p>
ΘΕΜΑ: Χρονία νόσος των Νοσηλευτηρίων Χρονίων Νοσημάτων.
Από τις επισκέψεις μου στα Θεραπευτήρια Χρονίων
Παθήσεων της Περιφέρειας Αττικής αλλά και από τα επανειλημμένα
δημοσιεύματα στον Τύπο αναφαίνεται μια κατάσταση που δεν ταιριάζει σε
χώρα του Πρώτου Κόσμου. Μερικοί από τους εργαζόμενους σε αυτά έχουν
φτάσει να μιλούν για “κοινωνικό έγκλημα που συντελείται εις βάρος
αναπήρων και αναξιοπαθούντων”.
Τα δύο Θεραπευτήρια Ανατολικής Αττικής (στη Γλυφάδα
και στα Μελίσσια) φιλοξενούν 60 και 85 ασθενείς αντίστοιχα. Το πρώτο
είναι σε παλαιό ενοικιαζόμενο κτίριο 4 ορόφων και οι ασθενείς του είναι
πάνω από 50 ετών και το 60% είναι κατάκοιτοι. Πολλοί από αυτούς δεν
έχουν συγγενικό περιβάλλον και σχεδόν όλοι έχουν ξεχαστεί από την
οικογένεια τους. Για αυτούς τους 60 ασθενείς υπάρχουν μόνο 12
νοσηλευτές για όλες τις βάρδιες και ένας τραυματιοφορέας μόνο για τις
πρωινές ώρες.
Στα Μελίσσια, οι 85 χρόνιοι ασθενείς είναι μεγάλης
ηλικίας χρόνιοι και στεγάζονται σε εγκαταστάσεις που προορίζονταν για
την παροδική φιλοξενία προσφύγων. Το προσωπικό είναι μεν 28 άτομα, αλλά
μόνο 7 είναι νοσηλευτές και είναι για όλες τις βάρδιες. Υπάρχουν και
δυο γιατροί που είναι και για τα δυό ιδρύματα, ένας φυσίατρος και ένας
παθολόγος που εκτελούν υπηρεσία μόνο τα πρωϊνά.
Όπως αναφέρει ο κ. Αθανασόπουλος Πέτρος, Διοικητής
και των δυό θεραπευτηρίων, υπάρχει αμεσότατη ανάγκη από εξειδικευμένα
άτομα που να συμπληρώσουν το 45% του προσωπικού, δηλαδή τις 84 θέσεις
που προβλέπονται αλλά είναι κενές. Τους έχουν δώσει 25 θέσεις μέσω
ΑΣΕΠ, αλλά θα χρειαστούν 2-3 χρόνια μέχρι να ολοκληρωθεί η διαδικασία
πρόσληψης και φυσικά κάποιοι εργαζόμενοι θα έχουν στο μεταξύ
συνταξιοδοτηθεί.
Στη Δυτική Αττική η κατάσταση είναι ακόμα πιο ζοφερή
αφού τα δύο θεραπευτήρια των χρονίων παθήσεων έχουν 208 κενές θέσεις.
Από τις 420 οργανικές θέσεις που προβλέπονται έχουν καλυφθεί μόνο οι
212. Απουσιάζουν τουλάχιστον 30 άτομα επιστημονικό προσωπικό – γιατροί,
φυσικοθεραπευτές, κλπ. Στο Μαυρίκειο Ίδρυμα, στο Σκαραμαγκά, στη
νυχτερινή βάρδια αντιστοιχεί ένας νοσηλευτής για κάθε όροφο, που έχει
έκταση περίπου 1000 τ.μ., όταν οι περισσότεροι είναι κατάκοιτοι και
αδυνατούν να αυτοεξυπηρετηθούν. “Μου έχει τύχει να είμαι απογευματινή
βάρδια, να συμβεί κάτι σε ένα παιδί, να το πάω στο νοσοκομείο και να
επιστρέψω την άλλη μέρα το μεσημέρι…” φέρεται να λέει εργαζόμενος
εκεί.
Ερωτάται ο κος Υπουργός
1. Θα ερευνήσει άμεσα τις συνθήκες νοσηλείας και
εργασίας που επικρατούν στα Νοσηλευτήρια Χρονίων Παθήσεων της
Περιφέρειας Αττικής;
2. Θα λάβει άμεσα μέτρα για τη βελτίωση των συνθηκών νοσηλείας και εργασίας στα παραπάνω νοσηλευτήρια;
Αθήνα, 22 Φεβρουαρίου 2007
Ο Ερωτών Βουλευτής
Ντίνος Βρεττός