουργείο Υγείας είχε προμηθευτεί πλήρως πιστοποιημένα ιατρικά μηχανήματα αξίας περίπου 600.000 ευρώ, τα οποία είχαν τοποθετηθεί σε δύο ελικόπτερα Super Puma.
Λίγο αργότερα, όμως, και πριν καλά καλά χρησιμοποιηθούν σε δέκα αερομεταφορές, αφαιρέθηκαν και σήμερα… σκονίζονται στις αποθήκες της πολεμικής αεροπορίας.
Διαδικασία «ρουλέτας»
«Ηταν ένας εξοπλισμός κινητής μονάδας για να υποστηρίζει απόλυτα έναν ασθενή. Ειδικά φορεία, αναρροφήσεις, απινιδωτές. Τα πάντα! Σήμερα δεν χρησιμοποιούνται και είναι στις αποθήκες. Υπάρχουν, όμως, επιπτώσεις στην ασφάλεια όταν τα μηχανήματα τοποθετούνται 10 λεπτά πριν διότι μπορεί να αποσπαστούν ανά πάσα ώρα και στιγμή», επιβεβαιώνει ο υπεύθυνος αεροδιακομιδών.
* Ο πρόεδρος του ΕΚΑΒ Νίκος Παπαευσταθίου, από την πλευρά του, κάνει λόγο κυρίως για την αυτοθυσία των εργαζομένων: «Από το 1994 και μέχρι σήμερα οι αεροδιακομιδές εκτελούνται από ανθρώπους με υψηλό αίσθημα ευθύνης και άριστη επιστημονική κατάρτιση, που συμμετέχουν κάθε μέρα σε μία διαδικασία “ρουλέτας”. Συνεχίζουν το έργο των συναδέλφων τους που έχασαν τη ζωή τους εν ώρα υπηρεσίας στα τρία αεροπορικά δυστυχήματα του ΕΚΑΒ, προσπαθώντας να βρεθούν όλο το χρόνο δίπλα στον συνάνθρωπό μας που έχει ανάγκη σε οποιοδήποτε σημείο της Ελλάδος».
* Στο μεταξύ, άλλη μία ελληνική πρωτοτυπία αποτελεί το γεγονός ότι σχεδόν στις μισές πτήσεις εξωτερικού όπου ασθενής πρέπει να μεταφερθεί για νοσηλεία ή για μεταμόσχευση, ναυλώνονται ιδιωτικά αεροσκάφη με κόστος περίπου 30.000 ευρώ την πτήση.
Ενα κόστος με το οποίο (αν υπολογισθεί συνολικά ο αριθμός των πτήσεων) θα μπορούσε να καλύψει την αγορά ενός αεροσκάφους που θα ανήκε στο ελληνικό Δημόσιο.