Έρευνα σε 19 μη βιομηχανικές κοινωνίες αυτοχθόνων και απομονωμένων κοινοτήτων της υφηλίου έδειξε ότι τα μέλη τους ήταν πιο ευτυχισμένοι από τη ζωή τους σε σχέση με τους ανθρώπους που ζουν στις πλουσιότερες χώρες.
Η μελέτη δημοσιοποιήθηκε στις αρχές αυτού του μήνα στο επίσημο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS).
Η υψηλή ικανοποίηση από τη ζωή, ανεξαρτήτως χρηματικού πλούτου ή εισοδήματος, αποτελεί σύμφωνα με τη μελέτη συνάρτηση των παραγόντων με τους οποίους αυτές οι κοινότητες αξιολογούν την ευτυχία τους. Και οι παράγοντες αυτοί δεν έχουν σχέση με το χρήμα.
Αντίθετα, η κοινωνική υποστήριξη, η εμπιστοσύνη, η ελευθερία και η απουσία διαφθοράς αναγνωρίζονται ευρέως μεταξύ των αυτόχθονων πληθυσμών και των τοπικών κοινοτήτων ως οι πλέον καθοριστικοί παράγοντες για την ευτυχία. Για τους σύγχρονους Ινουίτ της Αρκτικής, η ευτυχία συνδέεται με τις οικογενειακές σχέσεις και την κοινωνική συμμετοχή, ενώ οι σχέσεις με άλλους ανθρώπους, με τη φύση και πνευματικά όντα αποτελούν τον παράγοντα κλειδί για την υποκειμενική ευτυχία άλλων ιθαγενών της Αμερικής, κοινοτήτων αυτοχθόνων του Αμαζονίου και των Αβορίγινων της Αυστραλίας. Μεταξύ των πολυάριθμων αυτόχθονων λαών των Ανδεων, οι έννοιες της «καλής ζωής» ή του «ευ ζην» είναι συνυφασμένες με τη διατήρηση αρμονικών διαπροσωπικών σχέσεων, κάποιες από τις οποίες επεκτείνονται σε οντότητες πέρα από τους ανθρώπους και τα πνεύματα. Μελέτες έχουν δείξει επίσης ότι ο χρόνος παραμονής στο φυσικό περιβάλλον αυξάνει την ικανοποίηση από τη ζωή και κατά συνέπεια μπορεί να αποτελέσει έναν επιπλέον παράγοντα ευτυχίας.
Τώρα τι σχέση έχουν όλα αυτά με τον πολυεκατομμυριούχο τραπεζίτη της Δύσης που νιώθει πανίσχυρος και τρισευτυχισμένος επειδή συνεχίζει πατώντας επί πτωμάτων να συσσωρεύει ακόμη περισσότερο πλούτο, τον οποίο δεν θα καταφέρει να ξοδέψει ακόμη κι αν ζήσει τρεις ζωές, είναι μάλλον αντικείμενο ψυχιατρικής έρευνας.