p>ΠΡΟΣ την ΥΠΟΥΡΓΟ ΥΓΕΙΑΣ
κ.ΜΑΡΙΛΙΖΑ ΞΕΝΟΓΙΑΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
ΠΟΣΟ ΥΠΟΜΟΝΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ????
Κυρία Υπουργέ,
Θεωρούμε ότι πρέπει πλέον να επανεξετάσουμε τον τρόπο δράσης και κοινοποίησης του προβλήματός μας, για την τραγική και πρωτοφανή κατάσταση που βιώνουμε οι Επιστήμονες Ιατρικής Υπηρεσίας του Νοσοκομείου Βόλου, (Βιοχημικοί, Φαρμακοποιοί, Ψυχολόγοι κ.λ.π.).
Από τον Ιούνιο 2009 επικρατεί ένα πρωτόγνωρο καθεστώς ανασφάλειας, καθόσον είμαστε απλήρωτοι για τις εφημερίες που υπεύθυνα και με συνείδηση εκτελούμε σε νευραλγικά Τμήματα, όπως είναι το Βιοχημικό Εργαστήριο και το Φαρμακείο, καταθέτοντας «κομμάτια» από τη ζωή μας σε Σαββατοκύριακα, καθημερινές και Αργίες…
Προσπαθήσαμε επανειλημμένα να επικοινωνήσουμε με τη Διοίκηση και να ζητήσουμε τη βοήθειά της προς την κατεύθυνση λύσης, για την αναζήτηση συμπληρωματικών κονδυλίων και από τις δύο κυβερνήσεις και αντιμετωπίσαμε άρνηση και κοροϊδία.
Η ίδια «ύποπτη» σιωπή τηρήθηκε και με την κοινοποίηση εξωδίκων και συνδικαλιστικών πιέσεων από τα αρμόδια όργανα…
Είναι όμως πραγματικά παράξενη και πρωτοφανής η στάση της Διοίκησης, στο όλο θέμα, που αξίζει να διερευνηθεί κατά πόσο βαρύνεται με τα αδικήματα του Ποινικού Δικαίου.
Εξαντλήσαμε την υπομονή μας και από τη μεριά μας αισθανόμαστε ντροπή σαν επιστήμονες που «ζητιανεύουν», ενώ η Διοίκηση ενδεχομένως «καμαρώνει» για τους απλήρωτους εφημερεύοντές της.
Ζητάμε λοιπόν μαζί με τα λεφτά μας και τη χαμένη αξιοπρέπειά μας…..
Ευχαριστούμε για τη φιλοξενία,
Οι Επιστήμονες Ιατρικής Υπηρεσίας.