Η λύση βρίσκεται στην ενίσχυση της μιας δημόσιας και στη δημιουργία μιας ακόμα δημόσιας τράπεζας φύλαξης, υπογραμμίζει η Ελληνική Αιματολογική Εταιρεία
Τα νέα ζευγάρια πληρώνουν άγρια χαράτσια για τη φύλαξη των βλαστοκυττάρων εξαιτίας της παραπληροφόρησης
Καμιά επιστημονικώς αποδεδειγμένη χρησιμότητα δεν έχει η αποθήκευση του ομφαλίου αίματος – των γνωστών πια βλαστοκυττάρων – σε ιδιωτικές τράπεζες, ενώ η λύση για τις μεταμοσχεύσεις βρίσκεται στην ενίσχυση της μοναδικής δημόσιας τράπεζας στην Ακαδημία Αθηνών και τη δημιουργία μιας ακόμα στη Θεσσαλονίκη.
Τα παραπάνω επισημάνθηκαν χτες σε συνέντευξη Τύπου της Ελληνικής Αιματολογικής Εταιρείας (ΕΑΕ) με αφορμή την Ευρωπαϊκή Εβδομάδα κατά της Λευχαιμίας και του Λεμφώματος (21 – 28 Ιούνη). Στη χώρα μας κάθε χρόνο υποβάλλονται σε μεταμοσχεύσεις 80 άτομα, που, λόγω των περιορισμένων δυνατοτήτων της μοναδικής δημόσιας τράπεζας, αναγκάζονται να αναζητήσουν μοσχεύματα Ομφαλοπλακοντιακού αίματος (ΟΠΑ) σε δημόσιες τράπεζες του εξωτερικού. Μάλιστα, οι ασθενείς αναγκάζονται να πληρώσουν χαράτσια 20.000 – 30.000 ευρώ, λόγω των διαδικασιών, που στη συνέχεια αναζητούν από τα ασφαλιστικά ταμεία.
Η δημόσια τράπεζα διαθέτει μόλις 1.200 ΟΠΑ, ενώ οι 20 ιδιωτικές τράπεζες – που λειτουργούν σε «νομοθετικό κενό» – διαθέτουν, σύμφωνα με τις πληροφορίες της ΕΑΕ, τουλάχιστον 70.000 ΟΠΑ. Ετσι, όπως εξήγησαν οι αιματολόγοι, εκτός από τους λίγους εθελοντές δότες και αυτά τα ΟΠΑ που αποθηκεύονται δεσμεύονται – και αχρηστεύονται – από τις ιδιωτικές τράπεζες, καθώς προορίζονται μόνο για το δότη. Κατηγορηματικοί ήταν όλοι οι αιματολόγοι, τονίζοντας: «Ολοι οι πολίτες και ιδιαίτερα τα νέα ζευγάρια πρέπει να πληροφορηθούν ότι η αποθήκευση ομφαλίου αίματος σε ιδιωτικές τράπεζες δεν έχει καμία επιστημονικά αποδεδειγμένη χρησιμότητα. Αντίθετα, το παιδί μας ή ο συγγενής μας μπορεί να σωθεί από το ομφάλιο αίμα που δώρισαν οι γονείς ενός άλλου παιδιού σε μια Δημόσια Τράπεζα».
Σύμφωνα με μελέτη της ΕΑΕ, η δημιουργία συνολικού αποθέματος 10.000 μονάδων ΟΠΑ σε δημόσιες τράπεζες στην Ελλάδα, που μπορεί να συλλεγούν στα επόμενα 8 χρόνια, θα μπορούσε να καλύψει τις ανάγκες μεταμόσχευσης για το 90% των ασθενών που αναζητούν δότη και δεν τον βρίσκουν. Δυστυχώς, τα περισσότερα από τα πολύτιμα αυτά μοσχεύματα, που προέρχονται από 90.000 γεννήσεις κάθε χρόνο, πετιούνται, ενώ ένας σημαντικός αριθμός από αυτά φυλάσσονται σε ιδιωτικές τράπεζες με μεγάλη οικονομική επιβάρυνση των γονέων και κυρίως χωρίς, κατά την ΕΑΕ, καμία επιστημονική βάση. Παράλληλα, επισημάνθηκε, πρέπει να αυξηθεί ο αριθμός των εθελοντών δοτών μυελού των οστών στις 60.000 από 16.000 που είναι σήμερα (στην Κύπρο είναι ήδη 110.000) για να μπορούν οι ασθενείς να βρίσκουν μοσχεύματα ταχύτερα και σε μεγαλύτερο αριθμό στην Ελλάδα.
Με αυτόν τον τρόπο, σύμφωνα με την ΕΑΕ, θα μπορούσαν να εξασφαλιστούν τα 180 μοσχεύματα που χρειάζονται στη χώρα μας κάθε χρόνο. Ωστόσο όμως, και αυτή η πρόταση δεν είναι απαλλαγμένη από στοιχεία της εμπορευματοποίησης των υπηρεσιών Υγείας. Ετσι για τη χρηματοδότηση των δημόσιων τραπεζών προβλέπει την κάλυψή τους από το Δημόσιο και τις χορηγίες για την αρχική επένδυση. Για τη συνέχεια της λειτουργίας, προτείνει την καθιέρωση αποζημίωσης 6.920 ευρώ που θα επιβαρύνει τα ασφαλιστικά ταμεία. Η αποζημίωση δεν αφορά την αγορά των μοσχευμάτων, αλλά τις απαραίτητες εξετάσεις για τη διαπίστωση της συμβατότητας μεταξύ δότη και λήπτη. Με άλλα λόγια, και η κάλυψη αυτών των μεταμοσχεύσεων μετακυλίεται στα ασφαλιστικά ταμεία, αντί να προσφέρεται δωρεάν μέσα από ένα αποκλειστικά δημόσιο σύστημα Υγείας.