Ο υπουργός Υγείας Β. Κικίλιας νομίζει πως μπορεί ν΄ αντισταθμίσει την αποψίλωση αρμοδιοτήτων που υπέστη πρόσφατα από τον πρωθυπουργό με επίδειξη θυμού και φραστικών επιθέσεων. Κι επειδή ο θυμός είναι κακός σύμβουλος, ο κ. Κικίλιας επέλεξε να κατευθύνει τις επιθέσεις του όχι στον υπαίτιο που τον μετέτρεψε σε τιτουλάριο, αλλά στην αντιπολίτευση, χρησιμοποιώντας βαρύτατους χαρακτηρισμούς (κλικ εδώ).
Προφανώς ο κ. Κικίλιας αντιλαμβάνεται πως το δεύτερο κύμα της πανδημίας σε τίποτα δε θα μοιάζει με το πρώτο, στο οποίο υπήρχαν ελαφρυντικά για την κυβέρνηση και κλίμα συναίνεσης από την αντιπολίτευση. Τώρα πλέον δεν υπάρχει κανένα ελαφρυντικό. Μεσολάβησε επαρκές χρονικό περιθώριο, το οποίο η κυβέρνησε σπατάλησε σε ολέθριους αυτοσχεδιασμούς, χωρίς να ενισχύσει το ΕΣΥ, ούτε να βελτιώσει την ποιότητα της επιδημιολογικής επιτήρησης, ενώ ολόκληρες περιοχές βούλιαξαν οικονομικά.
Δικαιολογημένα ο κ. Ανδρέας Ξανθός αναγκάστηκε ν΄ απαντήσει σε αυστηρό τόνο στον κ. Κικίλια (κλικ εδώ), καλώντας τον να πάψει να δυναμιτίζει το κλίμα και να φροντίσει να λάβει όλα εκείνα τα μέτρα που συστήνουν οι επιστήμονες, ώστε να αποφευχθεί μια υγειονομική τραγωδία.
Άραγε θα εισακουστεί;