class=MsoNormal style=”MARGIN: 0cm 0cm 8pt”>
Συντάκτης: Φιλήμων Καραμήτσος
class=MsoNormal style=”MARGIN: 0cm 0cm 8pt”>Είναι Σάββατο, μεσημέρι του καλοκαιριού, στο Νοσοκομείο «Χατζηκώστα» των Ιωαννίνων που εφημερεύει. Ευτυχώς, μόνο για μια προληπτική εξέταση από τον γιατρό, να περάσει ήσυχα το Σαββατοκύριακο.
class=MsoNormal style=”MARGIN: 0cm 0cm 8pt”>Αν πονούσα περισσότερο, θα είχα ίσως άλλη διάθεση, άλλο βλέμμα, πιο στενό. Τώρα, απλώς περιμένοντας τον γιατρό, μπορώ να εποπτεύω καλύτερα τον χώρο στα «επείγοντα», να ανοίγομαι στους άλλους.
class=MsoNormal style=”MARGIN: 0cm 0cm 8pt”>Ενας μικρόκοσμος ολόκληρος η αίθουσα αναμονής, μια άλλη Ελλάδα που σπάνια μπορείς να τη δεις τόσο ξεκάθαρα εκτεθειμένη, τόσο παραδομένη στο αληθινό της είναι. Μεγάλος μάγιστρος ο πόνος της ασθενείας απολεπίζει από πάνω μας κάθε φτιάξη, κάθε προσωπείο.
class=MsoNormal style=”MARGIN: 0cm 0cm 8pt”>Και το πρώτο που καταλαβαίνεις είναι ότι υπάρχουν πολύ φτωχοί άνθρωποι, άνθρωποι που δεν καταγράφονται στις δημοσκοπήσεις και τις στατιστικές. Ακούς να απαριθμούν τις εξετάσεις που πρέπει να κάνουν, εκεί στα «επείγοντα» και καταλαβαίνεις ότι δεν τους βλέπει τακτικά κανένας γιατρός, ότι επί χρόνια πορεύονται όπως μπορούν.
class=MsoNormal style=”MARGIN: 0cm 0cm 8pt”>Το προσωπικό στα «επείγοντα» μου κάνει εντύπωση. Ολα λειτουργούν ρολόι κι ας είναι κάμποσοι στην αναμονή κι ας φέρνουν τα ασθενοφόρα χτυπημένους ανθρώπους.
class=MsoNormal style=”MARGIN: 0cm 0cm 8pt”>Επί ώρα δεν άκουσα ούτε μία φωνή να υψώνεται, αντίθετα έβλεπα τις άψογα ντυμένες νοσηλεύτριες και νοσηλευτές να βοηθάνε, να συντονίζουν, να εργάζονται μεθοδικά.
class=MsoNormal style=”MARGIN: 0cm 0cm 8pt”>Στην υποδοχή, αξιοσημείωτο είναι ότι οι περισσότεροι δεν έχουν πρόσφορο τον ΑΜΚΑ τους και δυσκολεύουν την καταγραφή. Το σύστημα όμως δουλεύει, ο υπολογιστής τούς βρίσκει.
class=MsoNormal style=”MARGIN: 0cm 0cm 8pt”>Να φοβόμαστε άραγε το «666», το ότι γινόμαστε «ένας αριθμός» ή πιο απλά να μην εμπιστευόμαστε ασυνείδητα ένα μηχανογραφημένο δίκτυο που έχουμε μάθει να μην το ταυτίζουμε με την καλή εκδοχή της κρατικής λειτουργίας. Είμαστε ασυνήθιστοι σε κάτι που μπορεί να δουλέψει καλά στο κράτος υπέρ μας.
class=MsoNormal style=”MARGIN: 0cm 0cm 8pt”>Κι όμως το κράτος είναι εδώ. Μέρα μεσημέρι, αργία του καλοκαιριού, σχεδόν δέκα χρόνια μέσα στην κρίση κι ένα δημόσιο νοσοκομείο είναι εκεί στη θέση του και δουλεύει για εμάς.
class=MsoNormal style=”MARGIN: 0cm 0cm 8pt”>Γιατροί, νοσηλευτές, υπάλληλοι, μπροστά μου, αποτελούν μια νότα αισιοδοξίας σε μια χώρα που έχει κάπου να στηριχθεί, όπως φαίνεται, όταν θα αλλάζει σελίδα.
class=MsoNormal style=”MARGIN: 0cm 0cm 8pt”>Στα καθίσματα ηλικιωμένοι άνθρωποι, κάποιες γυναίκες πιο τρυφερές σε σχέση μάνας-κόρης, περιμένουν να τις φωνάξουν, οι άνδρες πιο αμήχανοι, πιο άξενοι (γιατί οι άνδρες είναι τόσο αμήχανοι και απόμακροι μπροστά στον πόνο;), κάποιοι μόνοι τους. Καμιά φορά ο πόνος μάς βρίσκει απρόσμενα μόνους. Και απροετοίμαστους.
class=MsoNormal style=”MARGIN: 0cm 0cm 8pt”>Ο γιατρός έρχεται έπειτα από χειρουργείο, με εξετάζει. Ολα πάνε καλά. Είναι έξυπνος, αποτελεσματικός, συμπονετικός. Τον χάνω, σπεύδει προς ένα τηλέφωνο που χτυπά, δεν προλαβαίνω να τον ευχαριστήσω.
class=MsoNormal style=”MARGIN: 0cm 0cm 8pt”>Θυμάμαι πάντα όταν μπαίνω σ’ αυτό το νοσοκομείο πώς έτρεχαν όλοι για να γεννηθεί ο γιος μου ένα βράδυ πριν από 17 χρόνια. Ο πόνος, έστω και μικρός, μας κάνει ευάλωτους στις μνήμες.
class=MsoNormal style=”MARGIN: 0cm 0cm 8pt”>