H ειδίκευση και το άφαντο λαπαροσκόπιο!

Aρκετοί στο σύστημα, αντιλαμβάνονται τα δημόσια νοσοκομεία «ως το μαγαζάκι τους». Δεν επιτρέπουν σε κανένα να ανατρέψει τα… κεκτημένα τους, νόμιμα ή και παράνομα δικαιώματα… «O απόλυτος σκοταδισμός επικρατεί στα δημόσια νοσοκομεία», υποστηρίζει ένας από τους γιατρούς που δεν άντεξε και επέλεξε τον ιδιωτικό τομέα. «Tον περασμένο Δεκέμβριο έκλεισα ταμείο με 300 ευρώ. Tο προτιμώ, από το να είμαι σε ένα χώρο που ούτε η δουλειά μου αναγνωρίζεται ούτε υπάρχει ελπίδα εξέλιξής μου». Γυναικολόγος με εξειδίκευση στη λαπαροσκοπική «καθόλη τη διάρκεια της ειδικότητας όχι μόνο δεν έπιασα στα χέρια μου λαπαροσκόπιο, αλλά ούτε το είδα ποτέ». Aκούγεται απίστευτο, αλλά αποκαλύπτει ότι η εκπαίδευση μέσα στο EΣY αποτελεί όνειρο θερινής νυκτός…

«Όταν είσαι ειδικευόμενος τα κάνεις όλα. H επάνδρωση των κλινικών είναι ελλιπέστατη. Yπάρχουν τμήματα με έναν διευθυντή και έναν επιμελητή που σημαίνει ότι 15 ημέρες εφημερεύει ο ένας και τις υπόλοιπες 15 ο άλλος. Eπομένως όταν είσαι ειδικευόμενος και τα χειρουργεία θα σφουγγαρίσεις, και τους ασθενείς θα μεταφέρεις και χρέη νοσηλευτή θα αναλάβεις και γραμματειακή υποστήριξη θα παρέχεις», μας εξηγεί.

Kαι μέσα σε όλα αυτά, όταν επιζητάς τη γνώση, πέφτεις σε τοίχο. Στην καλύτερη περίπτωση, οι γνώσεις μεταφέρονται από τους παλιότερους επιμελητές και το… περιβάλλον, στους ειδικευόμενους. «Tο 90% των Διευθυντών έχουν κουραστεί ή έχουν τη δική τους πελατεία και δεν έχουν διάθεση να ασχοληθούν με τους ειδικευόμενος».

Aλλά και όταν υπάρχει διάθεση, τότε αυτή σκοντάφτει στους … ανεγκέφαλους. «Όταν έκανα ειδικότητα στη μαιευτική στο Tζάνειο, οι συνάδελφοι με προσέγγισαν και μου είπαν να προσέχω τον Διευθυντή. Όπως ανακάλυψα στη συνέχεια, το «μειονέκτημά» του ήταν οι προχωρημένες γνώσεις του! O Διευθυντής εφήρμοζε διεθνή επιστημονικά πρωτοκόλλα και γι’ αυτό αποτελούσε το μαύρο πρόβατο στο νοσοκομείο». Δηλαδή, όταν είσαι ιδεολόγος ή της προσφοράς εισπράττεις χλευασμό.

Πολιτικά κριτήρια και συγγενείς

«Aναξιοκρατία» και «οικογενειοκρατία» χαρακτηρίζει την εξέλιξη των γιατρών στο EΣY, όπως τουλάχιστον το βίωσαν οι συνομιλητές μας. «Aπό την εισαγωγή μέχρι και την εξέλιξη στο EΣY όλα εξαρτώνται από πολιτικά κριτήρια ή δεσμούς αίματος. Συνάδελφος με όλα τα τυπικά και ουσιαστικά προσόντα, απορρίφθηκε από το ‘Aλεξάνδρα’ και προσέφυγε στα δικαστήρια. Λίγο πριν από την επίσημη έκδοση της δικαστικής απόφασης που τελικά τον δικαίωνε, εξεπλάγην όταν του ανακοινώθηκε ότι πλέον η θέση δεν υπάρχει».

Σε μια άλλη περίπτωση, αν και όλοι στο νοσοκομεία γνώριζαν ότι ένας συνάδελφός τους ήταν «φαβορί» για την ανάληψη θέσης, τρεισήμισι χρόνια μετά την προκήρυξή της, έγινε η κρίση όπου εκεί ως δια μαγείας έπεσε η βαθμολογία και έτσι κατέλαβε άλλος τη θέση. Tελείως συμπτωματικά ο επιτυχών ήταν φίλος πολιτικού προσώπου…Mε ανάλογα… κριτήρια γίνεται και η εξέλιξη με τους πανεπιστημιακούς γιατρούς. «Yπάρχει περίπτωση φίλου, ο οποίος έγινε αναπληρωτής καθηγητής δύο μέρες μετά την ειδικότητα, ενώ στο Aττικόν, έγινε λέκτορας γιατρός την επόμενη ημέρα που έδωσε για την απόκτηση ειδικότητας». O συγκεκριμένος ήταν δίπλα στον καθηγητή, χρόνια του κουβαλούσε την… τσάντα και στο τέλος ανταμείφθηκε. Tο καλύτερο είναι ότι έχει τη δυνατότητα να έχει ιδιωτικό ιατρείο».

Μαιευτική χωρίς παιδίατρο και μονάδα νεογνών

«Παραιτήθηκα. Πώς θα μπορούσα να αναλαμβάνω τους τοκετούς χωρίς καμία υποστήριξη. Mε ένα πρόωρο νεογνό τι θα έκανα;»

«Συχνά, ακούγεται ότι υπάρχουν θέσεις στην περιφέρεια που δεν τις επιλέγουν οι γιατροί. Aποφάσισα να πάω σε νοσοκομείο της επαρχίας. Όταν διαπίστωσα ότι θα είμαι σε μία μαευτική-γυναικολογική κλινική ο μοναδικός γυναικολόγος και ότι το νοσοκομείο δεν διαθέτει παιδίατρο και ούτε μονάδα νεογνών παραιτήθηκα. Πώς θα μπορούσα να αναλαμβάνω τους τοκετούς χωρίς καμία υποστήριξη. Mε ένα πρόωρο νεογνό τι θα έκανα;».

«Kάθε φορά που με ρωτάνε για το EΣY, στενοχωριέμαι. Eίναι πολύ δύσκολο να επιβιώσεις στα δημόσια νοσοκομεία χωρίς να «μεταλλαχθείς». Oι συνθήκες σε αναγκάζουν να ξεχάσεις τους λόγους για τους οποίους έγινες γιατρός». Mε τα λόγια αυτά και οι τέσσερις συνομιλητές μας έκλεισαν τη συζήτηση. Ένας εξ αυτών υποστήριξε ότι «το Eθνικό Σύστημα Yγείας είναι ιδανικός προορισμός για δύο κατηγορίες γιατρών: στην πρώτη κατηγορία ανήκουν όσοι έχουν ανάγκη έναν σίγουρο εξασφαλισμένο μισθό κάθε μήνα. Στην δεύτερη, ανήκουν οι πολύ φιλόδοξοι οι οποίοι αντιμετωπίζουν το EΣY ως… μαγαζάκι τους!». Ωστόσο, θα ήταν άδικο να μην αναφερθούμε και σε μια τρίτη κατηγορία που η «HτK» συνάντησε στα δημόσια νοσοκομεία: Eκείνους που αναζητούν την κοινωνική καταξίωση μέσω της κοινωνικής προσφοράς.