p>ΕΡΩΤΗΣΗ
Προς τον Υπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης
Θέμα: Προβλήματα νοσηλευτριών και νοσηλευτών.
Οι νοσηλεύτριες και οι νοσηλευτές βιώνουν με τον πιο δραματικό τρόπο
την πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ, ως συνέχεια αυτής του ΠΑΣΟΚ για την
ενίσχυση της εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης μέσα και έξω από το
δημόσιο σύστημα υγείας-πρόνοιας.
H πολιτική αυτή επιδιώκει να μετατρέψει τα δημόσια νοσοκομεία σε
κερδοφόρες επιχειρήσεις, δηλαδή σε super markets υγείας. Αυτός ο σκοπός
απαιτεί την κατάργηση επαγγελματικών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων, την
διαιώνιση της κατάστασης των εξευτελιστικών μισθών, την επιβολή όλο και
μεγαλύτερων χαρατσιών στους ασθενείς. Εχει οδηγήσει σε τεράστιες
ελλείψεις προσωπικού που έχουν σαν αποτέλεσμα την υπερεντατικοποίηση
της δουλειάς των νοσηλευτών, μέχρι εξάντλησής τους. Υπάρχουν
νοσηλευτές/τριες που κάνουν 2 και 3 νυχτερινές βάρδιες την βδομάδα ή
δουλεύουν όλα τα Σαββατοκύριακα του μήνα, τους χρωστάνε δεκάδες ρεπό ή
δουλεύουν για χρόνια σε βαριά ή κλειστά τμήματα χωρίς εναλλαγή. ΣΆ
αυτές τις συνθήκες εργασίας υπονομεύεται η υγεία τους, το δικαίωμα τους
για σταθερό και μειωμένο ημερήσιο χρόνο εργασίας, ελεύθερο χρόνο,
ξεκούραση, επιμόρφωση, ψυχαγωγία, οικογενειακή ζωή.
Ταυτόχρονα οι επαγγελματικές ασθένειες και τα εργατικά ατυχήματα στους
υγειονομικούς κυριολεκτικά θερίζουν (μυοσκελετικά προβλήματα, λοιμώξεις
όπως φυματίωση, ηπατίτιδες, προβλήματα από έκθεση σε τοξικές ουσίες
όπως χημειοθεραπείες, επαγγελματική εξουθένωση κ.α.) Για την προστασία
της Υγείας και Ασφάλειας όμως των εργαζομένων δεν λαμβάνεται σχεδόν
κανένα μέτρο. Είναι ενδεικτικό ότι ακόμη και για τις έγκυες
νοσηλεύτριες δεν λαμβάνονται προστατευτικά μέτρα (π.χ. απαγόρευση
νυχτερινής εργασίας), παρότι είναι αυξημένος ο κίνδυνος των αποβολών
και άλλων βλαβών. Επιπλέον δεν υπάρχουν οι προβλεπόμενες υπηρεσίες
πρόληψης του επαγγελματικού κινδύνου μέσα στα νοσοκομεία, ενώ στο
δημόσιο τομέα δεν έχουν κατοχυρωθεί τα ΒΑΕ.
Από την άλλη με την δικαιολογία της έλλειψης προσωπικού έχουν επιβληθεί
σε μεγάλο μέρος των νέων νοσηλευτών οι πιο απάνθρωπες σχέσεις εργασίας
(προσωρινή απασχόληση, Stage, επικουρικοί κλπ). Οι νέοι αυτοί μαζί με
τους σπουδαστές που κάνουν πρακτική άσκηση βιώνουν ένα καθεστώς
ουσιαστικά απλήρωτης και ανασφάλιστης εργασίας. Ταυτόχρονα τους τίθεται
συνεχώς το ψευδοδίλλημα: ανεργία ή αλλότρια καθήκοντα ή υποαπασχόληση ή
εξαντλητικά ωράρια και πολλαπλές βάρδιες (απόγευμα – πρωί – νύχτα).
Γενικότερα η παραβίαση κάθε νομοθεσίας για ωράρια και ρεπό είναι κοινός
τόπος.
Το στόχο, της ιδιωτικοποίησης της υγείας, εξυπηρετεί η παραχώρηση της
καθαριότητας, σίτισης, φύλαξης κ.α. των δημόσιων νοσοκομείων στην
επιχειρηματική δράση, με ανατροπή των εργασιακών σχέσεων των
εργαζομένων. Αυτό ετοιμάζονται τώρα να κάνουν και με τους νοσηλευτές,
μέσα από τις ιδιωτικές νοσηλευτικές εταιρείες, που δόθηκε η δυνατότητα
να ιδρυθούν.
Η υποβάθμιση και η εμπορευματοποίηση του δημόσιου συστήματος οδηγεί
τους ασθενείς απευθείας στον ιδιωτικό τομέα της υγείας, ενώ στην
πρόνοια η επιχειρηματική δράση εμφανίζεται με τον μανδύα των
φιλανθρωπικών και των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων.
Στον ιδιωτικό τομέα της υγείας ενώ τα κέρδη εκτοξεύονται στα ύψη, οι
νοσηλευτές εξαθλιώνονται κυριολεκτικά από την υπερεντατικοποίηση, τις
διπλοβάρδιες τα πολλαπλά καθήκοντα, τις ελαστικές μορφές εργασίας, τους
εξευτελιστικούς μισθούς και τη μη εφαρμογή των συλλογικών συμβάσεις
εργασίας.
Το καθεστώς γαλέρας έρχεται να συμπληρώσει η άγρια τρομοκρατία.
Συχνότατες είναι οι τρομοκρατικές απολύσεις, οι αυθαίρετες
μετακινήσεις, η άσκηση ψυχολογικής βίας κ.λ.π.. Η τρομοκρατία
εμφανίζεται λίγο πιο συγκαλυμμένα αλλά δεν είναι διαφορετική στον
δημόσιο τομέα. Το πρόγραμμα της δουλειάς και η αυθαίρετη τοποθέτηση στα
τμήματα (συχνά δεν λαμβάνεται υπόψιν ακόμη και ειδικότητα ή ειδίκευση),
χρησιμοποιούνται σαν μέσο εκβιασμού και χειραγώγησης των εργαζόμενων
του κλάδου, από τις διοικήσεις και τις νοσηλευτικές διευθύνσεις. Οι
βάρδιες γίνονται αντικείμενο εκβιασμών κύρια για τις νέες μητέρες, στον
δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, αφού τα ωράρια μητέρας και το πενθήμερο
στην πράξη δεν ισχύουν. Το γεγονός αυτό μαζί με την έλλειψη δημόσιων
βρεφονηπιακών σταθμών, στην οποία έχει οδηγήσει η πολιτική
ιδιωτικοποίηση της πρόνοιας, οδηγεί στο να γίνει το μεγάλωμα των
παιδιών ένας Γολγοθάς για τις νέες νοσηλεύτριες. Επιβεβαιώνεται έτσι
στην πράξη ότι για τους εργοδότες η μητρότητα είναι υπό διωγμό.
Τα προβλήματα όμως που αντιμετωπίζει το νοσηλευτικό προσωπικό, έχουν
τραγικές συνέπειες στους ίδιους τους ασθενείς, στην ποιότητα περίθαλψης
και στην πορεία αποκατάστασης της υγείας τους. Συγκεκριμένα τα
περισσότερα νοσηλευτικά τμήματα λειτουργούν κυριολεκτικά στα όρια
επικινδυνότητας. Το νοσηλευτικό προσωπικό δεν μπορεί να προσφέρει ούτε
τα στοιχειώδη για τη νοσηλεία των ασθενών. Σε πολλές περιπτώσεις οι
ασθενείς αναγκάζονται να πληρώνουν ιδιαίτερα μεγάλα ποσά για να
εξασφαλίσουν και στο δημόσιο τομέα μία σχετικά ανεκτή περίθαλψη ή
αναλαμβάνουν οι ίδιοι οι συγγενείς ένα μέρος της νοσηλευτικής
φροντίδας.
Σε αυτές τις συνθήκες ακυρώνονται επαγγελματικά- επιστημονικά και οι
ίδιοι οι νοσηλευτές αφού δεν μπορούν στην ουσία να εφαρμόσουν τις
γνώσεις τους, δεν τους δίνονται οι δυνατότητες και ο χρόνος για να
εξελιχθούν επαγγελματικά- επιστημονικά. Επιπλέον η εκπαιδευτική
πολυδιάσπαση δυσχεραίνει το έργο της φροντίδας των ασθενών και
χρησιμοποιείται και ως μοχλός διάσπασης- χειραγώγησης των νοσηλευτών
από τις διοικήσεις. Το ίδιο ρόλο χειραγώγησης και ενσωμάτωσης ολόκληρου
του κλάδου στην ασκούμενη πολιτική, έχει αναλάβει το νέο ΝΠΔΔ, η ΕΝΕ.
Αυτό αναδεικνύεται μέσα από τους καταστατικούς της στόχους, αλλά και
μέσα από την πρόσφατη διαδικασία των εκλογών. Από την αρχή
χρησιμοποιήθηκαν μέθοδοι αποκλεισμού κάθε διαφορετικής φωνής από την
Προσωρινή Διοικούσα Επιτροπή που διόρισε το Υπ. Υγείας, αλλά και για
την εκλογική διαδικασία υπάρχουν καταγγελίες για νοθεία και σοβαρές
αυθαιρεσίες.
Οι αρμόδιοι υπουργοί των κυβερνήσεων της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ όλα αυτά τα
χρόνια εκφράζουν υποκριτικά τη δήθεν συμπάθεια και συμπαράστασή τους
στον κλάδο των νοσηλευτών/τριων, χωρίς να έχουν κάνει το παραμικρό για
τη βελτίωση της κατάστασής τους.
Είναι όμως περισσότερο από αναγκαίο και ρεαλιστικό να γίνουν μαζικές
προσλήψεις μόνιμου- σταθερού νοσηλευτικού προσωπικού, χωρίς
ρουσφετολογικά κριτήρια. Να μονιμοποιηθούν όλοι οι συμβασιούχοι και οι
εργαζόμενοι στα Stage. 1.400 κατώτερο βασικό μισθό και για τους
σπουδαστές που κάνουν την πρακτική τους άσκηση. Να ληφθούν όλα τα μέτρα
για την προστασία της Υγείας και Ασφάλειας όλων των εργαζόμενων στα
νοσοκομεία και να ενταχθεί ο κλάδος στα βαρέα και ανθυγιεινά, με
σύνταξη στα 55 για τους άνδρες και στα 50 στις γυναίκες, εξάωρο,
πενθήμερο, 30ωρο. Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων. Κάλυψη των
αναγκών για δημόσιους και δωρεάν βρεφονηπιακούς σταθμούς για τις
εργαζόμενες μητέρες, σταθερό πρωινό και μειωμένο ωράριο. Να κατοχυρωθεί
η Ενιαία Ανώτατη Δημόσια-Δωρεάν Εκπαίδευση όλου του Νοσηλευτικού
Προσωπικού με κατάργηση όλων των άλλων βαθμίδων εκπαίδευσης δημοσίου
και ιδιωτικού και της ιδιωτικής παιδείας. Να δοθούν δυνατότητες μέσα
από το δημόσιο σύστημα παιδείας δωρεάν εκπαίδευσης- επιμόρφωσης και
επιστημονικής εξέλιξης. Να καταργηθεί η ΕΝΕ και μέχρι τότε να
εφαρμόζεται το εκλογικό σύστημα της απλής και ανόθευτης αναλογικής.
ΕΡΩΤΑΤΑΙ ο κ. Υπουργός προτίθεται να πάρει τα ως άνω προτεινόμενα μέτρα
ώστε να λυθούν τα προβλήματα των νοσηλευτών και νοσηλευτριών ;
Οι βουλευτές
Γιώργος Μαρίνος Μπάμπης Χαραλάμπους Γιώργος Μαυρίκος Ελπίδα Παντελάκη
Βέρα Νικολαΐδου Σταύρος Σκοπελίτης Γιάννης Ζιώγας Αχιλλέας Κανταρτζής
Νίκος Γκατζής Τάκης Τσιόγκας Κώστας Αλυσανδράκης Νίκος Μωραΐτης