Ιατρικό απόρρητο δεοντολογία και ηθική

p style=”margin-bottom: 0pt”>Το υπουργείο υγείας έχει συστηματικά αγνοήσει τις επισημάνσεις των Ενώσεων για τις συνέπειες στην δημόσια και την ατομική υγεία με την καταστροφική πολιτική πού ασκείται από την ηγεσία του μνημονίου ενάντια σε ασφαλισμένους και ανασφάλιστους ασθενείς.

Σύστημα Δημόσιας υγείας πού υποχρεώνει τον ασθενή να πληρώνει επίσκεψη στα νοσοκομεία, να πληρώνει συμμετοχή για φάρμακα πού αφορούν μεταδοτικά καταστρεπτικά νοσήματα και να αναλαμβάνει προσωπικά το κόστος της θεραπείας του σε περίπτωση πού είναι ανασφάλιστος, μόνο την δημόσια υγεία δεν υπηρετεί. Είναι εγκληματική πολιτική και καταγγέλλεται σε κάθε κατεύθυνση, μαζί με τους εισηγητές της, ως συνυπεύθυνη για διασπορά και μετάδοση λοιμωδών νόσων.

Η Ένωση Ρεθύμνου χαρακτηρίζει ως ηθικό παράπτωμα μεγάλης εμβέλειας και την δημοσιοποίηση φωτογραφιών από πάσχοντες μεταδοτικών νοσημάτων.

Πριν από μερικές μέρες παρακολουθήσαμε τη δημοσιοποίηση από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης του προσώπου μίας ιερόδουλης που είναι φορέας του AIDS.

Το υπουργείο προστασίας του πολίτη μαζί με το υπουργείο υγείας και άλλοι τρομεροί εγκέφαλοι έλυσαν με αυτόν τον απίστευτο τρόπο το ζήτημα της ύπαρξης μολυσματικών λοιμωδών νοσημάτων και της μαύρης εργασίας.

Στην πραγματικότητα, με σκοπό την στοχοποίηση ανθρώπων, παρερμηνεύθηκε η παράγραφος του νόμου και καταπατήθηκαν καμιά δεκαριά ανθρώπινα δικαιώματα:

Ο νόμος αναφέρει: «Νομικό καθήκον συντρέχει, όταν η αποκάλυψη επιβάλλεται από ειδικό νόμο, όπως στις περιπτώσεις γέννησης, θανάτου, μολυσματικών νόσων και άλλες, ή από γενικό νόμο, όπως στην υποχρέωση έγκαιρης αναγγελίας στην αρχή… (Νόμος 3418/ 2005).

Άλλη μια φορά οι αρχές μένουν εμβρόντητες με την αποκάλυψη μιας ιερόδουλης με AIDS. Ζούμε το θέατρο του παραλόγου και της απόλυτης υποκρισίας. Αυτή η επιλεκτική όραση που εντοπίζει τη μια ιερόδουλη και αγνοεί όλες τις άλλες που δουλεύουν σε καθεστώς μαύρης εργασίας, που αντιμετωπίζει την σημαντική αύξηση των φορέων του AIDS με την δια νόμου κατάργηση του δικαιώματος στην ευκαιρία για θεραπεία αυτών των ασθενών, εξακολουθεί να μας εντυπωσιάζει. Η κίνηση αυτή δίνει πλέον το δικαίωμα να δημοσιοποιείται το πρόσωπο οποιουδήποτε ατόμου που είναι φορέας του AIDS και έχει πολύ ενεργό σεξουαλική ζωή και ανοίγει δρόμο σε ανάλογες ενέργειες προκειμένου να «προστατευτεί» η δημόσια Υγεία.

Εδώ, όμως, θα άξιζε κανείς να διαβάσει τη γνώμη της Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής

 

«Το ενδεχόμενο κοινωνικού στιγματισμού προσώπων ή ολόκληρων ομάδων, με πρόσχημα την προστασία της δημόσιας υγείας είναι ιδιαίτερα σοβαρό, σε καταστάσεις όπου επιβάλλεται η λήψη μέτρων. Ο κίνδυνος αυτός δεν αντιμετωπίζεται παρά με διαρκή εγρήγορση, βασισμένη στην έγκυρη και ακριβή ενημέρωση, κυρίως από την πλευρά των αρμοδίων οργάνων και θεσμών της Πολιτείας. Η δημόσια υγεία δεν είναι ανεκτό να προκαλεί φοβικά αντανακλαστικά σε μια σύγχρονη δημοκρατική κοινωνία».

«Τα μέτρα πρόληψης της απειλής για την υγεία τρίτων, που αποφασίζονται από τα αρμόδια όργανα της Πολιτείας, μπορούν να περιλαμβάνουν και περιορισμούς στην αυτονομία των πολιτών στο πεδίο της υγείας, αλλά μόνον σε εξαιρετικές συνθήκες. «Εξαιρετικές» είναι οι συνθήκες της εκδήλωσης επιδημίας ή πανδημίας, σύμφωνα με το διεθνώς αναγνωρισμένο περιεχόμενο των δύο όρων. Το περιεχόμενο αυτό δεν μπορεί να διευρύνεται αυθαίρετα από εθνικά όργανα». (Εθνική Επιτροπή Βιοηθικής).

 

Ένωση γιατρών ΕΣΥ Ρεθύμνου.