Της Ιωαννας Μανδρου
Ισχυρό πονοκέφαλο προκαλούν στο οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης δικαστικές αποφάσεις, μέσω των οποίων δίνονται εκατομμύρια για επιδόματα και παροχές πάσης φύσεως. Ακόμη και ανώτατοι δικαστικοί λειτουργοί κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, ενώ για καταχρήσεις και «καθ’ υπερβολήν» εφαρμογή της ισότητας κάνει λόγο με δήλωσή του στην «Κ» ο αντιπρόεδρος του Ελεγκτικού Συνεδρίου, Ιω. Καραβοκύρης. O ανώτατος δικαστικός παραδέχεται πως έχουν υπάρξει και υπερβολές στη χορήγηση παροχών από τα δικαστήρια, τονίζοντας πως οι δικαστικοί λειτουργοί «υποχρεούνται να εφαρμόζουν την αρχή της ισότητας με σύνεση, συνεκτιμώντας πολλούς παράγοντες και ασφαλώς κατανοώντας και τη δυσμενέστατη οικονομική συγκυρία…». Η αφετηρία σε όλες αυτές τις υποθέσεις είναι η ίδια. Ολα ξεκινούν από ένα επίδομα και η συνέχεια είναι επίσης ίδια. Η δικαίωση του ενός ανοίγει την πόρτα για χιλιάδες.
Ενδεικτικά:
1. Το επίδομα των 176 ευρώ
Δόθηκε αρχικά σε μικρή κατηγορία δημοσίων υπαλλήλων και δικαστικά το διεκδίκησαν πολλοί άλλοι. Χιλιάδες οι αγωγές που κατατέθηκαν, ενώ πάμπολλες εκκρεμούν. H υπόθεση έφθασε να κριθεί σε ανώτατο δικαστικό επίπεδο. Ο Αρειος Πάγος με δύο αποφάσεις του, δέχθηκε το νόμιμο του αιτήματος για επέκταση του επιδόματος. Για να αντιληφθεί κανείς το μέγεθος του κόστους, αρκεί να αναφερθεί αυτό: Δικαιούχοι, σύμφωνα με τις αποφάσεις της Δικαιοσύνης, είναι όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι υπάλληλοι των ΟΤΑ. Εξαιρούνται μόνον ορισμένοι με συλλογικές συμβάσεις, όπως για παράδειγμα οι εργαζόμενοι της ΔΕΗ. Με μεγάλο ενδιαφέρον, αναμένεται απόφαση για το επίδομα των 176 ευρώ που υπολογίζεται για δώδεκα μήνες τον χρόνο στον βασικό μισθό, από το Συμβούλιο της Επικρατείας όπου και εκκρεμεί σχετική υπόθεση
2. Το οικογενειακό επίδομα του 10%
Κλασική περίπτωση επιδόματος που διεκδικήθηκε με σθένος τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια. Το αίτημα για τη χορήγησή του στηρίχθηκε στην αρχή της ισότητας. Δόθηκε στον ένα γονιό που εργαζόταν στο Δημόσιο, το ζήτησε και ο άλλος. To Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο αποφάσισε να το λαμβάνουν και οι δύο. Την ίδια ώρα, στην Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου εκκρεμεί αίτημα συνταξιούχων που το διεκδικούν και αυτοί. Αναμένεται απόφαση επί του θέματος. Βέβαια μέχρι τώρα οι αποφάσεις των Τμημάτων του ανωτάτου αυτού δικαστηρίου είναι αρνητικές.
3. Αναδρομικά σε βάθος χρόνου
Στα παραπάνω, ήρθε να προστεθεί και μια απόφαση από το Δικαστήριο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Τι απεφάνθη; Οτι το Δημόσιο δεν μπορεί να διατηρεί για τον «εαυτό του» προνόμια όπως ότι οι πολίτες μπορούν να διεκδικούν αναδρομικά από το κράτος μόνο για δύο χρόνια τις όποιες αξιώσεις τους, ενώ για τις αξιώσεις μεταξύ ιδιωτών ισχύει η πενταετία. Οι πρώτοι που μπήκαν στον χορό των διεκδικήσεων για αναδρομικά πενταετίας – πλην των δικαστικών που το είχαν αποφασίσει «μόνοι τους για τους εαυτό τους» και πριν από την απόφαση του Στρασβούργου, ήταν οι χιλιάδες συμβασιούχοι που μονιμοποιήθηκαν με τον νόμο Παυλόπουλου. Μόλις έγιναν μόνιμοι δημόσιοι υπάλληλοι ζήτησαν υπερωρίες, άδειες, επιδόματα και λοιπά αναδρομικά για μία πενταετία. Τέλος, υπάρχει και δεύτερη απόφαση, από το Στρασβούργο και αυτή, που δίνει το δικαίωμα σε όλους, όσοι εγείρουν αξιώσεις κατά του Δημοσίου να τις διεκδικούν στο εξής με τόκο όχι 6% που ίσχυε ως πρόσφατα για το κράτος, αλλά τουλάχιστον με διπλάσιο τόκο, όπως ισχύει για τις διαφορές ανάμεσα στους ιδιώτες.