Ετσι «απογειώνονται» οι δαπάνες νοσοκομείων

Της Ελένης Πετροπούλου

Με ιλιγγιώδεις ρυθμούς «τρέχουν» κάθε χρόνο οι δαπάνες των νοσοκομείων για την προμήθεια αναλώσιμου ιατρικού υλικού, προκαλώντας οικονομική αιμορραγία. Από τα 2,5 δισ. ευρώ που δαπανώνται για προμήθειες κάθε χρόνο στο ΕΣΥ, το 30%, δηλαδή 750 εκατ. ευρώ αφορούν μόνο τα αναλώσιμα ιατρικά είδη. Οι δαπάνες των υλικών αυτών αυξάνονται με ετήσιο ρυθμό 10% – 20%, όταν οι πραγματικές ανάγκες των νοσοκομείων υποχρεώνουν σε ρυθμό αύξησης που δεν ξεπερνάει το… 3%!

Αποκλίσεις

Άλλωστε, τις υπερτιμολογήσεις και τις τεράστιες αποκλίσεις τιμών έως και 400% στην αγορά ιατρικών υλικών και προϊόντων από νοσοκομείο σε νοσοκομείο της χώρας, κατέγραψε πρόσφατα το Παρατηρητήριο Τιμών, του υπουργείου Υγείας. Ενδεικτική είναι η περίπτωση προμήθειας ενός σετ λαπαροσκοπικής χολοκυστεκτομής, το οποίο κοστίζει από 3.488 ευρώ (Πανεπιστημιακό Λάρισας) έως 750 ευρώ (Νοσοκομείο Λιβαδειάς).

Τα προβλήματα στον τομέα των προμηθειών και η ολοένα και μεγαλύτερη εκτίναξη των δαπανών για τις προμήθειες των νοσοκομείων συζητήθηκε χθες στο πλαίσιο διημερίδας με θέμα «Προμήθειες και εφοδιαστική αλυσίδα νοσοκομείων».

Σύμφωνα με τους ομιλητές ανάλογα προβλήματα παρουσιάζουν και άλλες ευρωπαϊκές χώρες, οι οποίες ωστόσο έχουν καταφέρει να συγκρατήσουν τις δαπάνες. Χαρακτηριστική η περίπτωση της γερμανικής κυβέρνησης η οποία κατάφερε να μειώσει κατά 40.000 ευρώ τον μήνα το κόστος για τη λειτουργία των φωτοτυπικών μηχανημάτων στα νοσοκομεία, με μία πολύ απλή κίνηση: Ενοποίησε σε μόλις 15 τους τύπους των φωτοτυπικών εγγράφων και των αναγκαίων μελανιών των μηχανημάτων!

Αποκέντρωση

Επίσης, στη Βρετανία καταβάλλεται προσπάθεια για την αποκέντρωση του συστήματος των προμηθειών Υγείας η οποία, σε αρκετά αναλώσιμα υλικά, επιχειρείται να φτάσει μέχρι το επίπεδο του νοσοκομείου. Η πρόεδρος του Επιστημονικού Κέντρου «Management Νοσοκομείων» Αναστασία Μπαλασοπούλου, πρώην διοικήτρια του νοσοκομείου της Αθήνας «Αλεξάνδρα» είπε ότι 1 στις 3 προμήθειες αφορούν αναλώσιμα υλικά, το κόστος των οποίων αυξάνεται με ετήσιο ρυθμό 10% – 20%. Υποστήριξε ότι η αύξηση αυτή δεν ανταποκρίνεται στις πραγματικές ανάγκες των νοσοκομείων, όπως αυτές προκύπτουν από τον όγκο τον περιστατικών που εξυπηρετούνται και την αναμενόμενη αύξηση των τιμών των υλικών.