Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών / Έκθεση με τίτλο «1822-1895. Από τον Λουί στον Παστέρ»

Καθώς το έτος 2022 σηματοδοτεί τη διακοσιοστή επέτειο από τη γέννηση του Λουί Παστέρ, το Institut – Musée Pasteur σχεδίασε μια έκθεση για τη ζωή και το έργο του Λουί Παστέρ.

Η έκθεση αυτή επιτρέπει στους επισκέπτες να ανακαλύψουν, μέσα από έντεκα πίνακες, τα σημαντικότερα επιστημονικά έργα του, ορισμένες στιγμές της προσωπικής του ζωής, εστιάζοντας στη σημασία της επιστημονικής του κληρονομιάς.

Από τις 20 Οκτωβρίου έως τις 19 Νοεμβρίου 2022, το Γαλλικό Ινστιτούτο Ελλάδος συμμετέχει στη σημαντική αυτή επέτειο αποτίνοντας φόρο τιμής στον Λουί Παστέρ, σημαντική προσωπικότητα της επιστημονικής προόδου, φιλοξενώντας την έκθεση αυτή στο Bistrot Paris-Athènes, η οποία είναι ανοιχτή στο κοινό Τρίτη έως Σάββατο, από τις 08:00 έως τις 17:00.

Εν ζωή ήρωας

τις 27 Δεκεμβρίου 1892, γιορτάστηκαν στη Σορβόννη τα εβδομηκοστά γενέθλια του Λουί Παστέρ σε επίσημη τελετή. Σχεδόν χίλιοι επισκέπτες από όλο τον κόσμο εισέβαλαν στο Μεγάλο Αμφιθέατρο. Ο Παστέρ εισήλθε στηριζόμενος από τον Προέδρο της Γαλλικής Δημοκρατίας, Sadi Carnot. Τον υποδέχθηκαν με παρατεταμένο χειροκρότημα. Ο Βρετανός χειρουργός Joseph Lister, εκπροσωπώντας την διεθνή επιστημονική κοινότητα, άνοιξε την εκδήλωση των τιμητικών αφιερωμάτων. Συντετριμμένος από συγκίνηση και σωματικά αδύναμος, ο Παστέρ ζήτησε από τον γιο, του Jean-Batiste, να εκφωνήσει την απάντηση του: «Μου δίνετε τη βαθύτερη χαρά που μπορεί να νιώσει ένας άνθρωπος, ο οποίος έχει την ακατανίκητη πεποίθηση ότι η επιστήμη και η ειρήνη θα θριαμβεύσουν έναντι της άγνοιας και του πολέμου…».

Τελευταίες ημέρες

Την 1η Νοεμβρίου 1894, ο Παστέρ υπέστη κρίση ουραιμίας. Παρά την ελαφρά βελτίωση επόμενες εβδομάδες, η κατάστασή του τελικά επιδεινώθηκε. Στις 13 Ιουνίου 1895, πολύ αδύναμος για το συνηθισμένο του ταξίδι στην Arbois, ταξίδεψε με αυτοκίνητο στο κτήμα Villeneuve l’Étang στη Marnes-la-Coquette στα περίχωρα του Παρισιού. Η κυβέρνηση είχε παραχωρήσει στον Παστέρ, το κτήμα για την διεξαγωγή των πειραμάτων για τη λύσσα. Παρά την ανάπαυση στην ύπαιθρο, κάτω από τη γαλήνια σκιά που προσφέρουν οι «μωβ οξιές», η κατάσταση του επιδεινώθηκε γρήγορα. Ο Λουί Παστέρ πέθανε στις 28 Σεπτεμβρίου 1895 σε ένα ασκητικό, λιτό δωμάτιο με μόνα έπιπλα ένα κρεβάτι, ένα τραπέζι και μια μεγάλη πολυθρόνα.

Κηδεία δημοσία δαπάνη

Με την ανακοίνωση του θανάτου του, η κυβέρνηση αποφάσισε να κηδευτεί δημοσία δαπάνη. Στις 5 Οκτωβρίου, η νεκροφόρα που έσυραν έξι μισθωμένα άλογα αναχώρησε για τον Καθεδρικό Ναό της Παναγίας των Παρισίων σε μια πομπή παρόμοια με της κηδείας του Victor Hugo, δέκα χρόνια νωρίτερα. Αμέτρητος κόσμος συνωστίστηκε στη διαδρομή της νεκρώσιμης πομπής. Σύμφωνα με την επιθυμία της οικογένειάς του, ο Παστέρ ενταφιάστηκε στο Ινστιτούτο Παστέρ σε ένα λιτό τάφο από γρανίτη, πάνω από τον οποίο δεσπόζει θόλος με πολύχρωμα ψηφιδωτά σε χρυσό φόντο, με αλληγορικές εικόνες ζώων και συμπλέγματα φυλλωμάτων. Οι τοίχοι καλύπτονται από πολύτιμο μάρμαρο, στο οποίο είναι χαραγμένες καθεμία από τις ανακαλύψεις του Παστέρ, σύμβολο της κάθε μιας νίκης που κατήγαγε ενάντια στην άγνοια (τα κείμενα προέρχονται από το συνοδευτικό έντυπο της έκθεσης).

Τις Δευτέρες η έκθεση είναι ανοιχτή μόνο για οργανωμένες επισκέψεις σχολείων.

  • Είσοδος ελεύθερη