p>Η Ε.Ι.Ν.ΑΜΑΛ ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΕΙ
· Τον Υπουργό Υγείας και την Κυβέρνηση στο σύνολο της, για τον εμπαιγμό και την απαξίωση των ιατρών και του ΕΣΥ με αντίκτυπο στον Ελληνικό λαό.
· Το ελληνικό κοινοβούλιο για την αδράνεια που το διακατέχει όσον αφορά το φλέγον ζήτημα της Υγείας.
· Τον Ελληνικό λαό που μόνο του ενδιαφέρον είναι η ρουσφετολογική προσέγγιση των πολιτικών και όχι η επίπληξη των υπευθύνων για τα χάλια του τόπου μας.
Δυστυχώς ο ιατρός δεν αντιπροσωπεύει πλέον τον άνθρωπο που προσφέρει ποιότητα ζωής και υγεία αλλά τον αποδιοπομπαίο τράγο για όλα τα κακώς κείμενα του ΕΣΥ. Πριν όμως αρχίσουν κάποιοι τις αποδοκιμασίες τεκμηριώνω την άποψη αυτή με τα παρακάτω:
Η αδιαφορία των κυβερνήσεων για το ΕΣΥ καθώς και η συστηματική απαξίωση του προς όφελος των ιδιωτών μας έχει οδηγήσει στο σημείο να διαπληκτιζόμαστε καθημερινά με τους ασθενείς που δε μπορούν να εξυπηρετηθούν έγκαιρα.
Η ανυπαρξία της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας (Π.Φ.Υ) έχει δημιουργήσει τεράστιο φόρτο εργασίας λαμβάνοντας υπόψη τις ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ ελλείψεις σε προσωπικό στα νοσοκομεία που εδώ και πάμπολλα χρόνια ταλανίζουν και κλυδωνίζουν συθέμελα το ΕΣΥ.
Η μεγάλη υπογεννητικότητα και η γήρανση του πληθυσμού έχει αυξήσει τις ανάγκες του ΕΣΥ σε προσωπικό.
Η δυσλειτουργία του ΕΚΑΒ που εκτός από ελλείψεις, Ιατρούς και λοιπό προσωπικό έχει και ελλείψεις σε ασθενοφόρα. Ενώ τα ήδη υπάρχοντα είναι παροπλισμένα και ανεπαρκή. Όλοι οι ιατροί που διακομίζουν περιστατικά έχουν βιώσει και αντιληφθεί την προβληματικότητα της κατάστασης. Αφού σχεδόν πάντα βρίσκονται πεταμένοι σε ένα ασθενοφόρο σαν τσουβάλι πατάτες και τραβολογούνται από βουλκανιζατέρ σε συνεργεία επειδή η επισκευή των ασθενοφόρων δε προλαβαίνει να γίνει σε τακτική βάση. Πολλές φορές μάλιστα δε μπορούν να επιστρέψουν στη βάση τους διότι το ασθενοφόρο πρέπει να φύγει, με αποτέλεσμα να γίνεται ένας φαύλος κύκλος, διότι το ανεπαρκές προσωπικό γίνεται ακόμη πιο ανεπαρκές.
Ο ιατρός σήμερα εργάζεται περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο εργαζόμενο. Με δέκα εφημερίες το μήνα οι ώρες εργασίας συνολικά πλησιάζουν τις 400ες. Ενώ οι ώρες εργασίας στην Ε.Ε. δεν υπερβαίνουν τις 196. Ο ιατρός εκτός από το να εξετάσει τον ασθενή, να διαγνώσει και να τον θεραπεύσει, αναγκάζεται να επωμίζεται και το βάρος της γραφειοκρατίας συντάσσοντας ταυτόχρονα πλήθος εγγράφων αλλά και να επιτελεί βασικές νοσηλευτικές πράξεις τις οποίες επωμίζεται λόγω έλλειψης προσωπικού. Βέβαια δεν ισχύει μόνο για τον ιατρό η επιτέλεση μη ιατρικών καθηκόντων αλλά και για όλους τους άλλους που επανδρώνουν τα νοσοκομεία.
Ουσιαστικά και λόγω της έλλειψης ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού αλλά και επίσημου καθηκοντολογίου καταλήγουν όλοι να κάνουν λιγότερο αυτό που αγγίζει τις αρμοδιότητες του και περισσότερο αυτά που δεν τον αφορούν. Όλα αυτά έχουν σαν αποτέλεσμα και δυσφορία να υπάρχει από πλευράς προσωπικού, αλλά και από πλευράς των ασθενών. Ωστόσο οι υπεύθυνοι κωφεύουν και συνεχίζουν την απαξίωση του ΕΣΥ.
Εμείς λοιπόν ρωτάμε, πότε οι 300 (και δεν εννοώ του Λεωνίδα), θα κάτσουν να πάρουν αποφάσεις συλλογικά και όχι προσπαθώντας ο ένας να υποδαυλίσει τον άλλο εις βάρος των εκλεγόντων αυτούς;;; Πότε θα λυθούν τα μείζονα ζητήματα της Δημόσιας Υγείας;; Πότε θα υπάρξει σύμπνοια για το συμφέρον του Ελληνικού λαού και όχι το ατομικό;
Έχουμε κουραστεί πλέον να φωνάζουμε και επειδή δεν ακουγόμαστε, πλέον, θα πρέπει να προβούμε σε δραστικές ενέργειες. Σε αυτές μας τις ενέργειες καλούμε τους πολίτες να μας συμπαρασταθούν διότι γι’ αυτούς αγωνιστήκαμε, αγωνιζόμαστε και θα αγωνιζόμαστε. Καλούμε όλους τους πολίτες να γίνουν αρωγοί της προσπάθειας μας και να δείξουν κατανόηση. Να απευθύνουν τα παράπονα τους στους πραγματικούς υπαίτιους για το χάλι του ΕΣΥ. Έτσι δε θα ωφελήσουν μόνο εμάς αλλά τους εαυτούς τους. Ίσως τελικά καταφέρουμε μια μέρα να έχουμε έναν υγιή πληθυσμό και ένα αξιοκρατικό και δυνατό ΕΣΥ που θα μπορεί πραγματικά να προασπιστεί τη Δημόσια Υγεία.
ΓΙΑ ΤΗΝ Ε.Ι.Ν.ΑΜΑΛ
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΚΑΡΑΪΝΔΡΟΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ ΒΑΓΙΑΝΑΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ