ΕΛΕΝΑ ΦΥΝΤΑΝΙΔΟΥ
«Καθημερινά μας τηλεφωνούν άνθρωποι που βρίσκονται σε απόγνωση. Ανθρωποι που τους χτύπησε η ασθένεια αφού είχαν χάσει τη δουλειά τους ή είναι ανάπηροι. Ανθρωποι με έξοδα και μηδαμινά έσοδα. Ειδικά το τελευταίο διάστημα με την, όχι αδικαιολόγητη, κινητοποίηση των φαρμακοποιών η κατάσταση έχει φθάσει στο απροχώρητο. Οι άνθρωποι αυτοί πρέπει να αγοράσουν φάρμακα αλλά δεν έχουν χρήματα για να τα πληρώσουν τοις μετρητοίς» δηλώνει προς «Το Βήμα» υπάλληλος του προγράμματος Βοήθεια στο Σπίτι.
Πρωτοφανείς για τα ελληνικά δεδομένα δυσκολίες πρόσβασης στη θεραπεία, οι οποίες ως χθες θα έμοιαζαν απίστευτες, συναντούν όσοι είναι άποροι ή ζουν στα όρια της φτώχειας και πάσχουν από σοβαρά χρόνια προβλήματα υγείας. Σαν να μην τους έφθανε η αγωνία για την εξέλιξη της ασθένειάς τους, έπρεπε να προστεθεί και το άγχος εύρεσης και κάλυψης του κόστους των πολύτιμων για τη ζωή τους φαρμάκων. Δεκάδες τηλεφωνήματα από ανήμπορους ανθρώπους που δεν μπορούν να αγοράσουν τη θεραπεία τους δέχονται καθημερινά τόσο ο Φαρμακευτικός Σύλλογος Αθηνών και οι σύλλογοι ασθενών όσο και οι αρμόδιοι του προγράμματος Βοήθεια στο Σπίτι. Οι τελευταίοι δεν προλαβαίνουν καλά-καλά να ικανοποιήσουν όλα τα αιτήματα, αφού οι κλήσεις για παροχή κάθε είδους βοήθειας έχουν αυξηθεί τον τελευταίο μήνα κατά 25% ακόμη και σε περιοχές που μέχρι πρότινος δεν βρίσκονταν στο «κόκκινο».
«Καθημερινά μας τηλεφωνούν άνθρωποι που βρίσκονται σε απόγνωση. Ανθρωποι που τους χτύπησε η ασθένεια αφού είχαν χάσει τη δουλειά τους ή είναι ανάπηροι. Ανθρωποι με έξοδα και μηδαμινά έσοδα. Ειδικά το τελευταίο διάστημα με την, όχι αδικαιολόγητη, κινητοποίηση των φαρμακοποιών η κατάσταση έχει φθάσει στο απροχώρητο. Οι άνθρωποι αυτοί πρέπει να αγοράσουν φάρμακα αλλά δεν έχουν χρήματα για να τα πληρώσουν τοις μετρητοίς» δηλώνει προς «Το Βήμα» υπάλληλος του προγράμματος Βοήθεια στο Σπίτι.
Χαρακτηριστικά αναφέρει τα ακόλουθα περιστατικά που εντάχθηκαν στο πρόγραμμα το τελευταίο διάστημα:
l Γυναίκα, 53 ετών, με καρκίνο στον μαστό είναι άνεργη τον τελευταίο ενάμιση χρόνο. Δεν έχει εισόδημα από καμία πηγή. Κάθε μήνα πρέπει να δίνει 80 ευρώ για να αγοράζει τα φάρμακά της και κάθε τρίμηνο 400 ευρώ για να κάνει μία ένεση. Καθώς δεν μπορούσε να αγοράσει τη θεραπεία της απευθύνθηκε στο φαρμακείο του ΕΟΠΥΥ. Ο φαρμακοποιός όμως την παρέπεμψε σε ιδιωτικό φαρμακείο διότι, όπως της είπε, οι θεραπείες της δεν είναι στη λίστα φαρμάκων υψηλού κόστους.
l Γυναίκα που πάσχει από κατάθλιψη λαμβάνει σύνταξη 400 ευρώ από τον ΟΓΑ. Με την πενιχρή αυτή σύνταξη πρέπει να καλύψει το ενοίκιό της και τη θεραπεία της, το μηνιαίο κόστος της οποίας ανέρχεται στο ποσόν των 120 ευρώ. Τα χρήματα δεν της φθάνουν ούτε για ένα πιάτο φαΐ. Αυτό το έχει αναλάβει η γειτονιά.
Εβδομηνταεξάχρονη καρκινοπαθής, τελικού σταδίου, κατάκοιτη, ζει στο σπίτι της ολομόναχη. Οι γιατροί τής δίνουν οκτώ μήνες ζωής. Εχει χάσει και τον σύζυγό της και τον γιο της. Δεν έχει βοήθεια από πουθενά. Η σύνταξή της είναι 412 ευρώ ακριβώς. Ακόμη κι αν μπορούσε να αγοράσει τα φάρμακά της, λόγω της βεβαρημένης κατάστασης της υγείας της δεν θα μπορούσε να βγει στη… γύρα για να τα βρει.
Κάθε μέρα και χειρότερα
«Αναφέρω μόνο μερικά παραδείγματα, αλλά δυστυχώς υπάρχουν πολλά. Τι να πρωτοπώ; Για μια γιαγιά που παρακολουθούμε η οποία είναι τυφλή και δεν μπορεί να αγοράσει τα φάρμακά της, αφού η σύνταξή της είναι 600 ευρώ και το ενοίκιό της 300; Για μια γυναίκα η οποία είναι παραπληγική, σε καροτσάκι, και ζει από την πενιχρή σύνταξη του πατέρα της; Η κατάσταση είναι τραγική και δυστυχώς κάθε μέρα γίνεται χειρότερη…» σημειώνει νοσηλεύτρια του προγράμματος.
Πριν από λίγες ημέρες χτύπησε την πόρτα του Φαρμακευτικού Συλλόγου Αττικής μια νέα κοπέλα γεννημένη στην Ελλάδα από αιγύπτιους γονείς. Δεν πρόλαβε να εργαστεί. Ως πρόσφατα ήταν ασφαλισμένη στο οικογενειακό βιβλιάριο του πατέρα της. Στα 25 της χρόνια βρέθηκε ανασφάλιστη και με καθολικό καρκίνο. «Δεν μπορεί να πάρει φάρμακα ούτε από το νοσοκομείο ούτε να βγάλει βιβλιάριο απορίας διότι δεν είναι ελληνίδα υπήκοος. Το ίδιο πρόβημα αντιμετωπίζει και μια κοπέλα από την Αλβανία» εξηγεί υπάλληλος του Φαρμακευτικού Συλλόγου Αττικής.
Ινσουλίνη με… αλληλεγγύη
Τουλάχιστον 300 ευρώ χρειάζονται κάθε μήνα οι πάσχοντες από διαβήτη για να αγοράσουν τη θεραπεία τους. «Μέσω του Διαδικτύου η ινσουλίνη διακινείται με αλληλεγγύη. Κανείς από τον χώρο μου δεν μπορεί να αγοράσει τα φάρμακά του» δηλώνει η αντιπρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Σωματείων – Συλλόγων Ατόμων με Σακχαρώδη Διαβήτη κυρία
Γκόλφω Γεμιστού
.Οπως αναφέρει, οι πάσχοντες από διαβήτη τύπου Ι (ινσουλινοεξαρτώμενοι) χρειάζονται κάθε μήνα τουλάχιστον τρία-τέσσερα κουτιά ταινίες μέτρησης σακχάρου και άλλα τόσα φιαλίδια ινσουλίνη. Το κόστος γι’ αυτά, τα οποία τα προμηθεύονται από φαρμακεία που την περίοδο αυτή δεν εκτελούν συνταγές, ανέρχεται στα 300 ευρώ. «Αλλοι πρέπει να δώσουν περισσότερα χρήματα. Εξαρτάται από τις ανάγκες κάθε πάσχοντος. Πόσοι όμως μπορούν σήμερα να πληρώνουν τέτοια ποσά κάθε μήνα;» αναρωτιέται.
Το ίδιο πρόβλημα αντιμετωπίζουν πολλοί χρονίως πάσχοντες. Ο πρόεδρος του Ωνασείου Καρδιοχειρουργικού Κέντρου κ. Ι. Λεκάκης κατήγγειλε την περασμένη Τετάρτη ότι πολλοί καρδιοπαθείς διακόπτουν τη θεραπεία τους επειδή δεν μπορούν να πληρώσουν ούτε καν τη συμμετοχή τους στο κόστος φαρμάκων. Οπως είπε, οι ασθενείς δεν μιλούν εύκολα για τη διακοπή της θεραπείας τους διότι αισθάνονται άσχημα. Οταν όμως παθαίνουν πνευμονικό οίδημα, μεταφέρονται στο νοσοκομείο και ανατάσσονται, οι γιατροί διαπιστώνουν ότι έχουν βεβαρημένο καρδιολογικό πρόβλημα. Μόνο όταν τους ρωτούν τον λόγο διακοπής της θεραπείας ξεπερνούν τους ενδοιασμούς τους και παραδέχονται ότι δεν αντέχουν να πληρώσουν τη συμμετοχή.
Αλλες φορές δεν υπάρχει το φάρμακο. Χωρίς τη θεραπεία του έμεινε την περασμένη εβδομάδα ένας ασθενής που πάσχει από ρευματοειδή αρθρίτιδα. «Είχα ραντεβού την Πέμπτη για να κάνω την ένεση που κάνω κάθε μήνα. Δυστυχώς, όταν έφθασα στο νοσοκομείο, μου είπαν ότι δεν μπορώ να κάνω τη θεραπεία διότι δεν υπάρχει το φάρμακο. Μου είπαν να τηλεφωνήσω την Τετάρτη κι αν το έχουν να μου κλείσουν νέο ραντεβού. Εγώ όμως στο μεταξύ σφαδάζω από τους πόνους…».
«Περιμένουμε με αγωνία την τιμολόγηση των νέων φαρμάκων, μεταξύ των οποίων τρία φάρμακα που προορίζονται για ασθενείς μας με σπάνιες παθήσεις, όπως ο συστηματικός ερυθηματώδης λύκος, η αμυλοείδωση και η οζώδης σκλήρυνση. Τα αναφερθέντα φάρμακα αντιμετωπίζουν πολύ πιο αποτελεσματικά τις παθήσεις αυτές. Δυστυχώς όμως βρίσκονται στο στάδιο της τιμολόγησης εδώ και έναν χρόνο, ουσιαστικά καθυστερώντας τη θεραπεία χιλιάδων ανθρώπων» επισημαίνει η πρόεδρος της Πανελλήνιας Ενωσης Σπανίων Παθήσεων (ΠΕΣΠΑ) κυρία Μαριάννα Λάμπρου.
Σπάνιες παθήσεις
Δύο χρόνια στο «περίμενε» για νέα σκευάσματα
Μετατίθεται γι’ αυτή την εβδομάδα η έκδοση του νέου δελτίου τιμών φαρμάκων, το οποίο έχει καθυστερήσει δύο ολόκληρα χρόνια. Οι εκπρόσωποι των ασθενών με σπάνιες παθήσεις βγάζουν κραυγή αγωνίας.
Δύο χρόνια στο «περίμενε» για νέα σκευάσματα
Μετατίθεται γι’ αυτή την εβδομάδα η έκδοση του νέου δελτίου τιμών φαρμάκων, το οποίο έχει καθυστερήσει δύο ολόκληρα χρόνια. Οι εκπρόσωποι των ασθενών με σπάνιες παθήσεις βγάζουν κραυγή αγωνίας.
«Περιμένουμε με αγωνία την τιμολόγηση των νέων φαρμάκων, μεταξύ των οποίων τρία φάρμακα που προορίζονται για ασθενείς μας με σπάνιες παθήσεις, όπως ο συστηματικός ερυθηματώδης λύκος, η αμυλοείδωση και η οζώδης σκλήρυνση. Τα αναφερθέντα φάρμακα αντιμετωπίζουν πολύ πιο αποτελεσματικά τις παθήσεις αυτές. Δυστυχώς όμως βρίσκονται στο στάδιο της τιμολόγησης εδώ και έναν χρόνο, ουσιαστικά καθυστερώντας τη θεραπεία χιλιάδων ανθρώπων» επισημαίνει η πρόεδρος της Πανελλήνιας Ενωσης Σπανίων Παθήσεων (ΠΕΣΠΑ) κυρία Μαριάννα Λάμπρου.
Εκτός από τις παραπάνω παθήσεις, την πρόσβαση σε νέα θεραπεία στερούνται επίσης ασθενείς με εστιακή επιληψία οι οποίοι, παρά τις διαθέσιμες θεραπείες, εξακολουθούν να υποφέρουν από κρίσεις. Το ίδιο ισχύει και για ασθενείς με μεταστατικό καρκίνο στα οστά, ασθενείς με καρκίνο του προστάτη, ηπατίτιδα C, αλλά και γι’ αυτούς με προχωρημένο μελάνωμα, για τους οποίους υπάρχουν περιορισμένες θεραπευτικές επιλογές. Οι πλέον ταλαιπωρημένοι πάσχοντες από καρκίνο κινδυνεύουν με διακοπή της θεραπείας τους λόγω αδυναμίας διάθεσης νέων συσκευασιών υφισταμένων φαρμάκων.
Σημειώνεται ότι η καθυστέρηση αυτή συμβαίνει τη στιγμή που η εθνική και η κοινοτική νομοθεσία προβλέπουν την άμεση πρόσβαση των ευρωπαίων ασθενών σε νέες θεραπείες επιβάλλοντας την έκδοση δελτίων τιμών νέων φαρμάκων κάθε 90 ημέρες.