Καταργείται το προνομιακό 6% για το Δημόσιο

 

Το κράτος πρέπει να πληρώσει με το επιτόκιο που επιβάρυνε τους ιδιώτες όταν αυτοί χρωστούσαν στο κράτος, δηλαδή από 10% έως και 44%
 
 
Του Αλέξανδρου Αυλωνίτη
Καταργείται οριστικά το προνομιακό επιτόκιο του 6% με το οποίο το Δημόσιο και οι φορείς του ξεπλήρωναν τις οφειλές τους προς τους πολίτες και τις επιχειρήσεις, ανοίγοντας τον δρόμο για την καταβολή τεράστιων κονδυλίων.

Απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου προκαλεί στην κυβέρνηση ένα πραγματικό οικονομικό σοκ, καθώς δέχεται ότι οι κρατικοί φορείς θα έπρεπε να πληρώνουν τις οφειλές τους όχι με το προνομιακό επιτόκιο του 6%, αλλά με εκείνο με το οποίο επιβαρύνονταν σε κάθε περίοδο οι ιδιώτες όταν χρωστούσαν στο κράτος.

Με δεδομένο ότι το επιτόκιο αυτό κυμαινόταν ανά περιόδους από 10% έως και 44% (!) και παραμένουν εκκρεμείς αναρίθμητες δίκες σε βάρος του Δημοσίου και πολλών Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου, είναι βέβαιο ότι πολύ σύντομα η κυβέρνηση θα πρέπει να καταβάλει υπέρογκα ποσά από διαφορές τόκων: για οφειλές από διαφορές αποδοχών, επιδόματα, μισθούς, συντάξεις, αλλά και έργα, προμήθειες, παροχή υπηρεσιών και διαφόρων ειδών αποζημιώσεις.

Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) με απόφαση – σταθμό ανέτρεψε απόφαση της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου (3/06) που υπό τον τότε πρόεδρό του Ρ. Κεδίκογλου, είχε προστατεύσει (με ψήφους 17-8) το προνομιακό κρατικό επιτόκιο.

 Η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου είχε με τη σειρά της ανατρέψει απόφαση του Εφετείου Αθηνών, το οποίο είχε κρίνει αντισυνταγματικό το προνομιακό επιτόκιο, γιατί παραβιάζει την ισότητα των όπλων ανάμεσα στους διαδίκους (στο κράτος και στους ιδιώτες).

Εσφαλμένη απόφαση

Το ΕΔΑΔ έκρινε για πολλοστή φορά το τελευταίο διάστημα εσφαλμένη την απόφαση του Αρείου Πάγου, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι η επιστροφή των οφειλομένων χρημάτων με επιτόκιο μόλις 6%, ενώ την ίδια περίοδο το Δημόσιο εισέπραττε από τους ιδιώτες (και τις επιχειρήσεις) τις οφειλές τους με επιτόκιο 23% – 27%, αποτελεί παραβίαση του ευρωπαϊκού δικαίου και της υποχρέωσης σεβασμού της περιουσίας των πολιτών.

Συγκεκριμένα δέχθηκε ότι έχει παραβιαστεί το 1ο Πρόσθετο Πρωτόκολλο της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου που δεν ανέχεται την προσβολή των περιουσιακών δικαιωμάτων των πολιτών, εκτός εάν υπάρχει σοβαρός λόγος δημοσίου ή κοινωνικού συμφέροντος.

Η κυβέρνηση προσπάθησε να «γαντζωθεί» στο προνομιακό επιτόκιο υποστηρίζοντας ότι ήταν αναγκαίο να πληρώνει με αυτό τις οφειλές του το κράτος και τα ΝΠΔΔ, προκειμένου να εκπληρώνουν απρόσκοπτα τις υποχρεώσεις τους και να ανταποκρίνονται στο γενικότερο δημόσιο συμφέρον.

Η λογική αυτή αποκρούστηκε από το ΕΔΑΔ, που συμφώνησε με τη μειοψηφία του Αρείου Πάγου, η οποία είχε επιπλέον επισημάνει ότι λόγω της τεράστιας διαφοράς των επιτοκίων (ανάμεσα στις οφειλές του κράτους και σε αυτές των ιδιωτών) το κράτος ακολουθούσε παρελκυστική τακτική στην τακτοποίηση των δικών του χρεών, αφού επιβαρυνόταν μόλις με 6%, ενώ από τους δικούς του οφειλέτες αξίωνε κατά καιρούς από 10% έως 44%.

Η ευρωπαϊκή καταδίκη της χώρας ανάβει το πράσινο φως για να χάσει το κράτος όλες τις σχετικές δίκες και να βάλει βαθιά το χέρι στην τσέπη πληρώνοντας πολύ υψηλά επιτόκια υπερημερίας, σε χρέη τεράστια που επίτηδες δεν ξεπλήρωναν οι κυβερνήσεις αφού η κρατική επιβάρυνση ήταν πολύ μικρή.

Στην Ολομέλεια του Α.Π. θα «κλείσει» η υπόθεση

Στη συγκεκριμένη υπόθεση το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο δικαίωσε γιατρό που είχε αντιδικήσει με το νοσοκομείο όπου εργαζόταν για διαφορές αποδοχών 10 μηνών από τον Ιανουάριο μέχρι τον Σεπτέμβριο 1998.

Κερδίζοντας τη σχετική δίκη αξίωσε τόκους υπερημερίας όχι 6%, αλλά 23% – 27% όπως χρέωνε εκείνη την περίοδο το κράτους όσους του χρωστούσαν χρήματα.

Το Πρωτοδικείο απέρριψε την αγωγή του, το Εφετείο όμως έκρινε ότι είναι αντισυνταγματικό το κρατικό προνόμιο.

Η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου ανέτρεψε την εφετειακή απόφαση, προστατεύοντας (κατά πλειοψηφία) το κρατικό προνόμιο, που όμως κατέρρευσε στο ΕΔΑΔ, το οποίο επέβαλε στο κράτος να καταβάλει στον ιατρό ποσό 10.572 ευρώ (6.572 για τόκους υπερημερίας στη διαφορά αποδοχών και δικαστικά έξοδα) ενώ απέρριψε αίτημα για καταβολή αποζημίωσης λόγω ηθικής βλάβης, θεωρώντας ότι είναι αρκετή η διαπίστωσή του ότι πράγματι αδικήθηκε από το ελληνικό κράτος και την υποχρέωση καταβολής της διαφοράς με τα υψηλά επιτόκια…

Σύμφωνα με πληροφορίες, η απόφαση του ΕΔΑΔ εξαναγκάζει τον Αρειο Πάγο να ξαναστείλει το όλο ζήτημα στην πλήρη Ολομέλειά του, προκειμένου με αφορμή άλλη υπόθεση, να ανατρέψει και «διορθώσει» την προηγούμενη εσφαλμένη απόφασή του (3/06).